مجموعه اشعار پریناز ارشد

[mobina01]

اشعار پریناز ارشد ​

 

[mobina01]

من به خورشید ایمانی ندارم
چشم های تو
دست های تو
نفس های تو
آغوش تو
و صدایت
که طنین می شود در گوشِ من
ایمانِ من است
و این چنین عاشقانه گفتنم
از برکت ِ صبح بخیر های توست جانِ من

 

[mobina01]

قرارمان یک غروب پاییزی
مهر
آبان
آذر
فرقی نمی‌کند
فقط پاییز باشد
تن درختان شهر عریان
سنگ فرشهای خیابان ها خیس ِخجالت
تمام‌ نیمکت ها خسته و تنها
من و تو
دست در دست
شانه به شانه
و عشق
چتر در بالای سرمان
و کلاغها در حال آواز خوانی
موشها همه رقاص
عابران تماشاچیان این نمایش نامه
و خدا در همین این‌ نزدیکی ها
شاهد دلبرانه ی من و تو ست
شاهد یک‌ ملاقات عاشقانه

 

[mobina01]

عاشقانه بنویس
تا دنیا ، دنیاست
مردم این شهر، از خواندن
شعرهایت مسـ*ـت شوند
تا قِلقِ بوسیدن را بلد شوند
عاشقانه، دوستم داشته باش
تا هوای نفسم
خلاصهِ نفسهایت باشد
تا جهانم ،
شاعر شود از چهار ستون بدنت
چقدر وجود میخواهد
دوست داشتن