متفرقه [ کاریکلماتور ]

[اول شخص مفرد]

کاریکَلِماتور (آمیختهٔ کاریکاتور و کلمات) نامی است که پرویز شاپور در سال 1347 بر نوشته‌های خود که در مجله خوشه به سردبیری احمد شاملو چاپ می‌شد گذاشت. این واژه حاصل پیوند «کاریکاتور» و حرف «ک» مخفف «کلمه» است. به دید شاملو، نوشته‌های شاپور کاریکاتورهایی است که با کلمه بیان شده‌است. ​

 

[اول شخص مفرد]

آن‌قدر در خودم فرورفتم که سر از قوزک پایم درآوردم.

 

[اول شخص مفرد]

حتی موهایم هم می‌دانند که پایان شب سیه سپید است.

 

[اول شخص مفرد]

بعضی از خیابان‌ها دوطرفه‌اند و بعضی یک‌طرفه اما خیابان بی‌طرف نداریم.

 

[اول شخص مفرد]

با دیدن قبض آب، برق از سرش پرید.

 

[اول شخص مفرد]

بعضی‌ها عددی نیستند؛ ما آن‌ها را به توان رسانده‌ایم

 

[اول شخص مفرد]

چشم گذاشتم تا بیایی، رفتی کله‌پزیِ دیگر !

 

[اول شخص مفرد]

همیشه برای دوربین ها
لبخند می زنی
دریغا من
که نزدیک بین ام!

 

[اول شخص مفرد]

برای اینکه صدای شکستن دلش شنیده نشود با صدای بلند می خندد!

 

[اول شخص مفرد]

به خاطر پایمال کردن حقوق دیگران کفش هایش را محاکمه کردند.