به نام آن‌که اگر حکم کند همه محکومیم!
عنوان:
عنوان دلنوشته‌ی شما میراث نوازش بود، که به دور از کلیشه‌ای بود.
عنوان شما از دو بخش میراث و نوازش تشکیل شده است که میراث از ارث ریشه گرفته و جمع شده است که اجماع کلمات میراث شده است، همچنین نوازش ریشه گرفته است که به معنای دست بر سر و روی کسی کشیدن به علامت مهربانی و شفقت.
اجماع معنای کلماتی که برای عنوان بوده است ارث‌هایی از مهربانیت است.
در کل عنوان شما به دور از کلیشه‌ای بوده و جذابیت خاصی را به دلنوشته‌ی شما داده است.
حد استاندارد عنوان رعایت شده است و نه کوتاه است و نه بلند.
ژانر:
ژانر انتخابی شما اجتمائی و تراژدی بوده است که در رابطه با دو ژانری بودن دلنوشته‌ها باید هر ژانر ۵۰درصد از دلنوشته را در بر بگیرد.
که به خوبی از ژانرها بهره بوده بودید و در حفظ تعادل بین این دو ژانرها موفق بودید و وقتی جملات دلنوشته‌ی شما رو می‌خواندم به خوبی احساس ژانرها را درک می‌کردم.
مقدمه:
مقدمه‌ی دلنوشته‌ی شما به این شکل بود:
دستان لطیفت برای دست پینه بسته‌ام درمان است.
هم درمان روح و هم درمان جان!
لبخندت، شیرین‌ترین لبخند دنیاست، که قلب پیر من و لب‌های چاک خورده‌ام را به لبخند وا می‌دارد.
کمکم می‌کنی تا بهتر راه بروم، و این‌کمک برای منِ کهنه سوارِ دل‌شکسته چه زیباست!
مقدمه‌ی شما به شکل زیبایی سروده شده است و گمراهی در آن وجود ندارد به طوری که وقتی خواننده می‌خواند با در عین ادبی و ساده بودن جمله جذابیت سخنان بدون کلیشه‌ایتان باعث جذب خواننده شده است.
بهره‌گیری از آرایه‌های ادبی:
شما در این بخش نیز از آرایه‌ها به خوبی بهره گرفته بودی بیشترین آرایه‌ای که به چشم می‌خورد تشبیه بود، در تشبیه نیز ارکان تشبیه را رعایت کرده بودید و در سعی استفاده نکردن از جملات غیر کلیشه‌ای این تشبیه جذابیت را زیباتر کرده بود.
انسجام:
انسجام یکدست بود و جملات کوتاهی یا ببندی بیش از اندازه نبود، احساسات را به خوبی توصیح کرده بودید و بافت یکدستی را در بر گرفته بودید.
هدف:
هدف از دلنوشته‌ی شما غم‌هایی بود که لبخند و... مرحم این دردها میشد و احساس‌های غم را از بین می‌برد، گاهی با داد کشیدن، فریاد و غرغر کردن باعث ناراحتی فرد میشد که لبخندی از جانب کسی باعث مرحم بر روی این احساسات زخم خورده میشد.
رعایت اصول:
از علامت‌ها به خوبی استفاده کردید، نیم‌فاصله، استفاده از آرایه در تشبیه را نیز به خوبی درک و استفاده کردید.
لحن:
بافت دلنوشته یکسان بود گاه ادبی گاه محاوره نمیشد و به خوبی در تعادل نگه داشته بودید و لحن دلنوشته‌ی شما احساسات غم، شادی، آزردگی را به خوبی بیان می‌کرد و طوری بود که خواننده‌ای که نه صدای شما را می‌شنود و نه چهره‌ی شما را میبیند تا احساس را پیدا کند می‌توانست به راحتی این احساس‌ها را از لحت دلنوشته‌ی شما بیابد.
سخن منتقد:
از دلنوشته‌ی شما بسی بسیار لذت بردم و برایم دلنشین بود، در مسیرهای هموارتان موفق و سربلند باشید.
