آموزشی چگونه یک صحنه اکشن بنویسیم

[ASHVAN]

گاهی اوقات درگیری در یک رمان ، داستان کوتاه یا فیلم چنان تنش ایجاد می کند که با خشونت به اوج خود می رسد. این خشونت به صورت صحنه درگیری ظاهر می شود که در آن شخصیت ها با استفاده از سلاح ، وسایل نقلیه یا دو دست خود به طور فیزیکی با یکدیگر می جنگند. صحنه های مبارزه زیر ژانر صحنه های اکشن هستند که بیشتر به جای گفتگو با تمرکز روی فعالیت بدنی مشخص می شوند.

 

[ASHVAN]

۴نوع صحنه اکشن​

صحنه های اکشن می توانند تکرارهای زیادی داشته باشند ، اما بیشتر آنها در یکی از چهار دسته قرار می گیرند:

مبارزه تن به تن: این صحنه های مبارزه بر توانایی ها و محدودیت های بدن انسان متمرکز است. مسابقات بوکس (مانند مسابقه گاو نر خشمگین) ، نبردهای رزمی (مانند فیلم های بروس لی و چاک نوریس) و درگیری های مستقیم بین آدم خوب و آدم بد در این گروه قرار دارد. در حالی که این فیلم ها بیشتر از دعواهای مشت مشت است ، اما با این وجود آنها به خاطر سبک های جنگی که به نمایش می گذارند از آنها یاد می شود.

 

[ASHVAN]

جنگ با سلاح:
مبارزات مبتنی بر سلاح تا پایان تئاتر کلاسیک برمی گردد. به عنوان مثال ، شکسپیر هملت را با یک جنگ مرگبار شمشیر بین شاهزاده هملت و لائرتس آسیب دیده به پایان می برد. درگیری های معاصر اغلب شامل اسلحه است و به نظر می رسد تقریباً هر فیلم اکشن چند دهه گذشته به نوعی با یک تیراندازی همراه باشد.

نبردهای در حال فرار: بسیاری از بهترین صحنه های جنگ قبل از رسیدن به نقطه اوج از چندین مکان عبور می کنند. به فکر این باشید که ایندیانا جونز در یک قطار با خائنانی می جنگد یا جیمز باند با استفاده از تمام رفتارهای اتومبیل ، قایق و هلی کوپتر ، تبه کارانی را اعزام می کند.

 

[ASHVAN]

نبردهای مربوط به ابرقدرت ها:
بسیاری از صحنه های جنگ عالی به عنوان ویترین ابرقدرت های شخصیت ها عمل کرده اند – از قدرت فوق بشری یک شخصیت اصلی تا تهدید شکل دهنده یک ابرشرور. این دعوا می تواند مخاطبان را به هیجان بیاورد زیرا مرزهای احتمالی را تحت فشار قرار می دهد ، اما نویسندگان باید مراقب باشند که این صحنه ها را به دقت مجسمه سازی کنند و اجازه ندهند که آنها در یک لیست از مانع های جالب قرار گیرند.

 

[ASHVAN]

چالش های نوشتن صحنه اکشن​

هنر نوشتن صحنه اکشن شامل دو چالش اصلی است.

سبک نوشتاری فنی چه در حال نوشتن پاراگراف های توصیفی در یک رمان باشید و چه در جهت های صحنه ای در یک فیلمنامه یا فیلمنامه ، باید بتوانید مبارزه ای را که تصور می کنید در سر خود بیان کنید بدون اینکه خواننده خود را با یک فرایند فنی فرسوده کنید. تعادل جزئیات خاص سکانس های اکشن خود با یک داستان پیشرانانه کار ساده ای نیست. بعضی اوقات یک سکانس عالی در یک پیش نویس اول جمع نمی شود ، بنابراین اصلاحات خود را بر روی روشن کردن هر عمل و ارائه جزئیات واضح متمرکز کنید بدون اینکه خواننده خود را با اصطلاحات فنی کسل کننده محاصره کنید.

 

[ASHVAN]

قصه گویی در صحنه های اکشن . صحنه مبارزه شما باید بخشی از روایت کلی شما باشد ، نه انحراف از آن. عناصر اصلی یک داستان خوب – توسعه شخصیت ، درگیری های فزاینده و جهان سازی دقیق – را نباید صرفاً به دلیل وقوع یک دعوا کنار گذاشت. یک صحنه جنگ عالی به طور یکپارچه از داستانی که قبل از آن قرار دارد در داستانی که بعد از آن قرار دارد سرازیر خواهد شد.

 

[ASHVAN]

۳ نکته در مورد نحوه نوشتن صحنه مبارزه​

یک صحنه مبارزاتی که به خوبی نوشته شده باشد می تواند کتاب یا فیلمنامه خوبی را به کتاب عالی تبدیل کند. خواه آرزو داشته باشید که یک کتاب پرفروش نیویورک تایمز بنویسید یا یک رمان خود منتشر شده ، در اینجا راهنمای ایجاد صحنه های جذاب جنگ است:

صحنه های مبارزه را برنامه ریزی کنید تا منطقی با داستان کلی شما متناسب باشد. برخی از نویسندگان آماتور از صحنه های جنگ به عنوان مجموعه های نامرتبط استفاده می کنند – لحظات ثابت در یک کتاب یا فیلمنامه که سایر عناصر پیرامونی در اطراف آن قرار دارند. با این حال ، در بهترین نوشتار ، صحنه های مبارزه در خدمت روایت کلی است ، نه برعکس. هنگام ارزیابی یک نزاع یا یک مسابقه نبرد در روایت خود ، از خود بپرسید: آیا این داستان من را جلو می برد؟ آیا شامل شدن آن با انگیزه های شخصیت اصلی من مطابقت دارد؟ آیا داستان به طور طبیعی به این نزاع و جدال سرازیر می شود؟

 

[ASHVAN]

برخی از جزئیات فنی را وارد کنید ، اما نه خیلی زیاد. وقتی صحنه نبرد را در یک فیلمنامه قرار می دهید ، احتمالاً می خواهید درجه ای از رقص را نشان دهید تا کارگردانان و بازیگران بتوانند آنچه را که در ذهن دارید تصور کنید. به همین ترتیب ، در یک رمان یا داستان کوتاه ، شما می خواهید که صحنه های مبارزه شما جزئیات خاصی داشته باشد تا از بسته بیرون بیایند.

در همان زمان ، تشخیص دهید که راه رسیدن به قلب خواننده از طریق کوچک نیست. این از طریق کمانهای طولانی در شخصیت و داستان است. قرار گرفتن در صحنه جنگ در جزئیات فنی باعث پرت شدن حواس از این قوس ها و از بین بردن خواننده می شود.

در اول شخص بنویسید تا چیز دیگری را امتحان کنید. بیشتر صحنه های جنگ توسط شخص راوی دانای سوم شخص گفته می شود که می تواند همه جزئیات را از منظر هر شخصیت توصیف کند. راویان دانای کل می توانند برای ساخت جهان عالی باشند ، اما وقتی صحبت از صحنه های اکشن می شود ، مسئله استانداردی هستند.

 

[ASHVAN]

در مقابل یک راوی اول شخص دیدگاه احتیاطی در مورد یک دعوا را فراهم می کند. کدام یک از موارد بی نظیرتر است: راوی به شما می گوید که یک بوکسور در یک مبارزه برتری خود را کسب کرده است ، یا اینکه بوکسور تغییر ناگهانی از قریب الوقوع به شکست به پیروزی نزدیک را توصیف می کند؟ روایت اول شخص داستان شما را به زندگی واقعی متصل می کند و می تواند سطح عمیق تری از سرمایه خواننده شما را ارتقا دهد.