پزشکی همانژیوم چیست؟ علل، علائم، تشخیص و درمان آن

[Puyannnn]

همانژیوم نوزادی، رشد غیرسرطانی عروق خونی است. آنها شایع ترین رشد یا تومور در کودکان هستند. آنها معمولاً برای مدتی رشد می کنند و سپس بدون درمان فروکش می کنند.

آنها در اکثر نوزادان مشکلی ایجاد نمی کنند. با این حال، برخی از آنها ممکن است باز شوند و خونریزی یا زخم شوند. این ممکن است دردناک باشد. بسته به اندازه و مکان آنها، ممکن است تغییر شکل دهند. علاوه بر این، ممکن است با سایر ناهنجاری های سیستم عصبی مرکزی یا ستون فقرات رخ دهد.

 

[Puyannnn]

این رشد ممکن است با سایر انواع داخلی نیز رخ دهد. اینها بر اندام های داخلی مانند:

کبد
سایر قسمت های دستگاه گوارش
مغز
اندام های دستگاه تنفسی
اگر بر اندام ها تاثیر می گذارند معمولا مشکلی ایجاد نمی کنند

 

[Puyannnn]

همانژیوم در نوزادان



همانژیوم پوست زمانی ایجاد می شود که تکثیر غیر طبیعی رگ های خونی در یک ناحیه از بدن وجود داشته باشد. کارشناسان مطمئن نیستند که چرا رگ‌های خونی به این شکل در کنار هم قرار می‌گیرند، اما معتقدند که این امر توسط پروتئین‌های خاصی که در طول بارداری در جفت تولید می‌شود (زمانی که شما در رحم هستید) ایجاد می‌شود.

این می تواند در لایه بالایی پوست یا در لایه چربی زیرین که لایه زیر جلدی نامیده می شود ایجاد شود. در ابتدا، آن ممکن است به عنوان یک علامت مادرزادی قرمز روی پوست به نظر برسد. به آرامی شروع به بیرون زدن از پوست به سمت بالا می کند. با این حال، همانژیوم معمولاً در بدو تولد وجود ندارد.

 

[Puyannnn]

همانژیوم کبدی چیست


همانژیوم کبدی در سطح کبد و روی آن ایجاد می شود. اینها می توانند مربوط به همانژیوم نوزادی باشند یا ممکن است نامرتبط باشند. تصور می شود همانژیوم های غیر نوزادی کبد به استروژن حساس هستند.

در طول یائسگی، برای بسیاری از زنان استروژن جایگزین تجویز می شود تا علائم ناشی از کاهش سطح طبیعی استروژن را به حداقل برسانند.

 

[Puyannnn]

این استروژن اضافی می تواند رشد آن کبد را تحریک کند. به طور مشابه، بارداری و گاهی اوقات قرص های ضد بارداری خوراکی می توانند اندازه آن را افزایش دهند.

علاوه بر پوست و کبد، همانژیوم می‌تواند روی نواحی دیگر بدن رشد کند یا آنها را تحت فشار قرار دهد، مانند:

کلیه ها
ریه ها
روده بزرگ
مغز

 

[Puyannnn]

علائم و نشانه های همانژیوم


بسته به محل و اندازه، آن معمولاً علائمی را در طول یا بعد از شکل گیری ایجاد نمی کند. با این حال، اگر بزرگ شوند یا در یک ناحیه حساس رشد کنند یا همانژیوم های متعدد وجود داشته باشند، ممکن است علائمی ایجاد کنند.

همانژیوم پوست به صورت خراش های قرمز رنگ یا برآمدگی ظاهر می شود. همانطور که رشد می کنند، مانند خال های مادرزادی رنگ شرابی به نظر می رسند. همانژیوم های پوستی به دلیل ظاهر قرمز تیره خود گاهی اوقات همانژیوم توت فرنگی نامیده می شوند.

 

[Puyannnn]

همانژیوم در اندام های داخلی


آن در داخل بدن با علائمی خاص مربوط به اندامی است که تحت تأثیر قرار گرفته است. به عنوان مثال، همانژیوم که بر دستگاه گوارش یا کبد تاثیر می گذارد ممکن است با علائمی مانند:

حالت تهوع
استفراغ
ناراحتی شکمی
از دست دادن اشتها
احساس پری در شکم

 

[Puyannnn]

نحوه تشخیص همانژیوم



تشخیص معمولا با معاینه بصری در معاینه فیزیکی توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی است. پزشک شما می تواند در طول معاینه فیزیکی تشخیص بصری بدهد.

آن روی اندام‌ها فقط در طول آزمایش تصویربرداری قابل مشاهده است، مانند:

یک سونوگرافی
ام آر آی
سی تی اسکن
در برخی شرایط، آنها معمولا به طور تصادفی شناسایی می شوند.

 

[Puyannnn]

گزینه های درمانی همانژیوم



نوع کوچک نیازی به درمان ندارد. خود به خود از بین می رود. با این حال، برخی موارد ممکن است نیاز به درمان داشته باشند، مانند همانژیوم های پوستی که دچار زخم یا زخم می شوند یا در نواحی خاصی روی صورت مانند لب هستند.

گزینه های درمانی عبارتند از:

مسدود کننده های بتا
پروپرانولول خوراکی: پروپرانولول خوراکی اولین خط دفاعی برای همانژیوم است که نیاز به درمان سیستمیک دارد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده همانژول (پروپانولول هیدروکلراید خوراکی) را در سال ۲۰۱۴ تایید کرد.

بتابلوکرهای موضعی، مانند ژل تیمولول: این بتابلوکرها را می توان برای همانژیوم های کوچک و سطحی استفاده کرد. آنها همچنین ممکن است در درمان زخمی کوچکتر نقش داشته باشند. این دارو زمانی که به درستی تحت مراقبت یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی استفاده شود، به طور کلی ایمن در نظر گرفته می شود.

 

[Puyannnn]

داروی کورتیکواستروئید



کورتیکواستروئیدها ممکن است به همانژیوم تزریق شوند تا رشد آن را کاهش دهند و التهاب را متوقف کنند.

استروئیدهای سیستمیک، مانند پردنیزون و پردنیزولون، به طور معمول دیگر استفاده نمی شوند. اگرچه، ممکن است برای کسانی که نمی توانند از داروهای دیگری مانند مسدودکننده های بتا که معمولاً استفاده می شوند، نقش داشته باشند.