معرفی کتاب نگاهی به کتاب «درخشش» اثر «استیون کینگ»

[Trodi]

اگرچه «استیون کینگ» در آغاز کتاب «درخشش» بیان می کند که «هتل اُوِرلوک» بدون الهام گرفتن از هتل های واقعی خلق شده است، ایده‌ی نوشتن این رمان زمانی در ذهنش شکل گرفت که او در هتلی در «کلرادو» به نام «هتل استنلی» اقامت داشت. «کینگ» به همراه همسرش در سال 1974 یک شب را در این هتل—در اتاق 217—گذراند؛ اواخر تابستان بود، و «کینگ» و همسرش تنها مهمانان باقیمانده در هتل بودند.

 

[Trodi]

«استیون کینگ» اغلب با لقب «پادشاه وحشت» شناخته می شود و از زمان انتشار نخستین کتاب خود در سال 1973، رمان «کَری»، بر دنیای داستان های وحشت و پرتعلیق سلطه داشته است. او که آثار برجسته‌ی متعددی را در طول دوران حرفه‌ای خود خلق کرده، از نویسنده‌ی آمریکاییِ داستان های «وحشت» و «علمی تخیلی»، «رِی برَدبِری» (خالق آثاری همچون «فارنهایت 541» و «بوی شر می آید»)، در کنار داستان‌نویسانی همچون «شرلی جکسون» (کتاب «تسخیر عمارت هیل») و «اچ. پی. لاوکرفت» (کتاب «احضار کطولحو»)، به عنوان تأثیرگذارین چهره ها بر خود نام برده است.

 

[Trodi]

در آغاز داستان «درخشش»، «کینگ» نقل‌قولی را از داستان «نقاب مرگ سرخ» اثر «ادگار الن پو» ارائه می کند—داستانی که مانند رمان «کینگ»، صحنه هایی از یک «جشن بالماسکه» را به تصویر می کشد. «ادگار الن پو» (خالق شعر رواییِ «کلاغ») داستان های کوتاه زیادی نوشت—از جمله «قتل در کوچه مورگ» و دنباله‌ی آن، «معمای ماری روژه»، که از ماجرای واقعیِ قتل «ماری راجرز» در نیویورک در سال 1841 الهام گرفته شد.

 

[Trodi]

«بذارید کاملا باهاتون روراست باشم، آقای «تورنس». «آلبرت شاکلی» مرد قدرتمندیه و علاقه‌ی خاصی به «هتل اُوِرلوک» داره که این فصل برای اولین بار در تاریخ سود کرده. در ضمن آقای «شاکلی» عضو هیئت مدیره هم هست، اما در هتل‌داری سررشته‌ای نداره و خودش هم بیشتر از هر کسی این رو قبول داره؛ ولی درخصوص سرایداری، خواسته هاش رو اینجا به وضوح اعلام کرده.

 

[Trodi]

نظرش اینه که شما استخدام بشید، من هم همین کار رو می کنم. اما اگه توی این قضیه دستم باز بود، شما رو استخدام نمی کردم.» دست های «جک» ران هایش را محکم چنگ زد، عرق کرده بود و هر دستش برخلاف دیگری عمل می کرد.—از کتاب «درخشش» اثر «استیون کینگ»

 

[Trodi]

وحشت
کتاب «درخشش» مانند بسیاری از رمان های «استیون کینگ»، سرشار از عناصر ماورایی است. پروتاگونیست داستان، پسری پنج ساله به نام «دنی تورنس»، قدرتی ماورایی در ذهن خود دارد و «هتل اُوِرلوک»—جایی که پدرش، «جک»، به عنوان سرپرست و سرایدار در طول زمستان مشغول به کار شده—مملو از رویدادهای غیرقابل توضیح و اشباح است؛ همین نکته باعث می شود خانواده‌ی «تورنس» در هتل، احساسی همیشگی از هراس را با خود به همراه داشته باشند.

 

[Trodi]

با این حال، وحشت «تورنس ها» از اتمسفر عجیب هتل، در مقایسه با هراس آن ها از تغییراتی که هتل در خودشان (به‌خصوص «جک») به وجود آورده است، رنگ می بازد. نیروی شر در هتل انگار به‌واسطه‌ی توانایی های ذهنیِ «دنی» قدرت بیشتری می یابد، و هم «دنی» و هم مادرش، «وندی»، خودِ هتل را عامل اصلیِ گسترش رفتارهای جنون‌آمیز «جک» می دانند.

 

[Trodi]

«کینگ» در رمان «درخشش»، تهدیدات ماورایی و «هتل اورلوک» را در قیاس با هراسی که «جک» به خانواده‌اش تحمیل می کند، به تصویر می کشد و درنهایت استدلال می کند که اگرچه رویدادهای ماورایی ممکن است بسیار ترسناک باشند، اما واقعیت—در این مورد، «جک» و خشم مرگبار او—بسیار هراس‌انگیزتر است.

 

[Trodi]

انزوا
تنهایی، عاملی بسیار مهم در رمان «درخشش» به شمار می آید. «هتل اُوِرلوک» در اعماق «کوه های راکی» در ایالت «کلرادو» واقع شده است و کیلومترها با نزدیک‌ترین شهر فاصله دارد. طوفان های زمستانی جاده ها را مسدود می کند و خطوط تلفن را از کار می اندازد، و هر گونه مسیر ارتباطی با دنیای خارج از هتل را از بین می برد.

 

[Trodi]

مناظر وسیع خارج از پنجره های بزرگ «هتل اورلوک» چشم‌نواز است، اما به شکل پیوسته به خانواده‌ی «تورنس» یادآوری می کند که آن ها چقدر در این مکان تنها هستند. «وندی» از خطرات و آسیب های ناشی از این انزوا به خوبی آگاهی دارد—درخواست کمک در سرمای زمستان تقریبا غیرممکن است—و زمانی که هتل شروع به نشان دادن وجهِ اهریمنی خود می کند، این احساس در «وندی» شدید و شدیدتر می شود.