آموزشی ژانر تاریخی

[Melina Whirlwind]

معرفی ژانر تاریخی

رمان تاریخی (historical novel)
نوعی داستان بلند که نویسنده‌اش تاریخ را زمینه و دست‌مایۀ آفریدن اثر ادبی قرار می‌دهد. اشخاص رمان تاریخی بعضاًَ حقیقی و گاه خیالی‌اند، اما صحنه‌ها واقعی و برگرفته از تاریخ‌اند، رمان تاریخی داستان روایی منثوری است که زمان وقوع آن به گذشته‌های دور یا نسبتاً دور باز می‌گردد. گرچه نگارش ماجراهای داستانی تاریخی پیشینه‌ای دیرینه و ریشه در حکایت‌ها و قصه‌های سلحشوری و رُمانس دارد، والتر اسکات، نویسندۀ انگلیسی، را می‌توان ابداع‌کنندۀ رمان تاریخی به‌شکل امروزی آن دانست.

اسکات داستان‌های خود، ازجمله آیوانهو، را با آمیختن ماجراهای عاشقانۀ تخیلی، شخصیت‌سازی، و وفاداری و خ*یانت در گذشته‌ای که خود آن گذشته واقعیت داشته است، تصنیف کرد و نویسندگان اروپایی با تقلید از شیوۀ او بر گسترۀ این ژانر افزودند. ویکتور هوگو و اَلکساندر دوما از بزرگ‌ترین نویسندگان رمان تاریخی شمرده می‌شوند. در این نوع رمان غالباً عصر و دوره‌ای تصویر می‌شود که در آن فرهنگی در حال مرگ با فرهنگی که در حال زاده‌شدن است، در ستیز و کشمکش‌اند. در ادبیات داستانی فارسی، رمان‌نویسی با نوشتن رمان‌های تاریخی آغاز شد. نخستین رمان فارسی شمس و طُغرا، به قلم محمدباقر میرزا خسروی، رمانی تاریخی در ۳ جلد (۱۳۲۷ـ۱۳۲۸ق) است که حوادث آن در دوران مغول می‌گذرد. این رمان تحت تأثیر آثار الکساندر دوما قرار دارد. عشق و سلطنت یا فتوحات کوروش کبیر (۱۳۳۴ق) اثر شیخ موسی کبوترآهنگی نمونه ای دیگر از رمان های تاریخی فارسی است. از نمونه‌های جدیدتر رمان تاریخی فارسی آشیانۀ عقاب از زین‌العابدین مؤتمن، رابعه از حسینقلی مستعان، و ده نفر قزلباش اثر حسین مسرور را می‌توان نام برد.

 

[Melina Whirlwind]

چگونه یک داستان تاریخی بنویسیم و به عبارت دیگر داستان تاریخی چیست؟

داستان های تاریخی به آن دسته از داستان هایی گفته می شود که در گذشته اتفاق می افتند(معمولا پنجاه سال پیش از آن که نویسنده به دنیا بیاید.)
شخصیت ها و اتفاقات در اینگونه از داستان ها می توانند کاملا تخیلی و زاییده ی ذهن نویسنده باشند اما جهانی که داستان در آن اتفاق می افتد باید صد در صد و به شکل قابل توجهی همانی باشد که در گستره ی کتاب های تاریخی آمده است.برای مثال اگر شما می خواهید داستانی درباره ی پاریس ۱۹۳۰ میلادی بنویسید شما می توانید:
یک داستان درباره ی یک شخصیت واقعی آن دوران بنویسید مانند ارنست همینگوی .
شما می توانید یک داستان درباره ی یک اتفاق واقعی که در آن برهه ی تاریخی اتفاق افتاده بنویسید مثل جنگ جهانی دوم.
می توانید یک شحصیت کاملا خیالی خلق کنید برای مثال یک نقاش خیالی به نام «پیرو»که عاشق زنی از اهالی شهر زادگاهش شده است.
آنچه که شما باید رعایت کنید این است که ۱۹۳۰ باید همان ۱۹۳۰ باشد .هیچ عنصری که مخالف و متضاد کتاب های تاریخی و داده های آن ها باشد نباید در داستان شما وجود داشته باشد.«پیرو»یک شخصیت خیالی و ساخته و پرداخته ی ذهن شماست تا این جا اشکالی در کار نیست ،اما پیرو نمی تواند یک تلفن همراه داشته باشد یا در توییتر پست بگذارد .او نمی تواند دوست هیتلر باشد و یا در داستان شما نباید جنگ جهانی دوم در ۱۹۴۰ به پایان برسد.(به این نکته توجه کنید وقتی می گوییم او نمی تواند منظورمان در این نوع از داستان های تاریخی است ما از داستان های تاریخی speculative (ذهنی ،باطنی)سخن نمی گوییم آن دسته از داستان ها قوانین خودشان را دارند.)
نکته ای که باید بدانیم این است که هر داستانی که در گذشته اتفاق می افتد را نمی توانیم آن را یک داستان تاریخی بدانیم .برای مثال داستان های امیلی برونته داستان های تاریخی نیست.هرچند داستان بلندی های بادگیر او در گذشته اتفاق می افتد ،اما آن داستان شرح اوضاع معاصر نویسنده بوده است اگر امیلی برونته درباره ی مصر باستان می نوشت در اینصورت می توانستیم داستان او را یک داستان تاریخی به شمار بیاوریم.
از کجا بدانیم که توانایی نوشتن یک داستان تاریخی را داریم؟
شما زمانی میتوانید داستان تاریخی بنویسید که:
شما خواندن داستان های تاریخی را دوست داشته باشید.
از آموختن و دانستن درباره ی موضوعات تاریخی به وجد بیایید و از تصور وقایع آن لذت ببرید.
از شنیدن داستان های تاریخی لذت ببرید برای مثال از خواندن درباره ی جنگ های داخلی آمریکا لذت می برید و یا مثلا از کنار هر مطلبی که درباره ی مصر باستان نوشته شده است به آسانی نمی گذرید.
ممکن است شما یک طرح داستان داشته باشید که اگر در ظرف زمان گذشته اتفاق بیفتد بهتر خودش را نشان می دهد .برای مثال شما می خواهید از انفجارهای دریایی و تشکیل قاره های جدید بنویسید بنابراین شما شاید تصمیم بگیرید تا این اتفاق در گذشته بیفتد وزمان گذشته را برای پیاده کردن طرح خود و نوشتن آن انتخاب کنید.
شما نمی توانید داستان تاریخی بنویسید اگر:
از پژوهش های تاریخی متنفرید.
عجله دارید که داستانتان را زود به پایان ببرید.
(نوشتن داستانهای تاریخی زمانبر است،شما باید مدت زمانی طولانی را به خواندن،پژوهش و تحلیل
بپردازید.)

 

[Melina Whirlwind]

چگونه یک داستان تاریخی بنویسیم؟

داستان های تاریخی بسیاری بخوانید،هر چقدر بیشتر بخوانید بهتر خواهید نوشت.
یک دوره ی تاریخی مشخص و یک مکان مشخص و محدود را انتخاب کنید ،دایره ی انتخاب باید محدود و مشخص باشد تا آنچه می نویسید جامع و مانع باشد.برای مثال سال ۱۹۳۸ میلادی و نه اوایل قرن بیستم(نباید زمان مبهم باشد)پاریس را به عنوان مکان انتخاب کنید نه فرانسه را (محدود و مشخص)
نوشته های شما باید بر اساس پژوهش های تاریخی باشد ،از هر گونه اشتباه تاریخی بپرهیزید،باید نوشته ی شما با داده های تاریخی منطبق باشد.اگر برای مثال تاریخ پایان جنگ جهانی دوم را در داستانتان اشتباهی مرقوم کنید مخاطب اعتماد خود را به شما که نویسنده ی اثر هستید از دست خواهدداد.
این زمان و مکان است که شخصیت های داستان شما را قالب ریزی می کند و شکل می دهد.این طور نباید باشد که شخصیت های داستان خود را در لباس های قدیمی و زمان و مکان قدیمی خلق کرده باشید اما آن ها با زبان امروزی و باورهای امروزی سخن بگویند و اظهار فضل کنند.
در بیان اطلاعات تاریخی زیاده روی نکنید .یادتان باشد که شما داستان می نویسید و دایره المعارف تدوین نمی کنید .آن دسته از جزییات تاریخی را بیاورید که به پیشبرد داستان های شما کمک می کند وفراموش نکنید که شما به جای (گفتن)باید (نشان)دهید .این موضوع خیلی مهم واثرگذار است.باید طوری باشد که وقتی خواننده کتاب را می خواند خودش را در فرانسه ۱۹۳۰ یا اسپانیای قرون وسطی احساس کند گویی که خودش آنجا بوده و همه چیز را از نزدیک مشاهده کرده است.

 

[ASHVAN]

داستان تاریخی ژانری ادبی است که داستان آن در گذشته اتفاق می افتد. رمان های تاریخی جزئیات مربوط به دوره زمانی (هنجارهای اجتماعی، آداب و رسوم و سنت ها) را با دقت هر چه بیشتر به منظور حفظ اصالت داستان نشان می دهند. بسیاری از رمان های این ژانر، به روایت داستان های خیالی می پردازند که شامل شخصیت های تاریخی واقعی یا وقایع تاریخی هستند.

 

[ASHVAN]

تاریخچه ژانر داستان تاریخی

داستان های تاریخی به آن صورتی که در ادبیات معاصر غرب می شناسیم به اوایل قرن نوزدهم برمی گردد. سر والتر اسکات، اونوره دو بالزاک، جیمز فنیمور کوپر و لئو تولستوی از نخستین رمان نویسانی بودند که به نوشتن در فضای داستانی تاریخی پرداختند.

 

[ASHVAN]

در اوایل قرن 20 ام، این ژانر در ایالات متحده با تمرکز بر داستان های جنگی، مانند رمان "آروندل" اثر کنت رابرتز درباره انقلاب آمریکا یا "ابشالوم" اثر ویلیام فاکنر در مورد جنگ داخلی آمریکا، بسیار پر رونق شده بود.

 

[ASHVAN]

5 عنصر مشترک داستان تاریخی

فضاسازی و محیط: مهمترین قسمت یک رمان داستانی تاریخی فضا و محیط داستان است. این داستان باید در یک دوره زمانی معتبر از تاریخ اتفاق بیفتد و در یک مکان واقعی تاریخی فضاسازی شود. به عنوان مثال، شهر نیویورک در دوران رکود بزرگ یا پاریس در طول جنگ جهانی دوم.

 

[ASHVAN]

پیرنگ داستان: پیرنگ داستان در یک رمان داستانی تاریخی ترکیبی از وقایع واقعی و وقایع خیالی است. شما می توانید شخصیت ها، شهرها و رویدادهای جدیدی را ایجاد کنید، اما آنها همچنان باید برای دوره زمانی داستان منطقی باشند. به عنوان مثال، یک رمان که در سال 1666 در لندن رخ داده است، از به کار بردن آتش سوزی بزرگ لندن که یک نقطه عطف مهم در تاریخ این شهر است سود می برد.

 

[ASHVAN]

شخصیت ها: شخصیت ها می توانند واقعی، خیالی یا هر دو باشند، اما همه آنها باید از نظر نوع ظاهر، صحبت کردن و عمل کردن به گونه ای باشند که به طور دقیق منعکس کننده آن دوران باشد. به عنوان مثال، اگر در حال نوشتن کتابی در مورد ماری تودور هستید، نباید تاریخ خانوادگی وی را به عنوان دختر هنری هشتم و خواهر الیزابت اول، که هر دو نقش مهمی در سلطنت ماری داشتند نادیده بگیرید یا دوباره ابداع کنید.

 

[ASHVAN]

دیالوگ ها و گفتگو بین شخصیت ها: دیالوگ باید با توجه به دوره زمانی معتبر باشد و باید منعکس کننده موقعیت اجتماعی شخصیت هایی باشد که صحبت می کنند. به عنوان مثال، سربازان انگلیسی در جنگ انقلابی از کلمات عامیانه غربی امروزه استفاده نمی کنند.