معرفی نویسنده هوهانس شیراز

[baran-83]

هوهانس شیراز بیش از هر چیز به شوخ‌طبعی‌اش معروف بود. در سال ۱۹۶۳ جان اشتاین‌بک نویسنده‌ی صاحب‌نام از آپارتمان این شاعر در ایروان بازدید کرد و سپس در نامه‌ای به او نوشت: «…مردها وقتی با هم می‌خندند به هم نزدیک‌ترند. و من به یاد دارم که در ایروان خیلی با هم خندیدیم.»​

 

[baran-83]

شیراز شاعری ضد حکومتی بود که در میان مردم ارمنستان در زمان سلطه‌ی شوروی محبوبیت زیادی داشت و تمام عمر خود را با حکومت فاسد شوروی در این کشور مبارزه کرد. هنگامی که در سال ۱۹۷۴، سورن آقابابیان، منتقد معروف، خبر اعطای نشان لنین را به شیراز داد، او پاسخ داد: «و آن‌ها [دولت شوروی] در ازای آن از من چه می‌خواهند؟ سکوت من را می‌خواهند؟»​

 

[baran-83]

شیراز صاحب حدود چهل دفتر شعر و ترجمه است. واژگان غنی و سبک حساس او که با عناصر عامیانه و محاوره‌ای ادغام شده بود، شعر او را به یکی از عالی‌ترین دستاوردهای ادبیات ارمنستان تبدیل کرد. منتقدان ادبی بسیاری آثار او را شاهکار می‌دانند. به گفته پارویر سواک، «شعر نوین ارمنستان از خط الراس شیراز برخاسته است».​