معرفی کارل راجرز

[DELVIN]

بسیاری از تغییر مسیرهای راجرز با یک تغییر جهت در علایق، تکنیکها، یا فلسفه، همراه بودند. آخرین تغییر مسیر وی، علاقهٔ راجرز به «فرد، در همان زمانی که دنیا را تجربه می‌کند» را نشان می‌دهد. راجرز می‌گفت که او به «شخص» علاقه‌مند است، ولی از روش‌های قدیمی که انسان را به عنوان «موضوع» تحقیق مورد مطالعه قرار می‌دهند منزجر است

 

[DELVIN]

. در سال‌های بعد، راجرز با گروه‌های رویارویی کار می‌کرد و به آن‌ها آموزش حساسیت تدریس می‌کرد. او بیشتر به این موضوع علاقه داشت که شرایطی را کشف کند که شخص در آن‌ها می‌تواند پتانسیلهای خود را کاملاً به فعل درآورد.

 

[DELVIN]

همچنین، در اواخر فعالیت حرفه‌ای خود، راجرز به ارتقای صلح جهانی علاقه‌مند شد. او پروژهٔ صلح ژنو را در سال ۱۹۸۵ سازمان دهی کرد. در سال ۱۹۸۶ نیز چندین ورکشاپ صلح در مسکو را رهبری کرد. او تا روز ۴ فوریهٔ ۱۹۸۷ به این فعالیت‌ها ادامه داد. در این روز، او به علت ایست قلبی در گذشت. او ۸۵ سال داشت.

 

[DELVIN]

نظریه شخصیت این فرد:

 

[DELVIN]

فرضیه‌های نظریهٔ راجرز آشکارا نشان می‌دهد که او در مطالعهٔ شخصیت، شخص[۵] را مرکز توجه قرار داده‌است. به همین دلیل، نظریهٔ وی در روان درمانی، روان درمانی شخص-محور[۶] نام دارد.

 

[DELVIN]

چندی از عکس‌های این فرد:

 

[DELVIN]

 

[DELVIN]

 

[DELVIN]

 

[DELVIN]