- Nov
- 7,202
- 9,221
- مدالها
- 7
منبع: فرارو
سالن اجتماعات مجموعه جهانی تخت جمشید، شامگاه پنجشنبه 28 اسفند، شاهد یکی از مهمترین اعلان های حوزه باستان شناسی در قرن اخیر بود. افتتاح سایت-موزه ای موسوم به تل آجری، که به گفته حمید فدایی، سرپرست مجموعه تخت جمشید، مهمترین سند وجود شهر باستانی پارسه است. شهری که فدایی آن را گمشده می خواند و برای آن عنوان پایتخت اصلی هخامنشیان را به کار می برد.
تل آجری، در حقیقت بازمانده دروازه شهر پارسه است؛ و تخت جمشید، تخت گاه شاهان هخامنشی بوده که در این شهر نیمه فراموش شده و افسانه گونه قرار داشته و امروز دیگر آن شهر وجود ندارد! همچنان که به همراه دکتر فدایی به سمت دروازه ملل قدم می زنیم، او برایم توضیح می دهد که نام اصلی این ویرانه های باشکوه نه تخت جمشید است و نه پرسپولیس. این بارگاه شاهنشاهی هیچگاه نامی مخصوص خود نداشته است! اجداد ما در کتیبه ها فقط از پارسه نام برده اند که شهری بوده واقع در این دشت. کوشک شاهی در پیشانی شهر قرار داشته و خانه ها در اطراف پراکنده بوده اند. آن کوهی هم که مشرف به دشت پارسه است و در ماورای تخت جمشید مشاهده می کنید، کوه مهر نام دارد که از نظر آیینی برای زرتشتیان عصر هخامنشی اهمیت ویژه ای داشته است.
سالن اجتماعات مجموعه جهانی تخت جمشید، شامگاه پنجشنبه 28 اسفند، شاهد یکی از مهمترین اعلان های حوزه باستان شناسی در قرن اخیر بود. افتتاح سایت-موزه ای موسوم به تل آجری، که به گفته حمید فدایی، سرپرست مجموعه تخت جمشید، مهمترین سند وجود شهر باستانی پارسه است. شهری که فدایی آن را گمشده می خواند و برای آن عنوان پایتخت اصلی هخامنشیان را به کار می برد.
تل آجری، در حقیقت بازمانده دروازه شهر پارسه است؛ و تخت جمشید، تخت گاه شاهان هخامنشی بوده که در این شهر نیمه فراموش شده و افسانه گونه قرار داشته و امروز دیگر آن شهر وجود ندارد! همچنان که به همراه دکتر فدایی به سمت دروازه ملل قدم می زنیم، او برایم توضیح می دهد که نام اصلی این ویرانه های باشکوه نه تخت جمشید است و نه پرسپولیس. این بارگاه شاهنشاهی هیچگاه نامی مخصوص خود نداشته است! اجداد ما در کتیبه ها فقط از پارسه نام برده اند که شهری بوده واقع در این دشت. کوشک شاهی در پیشانی شهر قرار داشته و خانه ها در اطراف پراکنده بوده اند. آن کوهی هم که مشرف به دشت پارسه است و در ماورای تخت جمشید مشاهده می کنید، کوه مهر نام دارد که از نظر آیینی برای زرتشتیان عصر هخامنشی اهمیت ویژه ای داشته است.