مهره داران هما

[سلین]

هما، مرغ استخوان‌خوار یا کرکس ریش‌دار (نام علمی: Gypaetus barbatus) گونه‌ای پرنده شکاری بزرگ‌جثه از تیره بازان و راسته بازسانان است که در کوه‌های مرتفع آفریقا، جنوب اروپا و آسیا از جمله مناطقی از ایران همچون منطقه حفاظت‌شده گنو زندگی می‌کند.

هما در تمام طول سال یک جا می‌ماند و هر فصل فقط یک یا دو تخم می‌گذارد. این پرنده مانند دیگر کرکس‌ها عمدتاً لاشه‌خوار است اما عمدهٔ غذای آن را مغز استخوان تشکیل می‌دهد. هما استخوان‌های بزرگ را از ارتفاع زیاد به روی سنگ‌ها پرتاب می‌کند تا به قطعات کوچک‌تر شکسته شود. گاهی هم از لاک‌پشت‌های کوچک زنده به همین روش تغذیه می‌کند. این پرنده تنها گونه کرکس است که رژیم غذایی آن تقریباً منحصراً (۷۰ تا ۹۰ درصد) استخوان است. هما در کوه‌های بلند جنوب اروپا، قفقاز، آفریقا، شبه‌قاره هند و تبت، زندگی و تولید مثل می‌کند. تخم‌گذاری این پرنده در میانه زمستان با یک یا دو تخم صورت می‌گیرد که در آغاز بهار جوجه‌دار می‌شوند.

هما را می‌توان در ارتفاعات و مناطق کوهستانی یافت. این جانور در ارتفاعی بین ۳۰۰ تا ۴۵۰۰ متر بالاتر از سطح دریا زیست می‌کند و بیشتر اعضای این گونه در ارتفاعی بیش از ۲۰۰۰ متر سکونت می‌کنند. هما اغلب مناطق متروک و صخره‌ای یا دره‌های مشرف به مراتع جایی که چرندگان و شکارگران آن‌ها زیست می‌کنند را کنام خود می‌کند. زیست در چنین مناطقی امکان دسترسی بالقوه جانور به اجساد جانوران شکارشده و مردار را فراهم می‌کند.

جمعیت این گونه همچنان در حال کاهش است. تا ژوئیهٔ ۲۰۱۴، در فهرست قرمز گونه‌های در معرض خطر (IUCN) گونه‌های تهدید شده طبقه‌بندی شد؛ با این حال، طبقه‌بندی بعدی نشان داد که این گونه در خطر انقراض قرار ندارد، در ارزیابی دوباره هما به عنوان یک «گونه در نزدیکی تهدید» تعریف شده‌است.

 

[سلین]

هما طول بدنی بین ۹۴ تا ۱۲۵ سانتی‌متر، فاصلهٔ بین دو بال ۲۳۱ تا ۲۸۳ سانتی‌متر و وزنی بین ۴٫۵ تا ۷٫۸ کیلوگرم دارد. زیرگونه اوراسیایی این پرنده (G. b. barbatus) دارای میانگین وزنی ۶٫۱ کیلوگرم و زیرگونه آفریقایی آن (G. b. meridionalis) دارای میانگین وزنی ۵٫۷ کیلوگرم است. نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. اندازه ماده اندکی بزرگ‌تر از نر است. برخلاف بیشتر کرکس‌ها، هما سر نسبتاً کوچک‌تر و پردار دارد و گردنش ضخیم‌تر است. گردن و ساق پاها نامشخص و کاملاً پردار، دم لوزی شکل، بلند و تیره رنگ است. این پرنده روی زمین به شیوه‌ای اردک‌وار راه می‌رود، پاهای آن قوی و مچ پاهای آن نیز نسبتاً کوتاه (حدود ۸٫۸ تا ۱۰ سانتی‌متر) است. درازای دم این پرنده بین ۴۲٫۷ تا ۵۲ سانتی‌متر است که این مقادر از عرض بال‌های این پرنده بیشتر می‌باشد.

هما حلقه‌ای قرمز رنگ در اطراف چشم دارد و نقاب روی صورت و بال‌های آن سیاه است. پرهای سیاه‌رنگ نقاب روی صورت از زیر چشم تا امتداد نوک به سمت پایین کشیده شده و ریش‌مانند است. سر و سی*ن*ه و پاها حنایی رنگ با رگه‌هایی برنگ کرم است. این رنگ‌آمیزی در اثر استحمام در آب غنی از آهن یا مالیدن املاح آهن‌دار به پرها ایجاد می‌شود لذا رنگ پر کرکس‌های بزرگ شده در اسارت کاملاً روشن است و چندان حنایی رنگ نیست. در هنگام پرواز پر و بال و دم طرحی شبیه به صلیب دارد و پوش‌پرهای زیر بال‌ها از شاه‌پرهای پرواز تیره‌تر هستند.

پرندگان نابالغ رنگی قهوه‌ای و خاکستری تیره دارند، پرهای ریش‌مانند صورت نیز کوتاه‌تر است. روتنه خاکستری مایل به نخودی، شکم روشن‌تر و سر و گردن قهوه‌ای تیره تا سیاه است.

 

[سلین]

از میان ۲۳ گونه‌ای که از آن‌ها به عنوان کرکس یاد می‌شود ۱۶ گونه متعلق به گروهی است که کرکس بر قدیم نامیده می‌شودند. این پرندگان به دلیل زندگی در بر قدیم (آسیا، اروپا و آفریقا) به این نام معروف شده‌اند. کرکس‌های بر قدیم در تیره قوشیان قرار می‌گیرند و خویشاوند عقاب‌ها، قوش‌ها، سنقرها و سارگپه‌ها محسوب می‌شوند. همچنین نسب مشترک نزدیکی میان کرکس‌های بر قدیم و تیره لاشخوران بومی قاره آمریکا که کرکس‌های بر جدید نامیده می‌شوند وجود ندارد و وجود شباهت‌هایی میان این دو گروه نتیجه فرگشت همگرا است.

تحقیقات ژنتیکی نشان می‌دهند که نزدیک‌ترین خویشاوند هما لاشخوری ریزاندام به نام کرکس کوچک (مصری) است. این دو گونه به همراه کرکس نخل زیرخانواده‌ای به نام همائیان (Gypaetinae) را تشکیل می‌دهند که کلادی جدا از سایر گونه‌های کرکس بر قدیم به حساب می‌آید

 

[سلین]

۲ زیرگونه از پرنده وجود دارد:

همای اوراسیایی (G. b. barbatus): در شمال غربی آفریقا، جنوب غربی اروپا، خاورمیانه شامل ایران، افغانستان، ترکیه و مصر، مغولستان، مرکز و شمال غربی چین زیست می‌کند.
همای آفریقایی (G. b. meridionalis): در غرب عربستان سعودی، اتیوپی، آفریقای شرقی، و همچنین در جمعیتی پراکنده در آفریقای جنوبی زیست می‌کند

 

[سلین]

هما یکی از در خطر انقراض‌ترین گونه‌های پرندگان در اروپا محسوب می‌شود و جمعیت آن طی یک سده اخیر به طرز چشمگیری در اروپا کاهش یافته‌است.تراکم جمعیت هما به‌طور کلی کم است و در حال حاضر در قسمت‌هایی از رشته‌های اوراسیا که این پرنده حضور دارد بین ۱۰ تا ۵۰۰ جفت از آن زیست می‌کنند. هما پرنده‌ای رایج در اتیوپی است و طبق تخمین‌ها بین ۱۴۰۰ تا ۲۲۰۰ قطعه از این پرنده در اتیوپی زیست می‌کنند. هما در قسمت‌هایی از رشته‌های هیمالیا نیز دارای جمعیت نسبتاً زیاد و پایدار است. در آغاز سده ۲۰ میلادی جمعیت این پرنده در بیشتر مناطق اروپا از میان رفت و تنها جمعیت قابل‌توجه‌ای در پیرنه بین مرزهای فرانسه و اسپانیا باقی ماند. تلاش برای احیای جمعیت هما در رشته‌کوه‌های آلپ سوئیس و ایتالیا به نتیجه رسیده و جمعیت آن در فرانسه احیا شده و در حال افزایش است. کاهش جمعیت هما در برخی از مناطق آسیا و آفریقا نیز روی داده اما در مقایسه با میزان کاهش جمعیت این پرنده در اروپا به مراتب کمتر است.

بسیاری از گونه‌های پرندگان شکاری پیشتر در مناطق توسعه‌نیافته از تأثیرات عوامل انسانی محافظت می‌شدند، اما در سال‌های اخیر با افزایش جمعیت انسان‌ها و توسعه زیرساخت‌ها در این مناطق جمعیت این پرندگان به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌است. توسعه زیرساخت‌ها شامل گسترش خانه‌ها، جاده‌ها و خطوط برق است که خطر اصلی در مورد این زیرساخت‌ها احتمال برخورد پرندگان با خطوط برق است.عوامل کلی در کاهش جمعیت هما شامل تخریب زیستگاه، برخورد با زیرساخت‌های مربوط به تولید و انتقال انرژی مانند برق، کاهش دسترسی به منابع غذایی، خوردن لاشه‌های مسموم و کشتار این پرنده در قالب شکار تروفه است

 

[سلین]

مانند سایر کرکس‌ها هما نیز بیشتر از بقایای جانوران مرده تغذیه می‌کند. رژیم غذایی این پرنده شامل پستانداران (۹۳٪)، پرندگان (۶٪) و خزندگان (۱٪) است. پستانداران سم‌دار با جثه متوسط بخش بزرگی از رژیم غذایی این پرنده را تشکیل می‌دهند. در مقابل بقایای گونه‌های بزرگ‌تر مانند گاو و اسب مورد علاقه هما نیستند که این موضوع احتمالاً به دلیل متغیرهای نسبت هزینه و سود، فرایند حمل و هضم بقایای این جانوران است. هما معمولاً از گوشت تغذیه نمی‌کند و به‌طور معمول ۸۵ تا ۹۰ درصد رژیم غذایی آن را مغز استخوان تشکیل می‌دهد.هما تنها پرنده زنده‌ای است که برای تغذیه از مغز استخوان سازگاری پیدا کرده‌است. این پرنده تکه استخوان‌های کوچک را کاملاً می‌بلعد اما در مورد استخوان‌های بزرگ مانند ران گوسفند نخست آن‌ها می‌شکند و سپس شروع به تغذیه می‌کند.دستگاه گوارش این پرنده قادر است که تکه استخوان‌های بزرگ را نیز به سرعت حل کند. هما برای شکستن استخوان‌های بزرگ آن‌ها را به ارتفاع ۵۰ تا ۱۵۰ متر بالاتر از سطح زمین برده و سپس آن‌ها را رها کند تا خرد شوند و مغز استخوانشان در دسترس قرار گیرد. این پرنده می‌تواند استخوان‌هایی با قطر ۱۰ سانتی‌متر و وزن بیش از ۴ کیلوگرم و تقریباً برابر وزن خود را هنگام پرواز با خود حمل کنند. پس از پرتاب استخوان‌های بزرگ هما به منظور بررسی در ارتفاع پایین دور می‌خورد یا مستقیم روی زمین می‌آید، اگر استخوان به مقدار لازم خرد نشده باشد دوباره این عمل را تکرار می‌کند. مهارت شکستن استخوان نیازمند تمرین زیاد توسط افراد نابالغ است و ۷ سال طول می‌کشد تا پرنده کاملاً به این مهارت تسلط یابد. هما اندام پستانداران کوچک جثه مانند گوسفند را ترجیح می‌دهد و برخلاف سایر کرکس‌ها که با چینه‌دان خود جوجه را تغذیه می‌کنند این پرنده غذا را مستقیم به لانه خود می‌آورد.

جانوران زنده گاهی اوقات مورد حمله هما قرار می‌گیرند و احتمالاً هما نسبت به سایر کرکس‌ها علاقه بیشتری برای شکار جانوران زنده دارد. در بین این جانوران به نظر می‌رسد که لاکپشت‌ها بسته به وفور در محل زیست این پرنده بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند. لاک‌پشت‌هایی که هدف قرار می‌گیرند ممکن است به اندازه خود این پرنده سنگین باشند. هما به منظور شکستن لاک لاکپشت‌ها آن‌ها را تا ارتفاع مشخصی بالا می‌برد و سپس رها می‌کند تا لاک سخت این خزندگان از هم بدرد. این روش شکار لاکپشت در میان عقاب‌های طلایی نیز مشاهده شده‌است. سایر جانوران زنده که مورد حمله این کرکس قرار می‌گیرند در ارتفاعات به دام افتاد و آنقدر مورد حمله و ضرب و شتم این پرنده قرار می‌گیرند تا سقوط کرده و از بین بروند. مشاهده شده که خرگوش‌های کوهی، خرگوش‌های صحرایی، مارموت‌ها و در یک مورد بزمجه‌ای به طول ۶۲ سانتی‌متر به این روش شکار شوند. در موارد نادری دیده شده که هما به جانوران بزرگ‌تر از جمله بز کوهی، بز کوهی اروپایی و آهوسنگی نیز به همین روش حمله کرده و آن‌ها را کشته باشد. اگرچه بعضی از این موارد ممکن است به دلیل برخورد تصادفی و غیرعمد کرکس و این پستانداران باشد. بسیاری از جانوران بزرگی که توسط هما کشته می‌شوند نابالغ، مریض یا به شدت زخمی هستند. گزارش شده که انسان‌ها نیز به صورتی ناهنجار یا با همین روش توسط این پرنده کشته شده‌اند. با این حال این گزارش‌ها تأیید نشده و زیست‌شناسانی که این پرنده را مطالعه کرده‌اند این موارد را برخورد ناگهانی و غیرعمد از سوی کرکس می‌دانند. گهگاه پرندگان کوچکی مانند کبوترها نیز توسط هما کشته و خورده می‌شوند. بعضی اوقات نیز ممکن است یک جفت هما با هم شکار و تغذیه کنند. در ارتفاعات اتیوپی این پرنده به تغذیه از زباله‌ها و پسماندها خو گرفته‌است