آموزشی هنر تصویرسازی

[؛)Lunika]

به نام خداوند دانا و حکیم
هنر تصویرگری، به گزینش و به‌کارگیری تصاویر توضیح دهنده و توصیف کننده برای بیان مفاهیم اشاره می‌کند. در تصویرگری، ممکن است نقاش، عکاس، گرافیست، صفحه آرا، روان شناس، مؤلف، معلم، متخصص موضوعی و مدیر هنری در کنار یکدیگر گاه به صورت گروه‌های دو یا سه نفری با یکدیگر کار کنند تا بتوانند پیامی را به شکل مؤثر به مخاطب منتقل کنند.

 

[؛)Lunika]

هنر تصویرگری تابع اصول و معیارهای خاصی است. آگاهی تصویرگران از معیارها به بهبود کیفیت تصاویر آموزشی کمک می‌کند. هنر تصویرسازی از شاخه هنرهای کاربردی می‌باشد که تصویرگر برای بیان ایده‌ها و ادراک خود از عناصر تجسمی به بهترین نحو سود می‌جوید. تصویرساز باید فرا گیرد که ضمن ایجاد تصویر و رعایت اصول آن سلایق مختلف سفارش دهندگان و اذهان عمومی را زیر نظر داشته باشد.

 

[؛)Lunika]

درگذشته و قبل از پیدایش هنرهای کاربردی، فعالیت‌های برخی از هنرمندان بیشتر در حیطه چاپ بود و هنرمندان تصویرساز تنها تصویرگران صنعت چاپ بودند. هنر تصویرسازی که از جمله هنرهای کاربردی است، شاخه‌ای از گرافیک می‌باشد.

 

[؛)Lunika]

تصویرسازی، هنری است که تصویرگر در آن اقدام به روایتگری مصور می‌نماید. موضوع کار تصویرگر می‌تواند یکی از داستان‌های مذهبی، ادبی، تاریخی ، علمی و … می‌باشد.

 

[؛)Lunika]

هنرهای مختلف علی‌رغم اینکه هر کدام از وسایل و شیوه‌های اجرایی خاصی استفاده می‌کنند، ولی نقطه مشترک در بین آنها بیان تصویری می‌باشد. استفاده از همه امکانات در هنر تصویرگری، موجب تعدد و گوناگونی تخصص‌ها و روش‌ها در این هنر شده‌است که با گسترش فناوری بشری روزبه‌روز به این اشعابات افزوده می‌شود و منجر به پیدایش شگردهای بدیع و نوظهور گردیده‌است.

 

[؛)Lunika]

تصویرسازی، صورت‌های مختلفی دارد که برخی از هنرمندان به تصویرسازی کتب با موضوعات مختلف مشغول می‌باشد. این موضوعات می‌توانند شامل متون داستانی، تصویرسازی خبری مطبوعاتی، تصویرسازی فرهنگ عامیانه، تصویرسازی آموزشی، تصویرسازی فنی و تصویرسازی کاربردی که بیشتر با محیط جوامع انسانی سر و کار دارند و … را شامل می‌شود.

 

[؛)Lunika]

تصویرسازان علاوه بر مصور ساختن کتاب‌ها و جملات، پوسترهای تبلیغاتی ، در زمینه تصویرسازی برای فیلم‌های نقاشی متحرک و همچنین تابلوهای محیطی رایانه‌ای تبلیغاتی مشغول می‌باشد. در یک تعریف کلی می‌توان گفت کار تصویرگری تجسم تصویری یک موضوع برای نمایش بهتر فضای مطلب و در نهایت درک بهتر آن می‌باشد که عناصر بصری را در غالبی زیبا ترکیب نموده و عرضه نماید.

 

[؛)Lunika]

هنر تصویرسازی معاصر از اواخر قرن نوزدهم میلادی به دو شاخه تصویرسازی داستانی و تصویرسازی تبلیغاتی تقسیم شد که به تدریج با معرفی تکنولوژی بصری و وسایل ارتباطات جمعی نظیر سینما و دوربین‌های سینما توگراف و تلویزیون از تصویرسازی داستانی شاخه تصویرسازی متحرک که همان پویانمایی باشد، پدیدار گشت.

 

[؛)Lunika]

تصویرسازان به پنج گروه عمده تقسیم شده‌اند که عبارتند از:
تصویرسازان نشریات: که در روزنامه ها و مجلات غالبا به عنوان کاریکاتوریست‌های اجتماعی-سیاسی یا تصویرسازان خبری فعالیت دارند.
تصویرسازان کتاب‌ها: که یا عنوان‌ها و موضوعات را به شکل طرح جلد یا مضامین داستانی را در کتاب‌های داستانی تصویرسازی می‌کنند‌.

 

[؛)Lunika]

تصویرسازان تبلیغاتی: تصویرسازی پوسترهای تبلیغاتی، آگهی‌های تجاری و تصویرسازی مربوط به بسته بندی کالاهای مصرفی نظیر مواد غذایی و دارویی.
تصویرسازان بنیادها و موسسات و نهادها: نظیر تصویرسازانی که پیام‌های مؤسسات و نهادهای هنری و اجتماعی، خیریه، ورزشی، خدماتی، سیاسی و آکادمیک یا علمی را به مخاطبین خود منتقل می‌سازند.
تصویرسازان بین‌المللی: که در آثارشان هویت‌های فرهنگی، بومی، نژادی، تاریخی و جغرافیایی ملت‌ها و کشورها انعکاس می‌یابند.