نقد ادبی نقد ادبی اثر شتاء | دنیا کاربر رمان بوک

[Meliss]

نویسنده عزیز ضمن درود و عرض وقت‌بخیری خدمت شما
سپاس‌گذاریم بابت اعتماد شما از نقد آثار خود در انجمن رمان بوک
*لطفا تا قبل از قرار‌گیری نقد توسط منتقد در این تایپک چیزی ارسال نکنید!
*همچنین پس از ارسال نقد این تایپک به مدت دو روز باز خواهد بود تا شما نظر خود را نسبت به نقد اعلام نمایید!
*در صورتی که از نقد خود ناراضی بودید یا شکایتی از تالار نقد داشتید، می‌توانید شکایت خود را ثبت کنید تا مورد بررسی قرار گیرد!
@DOonYa
@رستاخیز

منتقد شما: @Meliss

 

[Meliss]

بسم نور
نقد دلنوشته‌ی شتاء


عنوان: عنوانی که برای دلنوشته انتخاب شده، شتاء است، عنوان یک بخش تشکیل شده است و اندازه‌ای استاندارد دارد.
عنوان از لحاظ جذب مخاطب در سطح بالایی قرار دارد و کشش کافی را هم برای جذب مخاطب دارد.
عنوان مفهوم کلی از اثر را می‌رساند و از نظر بار ادبی با محتوای کلی دلنوشته یکسان است.
عنوان کلیشه‌ای نیست و نیازی هم به تغییر آن نیست!

ژانر: دلنوشته دو ژانر صحیح «عاشقانه، درام» را دارد.
هر دو ژانر به خوبی در دلنوشته دیده می‌شوند. ژانر قالب محتوای کلی از دلنوشته را نشان می‌داد اما راجب ژانر دوم، با توجه به مطالعه‌ای که داشتم، چون دلنوشته ماجرای عاشقانه‌ی تلخ را به روایت در آورده است، بهتر است به جای ژانر درام، ژانر تراژدی جایگزین شود.
ترتیب ژانرها به این شکل باشد:
«عاشقانه، تراژدی»
مقدمه: مقدمه‌ی دلنوشته اندازه‌ای یکسان دارد، چکیده‌‌ و خلاصه‌ای از اثر است.
همچنین مقدمه خواننده را از محتوای کلی با خبر می‌کند.
مقدمه از خود دلنویس است و همچنین به دور از کلیشه است.
دلنویس با به کار بردن آرایه‌هایی مثل تشبیه و ایهام در مقدمه، زیبایی خاصی به این قسمت بخشیده است.
مقدمه با سبک و نوع نگارش پارت‌ها هماهنگ است و با عنوان و ژانر‌ها مرتبط است.
انسجام: انسجام از ابتدا تا انتهای پارت‌ها به خوبی رعایت شده و سبک و لحن متون، ثابت و یکسان است.
دلنویس عزیز از انسجام نگارشی نیز تا حد زیادی پیروی کرده و گاه یکی دو خط کم و زیاد می‌شد که مشکل چندانی نیست.
همچنین تمام پارت‌ها حول یک محور و موضوع خاص می‌چرخید و پرش موضوعی نداشت.

هدف: هدف دلنوشته یا پیامی که به مخاطب منتقل می‌کرد، روایت زمستانی بدون یار بود!
زمستانی که به خزان و غم دل تشبیه شده و از تلخی‌های فراغ یار می‌گفت.
هدف کمی کلیشه‌ای بود اما نویسنده با قلم خوبش توانسته بود تا حدی از کلیشه‌‌ی آن بکاهد.

دستور زبان: لحن دلنوشته ادبی است و در تمام طول پارت‌ها یکسان بوده است.
اصول نگارشی به خوبی رعایت شده بود، فعل‌ها سر جای خودشان قرار گرفته بودند و مدام ماضی و مضارع نمی‌شدند.
همچنین تمام ضمایر با افعال مناسب خودشان نوشته شده بودند.

دستور ادبی: دلنوشته به سبک ادبی نوشته شده اما ادبی سنگین نبود.
کلمات گاهی ثقیل و پیچیده بودند و گاهی ساده.
آرایه‌هایی همچون تشبیه، ایهام، حس‌آمیزی، کنایه؛ به کار گرفته شده بود.
آرایه‌ها به درستی در پارت‌ها نوشته شده‌اند.
همچنین قابل ذکر است که نویسنده با به کار گیری مناسب کلمات، متونی بسیار زیبا و خارق العاده خلق کرده بود!

سخن منتقد: نویسندگی رویاییست که هر کسی توانایی رسیدن به آن را ندارد.
بنویس و با قدرت کلمات، دنیای داستانت را شکل بده.
همچون نقاشی که بوم نقاشی وسیع خود را شکل می‌دهد، دنیای داستانت را رنگ و بو ببخش.
"نویسندگی را هراس نیست، زندگی است!"

 

[DOonYa]

ممنونم قشنگم خسته نباشی🌹