دیالوگ نویسی [نوای عشاق] اثر «حورا مستور کاربر انجمن رمان بوک»

[مستور]

بسم الله الرحمن الرحیم

عنوان: نوای عشاق
ژانر: عاشقانه
نویسنده: حورا مستور

- می‌دونی بخش بزرگی از عشق چیه؟
- نه؛ تو بگو.
- اینه که باور داشته باشی عاشقی!​

 

[مستور]

- درد داره!
- چی؟
- وقتی ساعت‌ها می‌شینی و به احساس‌هایی که هیچ‌وقت قرار نیست ابراز کنی فکر می‌کنی... درد داره!​

 

[مستور]

- می‌دونی ترسو‌ترین مرد دنیا کیه؟
- نمی‌دونم... مثلاً مردی که از تاریکی بترسه؟
- نه دیوونه! ترسوترین مرد دنیا کسیه که عشق رو تا ته عمق وجود زنی بیدار می‌کنه؛ اونم بدون اینکه قصد دوست داشتنش رو داشته باشد.
- اون که ترسو نیست! پَسته.​

 

[مستور]

- می‌دونی خوبی تو چیه؟
- خیلی مهربونم؟
- اون که آره! ولی بهتر از اون اینه که مثل ماشین نیستی؛ لازم نیست با گذر زمان به‌خاطر یه مدل جدیدتر، معامله یا اجارت بدم!
- اگه ماشین بودم چی؟
- اون‌وقت منم تعمیرکار میشدم‌.​

 

[مستور]

- اگه برم سفر دلت برام تنگ میشه؟
- همچین بگی نگی؛ به قول فریدون مشیری شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم.
- یعنی میگی دلتنگی به دیدار بعدش می‌ارزه؟
- دقیقاً!​

 

[مستور]

- اگه بهت بگم میرم چی میگی؟
- من کسی را ترک نمی‌کنم‌ اما، دست کسی را هم که بخواهد برود،‌ نمی‌گیرم... محمود درویش میگه.
- تو هم همینو میگی؟
- منم میگم!​

 

[مستور]

- یه نصیحت خوب؛ هر وقت دلت می‌شکنه برو بدو.
- چرا؟
- دویدن باعث میشه بدن آب از دست بده و دیگه به راحتی گریه‌ات نمی‌گیره!
- قراره دلم بکشنه؟
- خدا نکنه...​

 

[مستور]

- ساده نباش!
- چرا؟ فکر می‌کردم سادگی‌هامو دوست داری.
- هنوزم دارم؛ اما سادگی تو گرگ درون دیگران رو بیدار می‌کنه.
- خب؟
- خب بقیه مثل من عاشق و اهلی نیستن.​

 

[مستور]

- اگه تو کتاب بودی هر روز از روت مشق می‌نوشتم؛ تو چی؟
- منم تو رو بارها می‌خوندم تا خوب درکت کنم.
- هوم... بقیه چی؟
- بقیه رو نمی‌دونم اما بعضی‌ها رو باید نخونده کنار گذاشت!​

 

[مستور]

- تو مالک منی؟
- قشنگ میشد اگه می‌گفتم تو مال منی!
- خب بگو.
- همیشه چیزهایی که نداشتم رو خیلی بیشتر دوست داشتم؛ مثل تو که دوری، که زیادی کمت میارم، که همیشه ندارمت.
- اینم یه مدلشه دیگه!
- مدل چی؟
- دلبری...​