موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,512
- 21,981
- مدال‌ها
- 3
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت هفته بزرگداشت حکیم نظامی که از ۲۱ اسفند آغاز شده است، پیامی صادر کرد.
به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن محمدمهدی اسماعیلی آمده است: «همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل
چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود، یقین باشد
شاعر این ابیات نغز یکی از برجسته‌ترین شاعران و سخنگویان فرهنگ ایران و زبان پارسی است که در گستره‌ای از قلب اروپا تا شمال چین درهای حکمت و معرفت و زیبایی و خیر و سعادت را بر مخاطبان گشوده‌اند.
نام‌گذاری بیست‌ویکم اسفندماه در تقویم فرهنگی ایران به نام حکیم نظامی، نشانه حق‌شناسی همه دوستداران زبان فارسی و ادب و حکمت مشرق‌زمین به این بزرگمرد عرصه هنر و ادبیات است.
او حلقه‌ای استوار از سنت ادبی و فرهنگی ایران‌زمین و زبان فارسی است. نادره‌گوی شیرین‌گفتار ما در قلمرو داستان‌سرایی شعر فارسی چنان با استادی تمام از عهده کار به درآمده و حق مطلب را گزارده، که باوجود گذشت قرن‌ها و ظهور شاعران بزرگی در قلمرو شعر پارسی، هیچ‌ک.س نتوانسته گوی سبقت را از او برباید و او همچنان سلسله‌جنبان داستان‌سرایی پارسی است.
جهان رنگارنگ و پررنگ و بوی او از قلمرو اساطیر تا ادبیات حکمی و اخلاقی و عرفانی گسترده است. در این قلمرو وسیع او شرح زندگی آدمی است با همه گوناگونی‌ها و تنوعاتش. شرح دلدادگی و شوریدگی، تا جهانی آرمانی آکنده از خیر و نیکی، مجال تجلی می‌یابد، جهانی که غایت قصوای آدمی در زیستن بر این کره خاکی است.
حکیم سخندان ما در خلال داستان‌سرایی‌های پرشور خود هر جا مجال می‌یابد ارباب زر و زور و اصحاب تزویر را با چراغ نصیحت به شاهراه زندگی می‌خواند و امن و امان مردم را طلب می‌کند.
آموزه‌های عرفانی او حکایت از عمق خداشناسی و رهایی از خویشتن دارد.
خدا از عابدان آن را گزیند
که در راه خدا خود را نبیند
به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن محمدمهدی اسماعیلی آمده است: «همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل
چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود، یقین باشد
شاعر این ابیات نغز یکی از برجسته‌ترین شاعران و سخنگویان فرهنگ ایران و زبان پارسی است که در گستره‌ای از قلب اروپا تا شمال چین درهای حکمت و معرفت و زیبایی و خیر و سعادت را بر مخاطبان گشوده‌اند.
نام‌گذاری بیست‌ویکم اسفندماه در تقویم فرهنگی ایران به نام حکیم نظامی، نشانه حق‌شناسی همه دوستداران زبان فارسی و ادب و حکمت مشرق‌زمین به این بزرگمرد عرصه هنر و ادبیات است.
او حلقه‌ای استوار از سنت ادبی و فرهنگی ایران‌زمین و زبان فارسی است. نادره‌گوی شیرین‌گفتار ما در قلمرو داستان‌سرایی شعر فارسی چنان با استادی تمام از عهده کار به درآمده و حق مطلب را گزارده، که باوجود گذشت قرن‌ها و ظهور شاعران بزرگی در قلمرو شعر پارسی، هیچ‌ک.س نتوانسته گوی سبقت را از او برباید و او همچنان سلسله‌جنبان داستان‌سرایی پارسی است.
جهان رنگارنگ و پررنگ و بوی او از قلمرو اساطیر تا ادبیات حکمی و اخلاقی و عرفانی گسترده است. در این قلمرو وسیع او شرح زندگی آدمی است با همه گوناگونی‌ها و تنوعاتش. شرح دلدادگی و شوریدگی، تا جهانی آرمانی آکنده از خیر و نیکی، مجال تجلی می‌یابد، جهانی که غایت قصوای آدمی در زیستن بر این کره خاکی است.
حکیم سخندان ما در خلال داستان‌سرایی‌های پرشور خود هر جا مجال می‌یابد ارباب زر و زور و اصحاب تزویر را با چراغ نصیحت به شاهراه زندگی می‌خواند و امن و امان مردم را طلب می‌کند.
آموزه‌های عرفانی او حکایت از عمق خداشناسی و رهایی از خویشتن دارد.
خدا از عابدان آن را گزیند
که در راه خدا خود را نبیند
