آموزشی پابلو پیکاسو: پدر کوبیسم

[elena_ar]

پابلو پیکاسو یکی از بزرگ ترین هنرمندان قرن بیستم بود که بخاطر نقاشی هایی همچون “Guernica” و جنبش هنری کوبیسم که توسط او پایه گذاری شد معروف است.
پابلو پیکاسو نقاش، مجسمه ساز، چاپگر، سرامیک ساز و یک طراح صحنه اسپانیایی بود که به عنوان یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم محسوب می شد.

 

[elena_ar]

پابلو پیکاسو یکی از بزرگ ترین هنرمندان قرن بیستم بود که بخاطر نقاشی هایی همچون “Guernica” و جنبش هنری کوبیسم که توسط او پایه گذاری شد معروف است. پابلو پیکاسو نقاش، مجسمه ساز، چاپگر، سرامیک ساز و یک طراح صحنه اسپانیایی بود که به عنوان یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم محسوب می شد. نقاشی‌های پابلو پیکاسو خاص و منحصر‌به فرد بودن و یکی از علل معروفیت پیکاسو پایه گذاری سبک کوبیسم به همراه ژرژ براک بود.

 

[elena_ar]

پابلو پیکاسو؛ زندگی از آغاز​

پابلو پیکاسو در 25 اکتبر 1881 در مالاگا، اسپانیا متولد شد. مادر پابلو پیکاسو Doña Maria Picasso y Lopez و پدر او Don José Ruiz Blasco، نقاش و معلم هنر بود. بد نیست اگر بدانید که پابلو پیکاسو نام بسیار طولانی و بلند و بالایی داشت، که نام او به عنوان احترام به اقوام و مقدسین مختلف احترام می‌گذارد. نام کامل او:

Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Martyr Patricio Clito Ruíz y Picasso است.

 

[elena_ar]

پابلو پیکاسو یک کودک جدی، زودرس و خسته از جهان بود که با دو چشم نافذ و مشکی که مقاصدی بزرگ در آن چشم ها جلوه می‌کرد متولد شد. او بعده‌ها در یکی از صحبت هایش گفته بود که: “وقتی کودک بودم ، مادرم به من گفت:” اگر سرباز شوی در آخر یک ژنرال خواهی بود. اگر راهب شوی، در آخر پاپ خواهی شد “. در عوض، من یک نقاش شدم و به پیکاسو تبدیل شدم.”

 

[elena_ar]

دوران تحصیل پیکاسو​

پابلو پیکاسو گرچه در مدرسه دانش آموز نسبتاً ضعیفی بود، اما در سنین بسیار کم استعداد عجیب و غریبی در نقاشی از خود بروز داد. طبق افسانه ها، اولین کلمات او “piz ، piz”، تلاش کودکانه او برای گفتن “lápiz” بود. این کلمه در زبان اسپانیایی به معنی مداد است. پدر پیکاسو از کودکی به او آموخت که طراحی کند و نقاشی بکشد تا جایی که وقتی به 13 سالگی رسید سطح مهارت پیکاسو از پدرش پیشی گرفته بود. خیلی زود، پابلو پیکاسو هرگونه تمایل به ادامه مدرسه را از دست داد و تصمیم گرفت روزهای مدرسه را به جای حاظر شدن در کلاس های درس در خانه و به خطخطی کردن و طرح زدن در دفترش بگذراند.

 

[elena_ar]

بعده‌ها در یکی از صحبت‌هایش یادآور شده بود که: “به دلیل اینکه دانش آموز بدی بودم، من را به محوطه ای سلول مانند با دیوارهای سفید و با تنها یک نیمکت تبعید کرده بودند. ولی آنجا بهترین مکان برای من بود، چون بی دردسر، بدون مزاحم و بدون توقف می‌توانستم نقاشی بکشم.” در سال 1895، زمانی که پیکاسو 14 ساله بود، خانواده اش به بارسلون اسپانیا نقل مکان کردند و او به سرعت به مدرسه عالی هنرهای زیبا در این شهر مراجعه کرد.

 

[elena_ar]

اگرچه این مدرسه معمولاً تعداد بسیار کمی چندسال یکبار در مقطع سنی آن زمان پیکاسو دانش‌آموز می‌پذیرفت، اما کار پیکاسو آنقدر فوق العاده بود که استثنا را برای او قائل شدند. با این وجود، باز هم پابلو پیکاسو قوانین دقیق و تشریفاتی دانشکده هنرهای زیبا بارسلون را زیر پا گذاشت، کلاس‌ها را غیبت می‌کرد تا در خیابان های بارسلونا پرسه بزند و صحنه های شهر را که مشاهده می کرد، ترسیم کند. در سال 1897 ، یک پیکاسو 16 ساله برای شرکت در آکادمی سلطنتی سان فرناندو به مادرید نقل مکان کرد. در این مدت، او برای یکی از دوستانش نوشت: “آنها فقط همان چیزهای قدیمی را تکرار می‌کنند. از والاسکز برای نقاشی و از میکل آنژ برای مجسمه سازی می‌گویند.” و برای باری دیگر شروع کرد به پیچوندن کلاس ها تا در شهر گشت بزند و آنچه را مشاهده کرده نقاشی کند: کولی ها ، متکدیان و روسپی ها و…

 

[elena_ar]

در سال 1899 ، پابلو پیکاسو دوباره به بارسلونا نقل مکان کرد و با جمعیتی از هنرمندان و روشنفکران که در کافه ای به نام El Quatre Gats (“چهار گربه”) مستقر بودند، در ارتباط شد.

 

[elena_ar]

نقاشی و آثار پیکاسو​

از جایی به بعد پیکاسو تمام آموخته‌های خود را کنار گذاشت و به ابداع سبک جدیدی روی آورد. پیکاسو بخاطر ارجاع از سبکی به سبکی کاملا متفاوت با آنچه تا آن روز کار می‌کرد و ابداع یک سبک جدید مشهور است. کارهای هنری اون به نظر می‌رسد متعلق به 5 یا 6 هنرمند مختلف است نه تنها یک نفر.

 

[elena_ar]

پیکاسو اصرار داشت که کارهای متنوع وی نشان دهنده تغییرات بنیادی در طول زندگی حرفه ای اش نیست، بلکه بیشتر متعهد بودن وی به ارزیابی عینی هر قطعه از فرم و تکنیک مناسب برای دستیابی به اثر مطلوب او است. او توضیح داد: “هر وقت خواستم چیزی بگویم، سعی کردم همانگونه که باور داشتم درست است بیانش کنم. “مضامین مختلف به طور حتم به روشهای مختلف بیان نیاز دارند. این به معنای تکامل و پیشرفت نیست ؛ این مسئله پیروی از ایده ای ست که می خواهید بیان کنید و روشی که می خواهید آن را بیان کنید.”