زندگینامه
پس از سقوط فرانسه در طول جنگ جهانی دوم، روا به عنوان اسیر جنگی اسیر شد. وی بعداً فرار کرد و به مقاومت فرانسه پیوست. در ابتدا با راست سیاسی همراه بود، در سال ۱۹۴۳ روا تحت تأثیر لویی آراگون به سمت چپ رفت و به حزب کمونیست فرانسه پیوست و آشکارا به فاشیسم و هواداران ویشی حمله کرد. وی پس از سرکوب انقلاب مجارستان در سال ۱۹۵۶، حزب کمونیست را ترک کرد و به عنوان یکی از مشارکت کنندگان در Le Nouvel Observator، به موضعی برای چپ ضد توتالیتر تبدیل شد.[۱] وی اعلامیه ۱۲۱ طرفدار استقلال الجزایر امضا کرد.