انشاء نوجوانی

[اولدوز]

نوجوانی زیباترین دوره زندگی انسان است. زمانی که استعدادهای انسان شکوفا می شود و خود را برای زندگی و هدف مهم تری آماده می کند. دوران نوجوانی همچون ایستادن بر نوک قله ای است که تنها با اندکی سهل انگاری می توان سقوط کرد!
دوران نوجوانی را نباید با بی هدفی سپری کرد چراکه موفقیت های بزرگ در آینده هر شخص ریشه در اهداف بزرگ او در دوره نوجوانی اش دارد. نوجوان همچون گلی تازه شکفته است که اگر از خود و افکارش مراقبت نکند به زودی ناامید و پژمرده می شود.
یک نوجوان باید از کمترین امکاناتش بیشترین استفاده و لذت را ببرد تا مبادا در افکار خویش دچار کمبود شود و شخصیتی متزلزل داشته باشد. دوران نوجوانی حساس ترین دوران نیازمندی به یک دوست خوب است. دوستی که پا به پا با انسان همراه باشد و برای رسیدن به اهداف والایش او را یاری کند و چه بسا نوجوانانی که با انتخاب دوست ناباب چنان ضربه ای به روحیه و شخصیتشان وارد می شود که گاهی جبران ناپذیر است.
تاج نوجوانی که بر سر انسان گذاشته می شود فَر و شکوهش بسیار بیشتر از همیشه می شود و گاهی ممکن است این فر و شکوه با غروری بیجا همراه شود به هر حال داس دروگر زمان این تاج را کم کم بر میدارد و پیری را جایگزین می کند.
در دوران نوجوانی علاوه بر استفاده بهینه و مفید از عمر و وقتمان باید زندگی مان را سرشار از مهر و محبت و شادی کنیم تا مبادا رنگ افسردگی بر چهره مان نقاشی کشد. دوران نوجوانی زیباترین و هیجان انگیز ترین دوران زندگی است. یادمان باشد بهترین استفاده ها را از آن کنیم.