نقد ادبی نقد ادبی تلخند اجباری|s.hمبینا کاربر رمان بوک

[Meliss]

نویسنده عزیز ضمن درود و عرض وقت‌بخیری خدمت شما
سپاس‌گذاریم بابت اعتماد شما از نقد آثار خود در انجمن رمان بوک
*لطفا تا قبل از قرار‌گیری نقد توسط منتقد در این تایپک چیزی ارسال نکنید!
*همچنین پس از ارسال نقد این تایپک به مدت دو روز باز خواهد بود تا شما نظر خود را نسبت به نقد اعلام نمایید!
*در صورتی که از نقد خود ناراضی بودید یا شکایتی از تالار نقد داشتید، می‌توانید شکایت خود را ثبت کنید تا مورد بررسی قرار گیرد!
@mobina01

منتقد شما:
@شاه صنم

 

[Meliss]

«به‌نام آن‌که اگر حکم کند، همه محکومیم!»
نقد ادبی / دلنوشته تلخند اجباری

عنوان:
عنوان شما از دو واژه‌ی تلخند و اجباری تشکیل شده بود.
عنوان شما از نظر جذب و کشش برای مخاطب، در سطح بالایی قرار داشت و کلمات تلخند، و اجبار، به خوبی در کنار هم قرار گرفته بودند.
عنوان در بردارنده ی مفهوم کلی اثر بود و درطول تمامی محتوای دلنوشته، دلنویس توانسته بود عنوان را با محتوا مرتبط کند.
عنوان با ژانر قالب اثر یعنی عاشقانه، ارتباط کمی داشت اما با ژانر تراژدی ارتباط محسوسی داشت؛ عنوان از نظر بار ادبی، با تمامی محتوا یکسان و هم وزن بود.
عنوان با به‌کار بردن واژه‌ی اجبار، کمی به کلیشه نزدیک شده بود اما محتوای جذاب و خوب، و جذابیت واژه ی تلخند به خوبی کلیشه ی عنوان را از بین می برد.
عنوان از نظر کلی جذاب، و با محتوای کلی دلنوشته مرتبط بود.

ژانر:
در این دلنوشته دلنویس دو ژانر را انتخاب کرده بود که هر دو جزء ژانرهای استاندارد دلنوشته محسوب می‌شوند.
دلنویس، با نوشتن ترتیبی ابتدا ژانر عاشقانه، ژانر قالب را ژانر عاشقانه قرار داده بود. از این نظر، دلنویس باید تجدیدنظر کرده و جای ژانرهای عاشقانه و تراژدی را تغییر دهد. چون محوریت دلنوشته، ژانر تراژدی و خنده‌های تلخ و محزون بود، که دلنویس گه گاهی از ژانر عاشقانه نیز استفاده کرده و عاشقانه‌های تلخ و تراژدی نوشته بود.
اگر جای ژانر عاشقانه، تراژدی به تراژدی، عاشقانه تغییر یابد، ایرادی از نظر ژاتر در ژانر مشاهده نمی شود.
ژانرهای این اثر، در برگیرنده محتوا و مفهوم کلی اثر بودند و از این نظر ایرادی در ژانرها مشاهده نمی شد.

خلاصه یا مقدمه:
مقدمه ی انتخابی توسط دلنویس، از نظر اندازه استاندارد بود و نه خیلی بلند و نه خیلی کوتاه بود. همچنین چکیده و خلاصه ای کلی از محتوای اثر بود و خواننده را از آن مطلع می کرد.
مقدمه، نوشته‌ی خود دلنویس بود و این نکته ی مثبتی برای اثر به شمار می رود.
دلنویس مقدمه ای متناسب و هم وزن با وزن ادبی محتوای اثر، به نگارش در آورده بود و آرایه ها متناسب با سبک نوشتاری اثر به کار رفته بود.
آرایه ی تناقض در مقدمه به وضوح دیده می شد که این نوع آرایه، هماهنگ با تمامی آرایه های به کار رفته در اثر دلنویس بود و با عنوان و محتوا نیز که به تناقض بین تلخی و خنده اشاره دارند، مرتبط بود.

انسجام:
انسجام ادبی: لحن و سبک نوشته، ادبی بود. این لحن و سبک در تمامی پارت‌ها به خوبی مشاهده می شد و استفاده از آرایه ها و کلمات ثقیل یا جملات ادبی، در تمامی پارت ها هماهنگ و هم وزن بود. دلنویس به خوبی توانسته بود در اکثر پارت ها، با استفاده از تناقض بین خنده و تلخی، و آرایه تناقض، جذابیت اثرش را افزون کند.
انسجام نگارشی: اثر از نظر انسجام نگارشی نیز ایرادی نداشت و تعداد خطوط و حجم نگارشی و نوشتاری تمامی پارت ها بهم نزدیک بود. و تفاوت زیادی میان تعداد خطوط پارت های مختلف مشاهده نمی شد.
انسجام محتوایی: پارت ها از لحاظ محتوا، با یکدیگر مرتبط و هماهنگ بودند. موضوع دلنوشته، تلخند های اجباری بود که در تمامی پارت ها دلنویس موضوع محور همین موضوع را قرار داده بود و با تلفیق موضوعات دیگر، با همین موضوع، اثر را جذابیت بخشیده بود. پرش موضوعی و محتوایی در هیچ‌یک از پارت‌های دلنوشته دیده نمی شد.

هدف یا محتوا:محتوایی که دلنویس برای نوشتن انتخاب کرده بود، موضوعی بود که کمتر پای آن به دنیای کلیشه باز شده است. موضوع نوآورانه و خلاقانه نبود، اما تکراری و یکنواخت و کلیشه ای هم نبود. دلنویس موضوع جذابی را انتخاب کرده بود و به خوبی نیز به آن پرداخته بود.شیوه ی نگارشی نویسنده، جذاب بود و موضوع را به خوبی از کلیشه دور و جذاب و نو می کرد. و مخاطب را جذب خواندن اثر می کرد.

دستور زبان:اثر با یک لحن نوشته شده بود: ادبی.ر عایت اصول نگارشی نیز در اثر مشاهده می شد و اثر از نظر ایرادات نگارشی ایرادات زیادی نداشت.همچنین رعایت علامات و بندنویسی نیز به خوبی در اثر مشاهده می شد.
دلنویس از نظر درست نویسی، به خوبی عمل کرده بود و تمامس افعال و ضمایر را متناسب با زمان و اشخاص به کار برده بود.
تمامی فعل ها در زمان مناسب و ضمایر نیز متناسب با جملات انتخاب شده بودند. کلمات نیز به شیوه ی درست نگارش شده بودند و ایراداتی از نظر درست نویسی در اثر مشاهده نمی شد.

دستور ادبی:
متن دلنوشته، ادبی بود و در این نوع و سبک از نوشته، استفاده از آرایه ها به طرز چشمگیری جذابیت اثر را بیشتر می کند و به قدر زیادی حائز اهمیت است.
دلنویس با وجود اینکه متنی ادبی نوشته بود، اما به خوبی ساده نویسی نیز کرده بود و محتوای دلنوشته، چندان ثقیل و به زبان فاخر ادبی نبود. از این نظر خواننده خیلی راحت با دلنوشته ارتباط می گرفت و آن را درک و لمس و مفهوم آن را به خوبی درک می کرد.

از نظر آرایه های ادبی نیز دلنویس در جای جایِ اثر، از آرایه ی تناقض به طرز مشهود یا پنهان استفاده کرده بود که هر کدام در جای خود، نیاز و در این موضوع و این سبک، نوشته را جذاب‌تر و ادبی تر می کرد.
گاها نیاز نیست دلنویس به اصطلاع قلمبه سلمبه نویسی کند و مخاطب را میان سیل کلماتی که مفهوم اش صرفاً در لغتنامه ی دهخدا پیدا می شوند گیج کند؛ همین استفاده ی بجا و دقیق و هوشمندانه از آرایه های ادبی، یا ساده نویسی جملات و قابل درک و ملموس کردن آن ها، گاهی اوقات از فاکتور های مهم م حائز اهمیت جذب مخاطب است.

سخن پایانی منتقد:
بی شک نقد معنای کوبیدن نیست... .
بلکه رسالت اصلی نقد، ساختن است؛
ساختن یک اثر، بهتر از آن‌چه که قبلاً بوده است.
بنده به شخصه به عنوان خواننده، از خواندن اثر زیبا و پرمحتوایتان لذت بردم، و ضمن عرض خسته نباشید و خدا قوت به شما دلنویس محترم؛
منتظر انتشار دلنوشته زیبا و پرمحتواتون روی سایت اصلی انجمن هستیم.
موفق و موید باشید.🌷

 

[mobina01]

ممنونم از شما و منتقد عزیز 🌹