جدیدترین‌ها

خوش آمدید

با ثبت نام ، شما می توانید با سایر اعضای انجمن ما در مورد بحث کنید و همچنین تبادل نظر داشته‌باشید.

اکنون ثبت‌نام کنید!
  • هر گونه تشویق و ترغیب اعضا به متشنج کردن انجمن و اطلاع ندادن، بدون تذکر = حذف نام کاربری
  • از کاربران خواستاریم زین پس، از فرستادن هر گونه فایل با حجم بیش از 10MB خودداری کرده و در صورتی که فایل‌هایی بیش از این حجم را قبلا ارسال کرده‌اند حذف کنند.
  • بانوان انجمن رمان بوک قادر به شرکت در گروه گسترده نقد رمان بوک در تلگرام هستند. در صورت عضویت و حضور فعال در نمایه معاونت @MHP اعلام کرده تا امتیازی که در نظر گرفته شده اعمال شود. https://t.me/iromanbook

معرفی کتاب نهج الادب

اطلاعات موضوع

درباره موضوع به تاریخ, موضوعی در دسته معرفی کتب نشر توسط YASNA.B با نام نهج الادب ایجاد شده است. این موضوع تا کنون 114 بازدید, 0 پاسخ و 1 بار واکنش داشته است
نام دسته معرفی کتب نشر
نام موضوع نهج الادب
نویسنده موضوع YASNA.B
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند نوشته
آخرین ارسال توسط YASNA.B
موضوع نویسنده

YASNA.B

سطح
7
 
مدیر ارشد بخش فرهنگ و هنر
پرسنل مدیریت
مدیر ارشد
نویسنده حرفه‌ای
کاربر ویژه انجمن
خاطره نویس انجمن
May
3,455
21,545
مدال‌ها
15
56856734534.jpg
نویسنده: حکیم نجم الغنی خان
ناشر: صدای معاصر
موضوع: نقد ادبی
قطع کتاب: وزیری
نوبت چاپ: اول
سال انتشار: 1401
تعداد صفحه: 1701
جلد کتاب: جلد سخت
زبان کتاب: فارسی

تعیم اول
در علم صرف
بدان که «کلمه» آن لفظ مفرد است که موضوع باشد برای معنی مفرد، یعنی جزو آن لفظ بر جزو معنی دلالت نکند چون نار که موضوع است برای آتش، یعنی برای جسم آتش نه برای لفظ آتش، که آن هم کلمه ای است موضوع به همین معنی به زبان فارسی. و لفظ در لغت به معنی انداختن چیزی است از دهان بود یا نبود، و نیز در لغت به معنی انداختن شیء از دهان آمده، حرف بود یا غیر حرف؛ و به معنی متکلم نیز آمده و در اصطلاح عبارت از آوازی است که بر بعض حروف هجا مشتمل باشد برابر است که بر معنی هم دلالت کند چون زید یا نکند چون دیز و حقیقی بود چون زید و عمرو و بکر و سرخ و سفید و زرد و مانند آن، یا حکمی چون منوی در گفت و رو و بیا و بزن زیرا که این از مقوله حرف و صوت نیست. چه حرف و صوت از کیفیات مسموعه است و منوی مسموع نیست و برای منوی لفظ خاص وضع نکرده اند بلکه از مثل او و تو منوی را تعبیر می کنند به استعاره لفظ ضمیر منفصل، و آن را «لفظ حکمی» گفتن به اعتبار آن است که احکام لفظ حقیقی بر او جاری می کنند چون اِسناد فعل به سوی او و تأكید آوردن و عطف بر او کردن؛ و نیز عام است که یک حرف بود چون «بای» ظرفیت یا زائد از آن مثل زید؛ و بعض در تعریف لفظ گفته اند چیزی است که انسان به او تلفظ نماید.
 
بالا پایین