آموزشی نمونه دلنوشته در مورد عشق

[ZaHARa]

هيچ وقت

هيچ وقت نقاشِ خوبی نخواهم شد

امشب «دلی» کشيدم

شبيهِ نيمۀ سيبی

که به خاطرِ لرزشِ دستانم

در زيرِ آواری از رنگ ها

ناپديد ماند.

“حسین پناهی”​

 

[ZaHARa]

کیستی که من جز او

نمی بینم و نمی یابم

دریای پشت کدام پنجره ای؟

که اینگونه شایدهایم را گرفته ای

زندگی را دوباره جاری نموده ای

پر شور، زیبا و روان…

مرا وقتی گرفتار خودم بودم صدا کردی

مرا ازمن، مرا از قیدِ من بودن رها کردی

دوباره روی ماهت محو شد در رشته های شب

تو با زیبایی‌ات این حرف‌هارا نخ نما کردی

نماز عشق می خواندم،امامم حضرت دل بود

کنارم بی تکلّف ایستادی، اقتدا کردی

به هم نزدیک بودیم، آتش از لب‌هات می‌تابید

دلت می‌خواست لب‌های مرا، امّا حیا کردی

من از خود نیمه‌ای را دیده بودم “عاقل” اما تو

مرا با نیمه ی دیوانه ی من آشنا کردی

“محمدرضا طاهری”​

 

[ZaHARa]

بشود زنگ زنی،حال دگرگون نشود؟

بشود لفظ بیایی،دلم آگون نشود؟

نکند یاد کنی،دل به بلندا ببری…

بشود نظر کنی،تنم افسون نشود؟

چه کنم؟رام شوی،دل بدهی،کج بروی

بشود نفرت و کینه،ز دلت برون شود؟

برهی،گریه کنم،حال دلم خوب شود؟

بشود جان بدهم،قلب تو بیدار شود؟

شاید که دلم،لایق قلب تو نبود

بشود در خواب منم،قلب تو هم رام شود؟

پیش بیا ، پیش بیا ، پیشتر

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویشتر

دوست تر از آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویش تر

هیچ نریزد به جز از نام تو

بر رگ من گر بزنی نیشتر

فوت و فن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیش تر

"قیصر امین پور"​

 

[ZaHARa]

در از خودش، جَلای وطن گفته مثلِ من

در جست و جوی در زدنت، در به در شود

“حسین صفا”​

 

[ZaHARa]

برایم شعر بفرست

حتی شعرهایی که عاشقان دیگرت

برای تو می گویند…

می خواهم بدانم

دیگران که دچار تو میشوند

تا کجای شعر پیش میروند!

تا کجای عشق؛

تا کجای جاده ای که من

در انتهای آن ایستاده ام!

“افشین یداللهی”​

 

[ZaHARa]

ای قرار توام ودر دل تنگم گله هاست

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

“از مجموعه شعر فاضل نظری“​

 

[ZaHARa]

آه ای با جان من آمیخته

ای مرا از گور من انگیخته

چون ستاره با دو بال زر نشان

آمده از دوردست آسمان

در جهانی این چنین سرد و سیاه

با قدمهایت قدمهایم براه

ای به زیر پوستم پنهان شده

همچو خون در پوستم جوشان شده​

 

[ZaHARa]

آه ای بیگانه با پیراهنم

آشنای سبزه‌زاران تنم

آه ای از سحر شاداب‌تر

از بهاران تازه‌تر سیراب‌تر

عشق چون در سی*ن*ه‌ام بیدار شد

از طلب پا تا سرم ایثار شد

این دگر من نیستم من نیستم

حیف از آن عمری که با من زیستم

چون تب عشقم چنین افروختی

لاجرم شعرم به آتش سوختی

" فروغ فرخزاد "​

 

[ZaHARa]

این عشق ماندنی

این شعر بودنی

این لحظه‌های با تو نشستن

سرودنی‌ست

این لحظه‌های ناب

در لحظه‌های بی خودی و مستی

شعر بلند حافظ تو

شنودنی‌ست

این سر نه مسـ*ـت باده

این سر که مسـ*ـت

مسـ*ـت دو چشم سیاه توست

اینک به خاک پای تو می‌سایم

کاین سر به خاک پای تو با شوق

ستودنی‌ست​

 

[ZaHARa]

ای شب از رویای تو رنگین شده

سی*ن*ه از عطر توام سنگین شده

ای به روی چشم من گسترده خویش

شادیم بخشیده از اندوه بیش

همچو بارانی که شوید جسم خاک

هستیم ز آلودگی‌ها کرده پاک

ای تپش‌های تن سوزان من

آتشی در مزرع مژگان من

ای ز گندمزارها سرشارتر

ای ز زرین شاخه‌ها پربارتر

ای در بگشوده بر خورشیدها

در هجوم ظلمت تردیدها

با توام ديگر ز دردی بيم نيست

هست اگر، جز درد خوشبختیم نیست

" شعر عاشقانه از فروغ فرخزاد "​