در حال تایپ وان‌شات قربانی کیست/حدیث ملک زهی

[حسام]

نام رمان: قربانی کیست؟
نام نویسنده: حدیث ملک زهی
ژانر: ترسناک، تخیلی، طنز، معمایی
خلاصه:
به نام پروردگار زمین و آسمان ها...
چهار تا دختر که زندگیشون به تباهی کشیده می‌شه! تو راهی پا می‌‌زارن که زندگی هم دیگه سرانجامش رو نمی‌دونه اما یه نفر هست که می‌تونه همه چیز و به روال اولش برگردونه! اما اون قربانی می‌خواد و یه نفر باید قربانی بشه اما کی...؟!

در حال تایپ - [رمان قربانی کیست] اثر « Hadis,mli کاربر انجمن رمان بوک»

نام رمان: قربانی کیست؟ نام نویسنده: Hadis,mli ژانر: ترسناک، تخیلی، طنز، معمایی عضو گپ نظارت: S.O.W (۲) خلاصه: به نام ایزد دانا! دخترانی لبریز از ترس، وحشت، دلهره؛ زندگی به آنها دهن‌کجی می‌کرد، گویی می‌خواست به آنها حالی کند، تلاش بی‌فایده است؛ می‌خواست بگوید شروع‌اش تباهی بود، سرانجام را دگر...

romanbook.ir

 

[حسام]

یه نگاه تو کل حیاط انداختم که یهو در محکم بسته شد! چهار متر پریدم هوا و شروع کردم دویدن که صدای فاطمه باعث شد وایستم
فاطمه: وایستا بابا منم!
وقتی جلوی در رسیدم برگشتم سمتش و زبونم رو براش در آوردم و گفتم:
- می‌دونستم فقط می‌خواستم ببینم چی‌کار می‌کنی!
فاطمه: هیچی قیافه‌ی ریخته تو رو تحمل می‌کنم!
- خیلی بدی!
فاطمه: خودتی!
شونه‌هام رو انداختم بالا و رفتم داخل صدای حرف زدن می‌اومد رفتم تو که دیدم فرشته زن امیر( پسر داییم)اومد با صدای نسبتاً بلندگفتم:
- سلام زن برادر چطوری؟!
فرشته: سلام حدیث گل و گلاب خوبم تو چطوری جغله؟!
- بد نیستم!
مامان: برو لباس‌هات رو عوض کن !
- چشم
مامان: کتاب‌هات کو؟!
زدم رو پیشونیم و گفتم:
- وای یادم رفت بیارم دست شیدا بود!
فاطمه: ایناها شیدا واست آورد!
کتاب‌هام و که دست فاطمه بود و گرفتم و رفتم سمت اتاق در و اتاق باز کردم رفتم تو لامپ و روشن کردم و کتاب‌هام و داخل قفسه گذاشتم لباس‌هام رو عوض کردم رفتم بیرون از اتاق یهو ابروهام پرید بالا و گفتم:
- مامان خانم فرشته کو؟!
مامان: امیر اومد دنبالش نشد خداحافظی کنه رفت!
- چقد زود!
رفتم تو آشپز خونه مامان داشت سالاد درست می‌کرد آروم نشستم کنارش که مامان گفت:
- راستی مبینا(مامان مریم)زنگ زد گفت که با مریم بری خونه مادربزرگش! گفت که شیدا و روشا هم می‌رن منم قبول کردم که باهاشون بری!
- آخ جون یه سفر پر از هیجان!
مامان: نخیر دختر جونم من یه بار خیلی وقت پیش مادربزرگ مریم و دیدم اصلا نمی‌شه باهاش حرف زد قیافش هم یه جورایی ترسناکه!
- نه بابا!
مامان: بلند شو برو بیرون حواسم و پرت می‌کنی!
با دهن باز به مامان و سالادش نگاه کردم یعنی اگه بخوان بمب اتمی هم خنثی کنن نمی‌گن برو حواسم پرت نشه شونه هامو انداختم بالا و گفتم:
- من برم ساکم رو ببندم !
مامان: برو!
بلند شدم و رفتم تو اتاقم ساک دستی مشکی قرمزم رو بر داشتم و زیپش رو باز کردم رفتم سر کمدم چهار دست لباس فکر کنم. کافی باشه! بعد شونه‌هام‌رو انداختم بالا لباس‌هام رو گذاشتم توش سریع رفتم سمت هنزفری و اون هم برداشتم گذاشتم تو زیپ کوچیک ساک کشوی کمدم و باز کردم و چاقوی ضامن دارم و برداشتم و تو زیپ مخفی ساک کردم رفتم تو فکر قاشق چنگال و قابلمه که نیاز نیست! نه بابا خودش داره شونه هام رو انداختم بالا و ساکم رو با پا هول دادم زیر تخت بعد خودم و ولو کردم روش یه استرس عجیبی داشتم کلا من همه جا می‌رفتم با رقص و شادی می‌رفتم ولی الان اصلا دلم نمی‌خواد بخندم یا سر به سر فاطمه بذارم آروم چشم‌هام رو بستم که چشم‌هام کم کم گرم شد.
داشتم می‌دویدم و همش پشت سرم رو نگاه می‌کردم تو یه جنگل بودم که سرو تهش مشخص نبود ولی یه صدایی هی تکرار میشد قربانی می‌خوایم با ترس پشت یه درخت قایم شدم و پاهام رو که ازش خون می‌اومد و تو دستم گرفتم که همون موقع یه نفر موهام رو محکم گرفت و شروع کرد به کشیدن