غیرپارسی کتاب آنشرلی

[شهرزاد قصه گو]

جملات ادبی و قشنگ از کتاب آنشرلی

 

[شهرزاد قصه گو]

همه احساساتت را کنار نگذار! گاهی اوقات لازم است کمی احساساتی باشی. . ‌. البته زیاد نه… کمی از احساساتت را نگه دار. فقط کمی از آن را!

 

[شهرزاد قصه گو]

به محض اینکه به یکی از هدف هایت می‌رسی، هدف والاتر و درخشان‌تری سر راهت سبز می‌شود و همین زندگی را لذت بخش و هیجان انگیز می‌کند.

 

[شهرزاد قصه گو]

نصف لذت هرچیز، انتظاری است که برایش می‌کشی. ممکن است خیلی چیزها را به دست نیاوری، اما می‌توانی از انتظار کشیدن برایشان، لذت ببری.

 

[شهرزاد قصه گو]

وقتی داستان‌های غم انگیز می‌خوانیم، با شهامت، خودمان را در آن موقعیت‌ها تصور می‌کنیم، ولی به محض اینگه واقعا غصه دار می‌شویم، تازه می‌فهمیم تحمل کردنش چه کار سختی است.

 

[شهرزاد قصه گو]

به نظر من همه چیز اینجا زیباست. باغچه، باغ‌های میوه، جویبار و جنگل، همه جای این دنیای دوست داشتنی، قشنگ است. شما هم احساس می‌کنید در چنین صبح قشنگی، می‌شود عاشق دنیا شد؟ من از اینجا صدای خنده جویبار را می‌شنوم. تا به حال متوجه شده این که شادترین چیز دنیا، همین جویبارهایند؟ آنها در تمام طول مسیرشان می‌خندند. حتی در زمستان، صدایشان از زیر یخ‌ها به گوش می‌رسد.

 

[شهرزاد قصه گو]

در این دنیا هر چیزی قیمتی دارد و با اینکه داشتن اهداف بزرگ، ارزشمند است، اما آسان به دست نمی‌آید؛ رسیدن به چنین اهدافی نیازمند سخت کوشی، گذشت از خواسته ها، علاقه و شجاعت است.

 

[شهرزاد قصه گو]

 

[شهرزاد قصه گو]

آنی پرسید: شما تابحال شوهر خوبی ندیده‌اید؟

دوشیزه کونیلیا گفت: چرا؛ آنجا پر از شوهر‌های خوب است.

و با دست از میان پنجره باز به قبرستان کوچک کنار کلیسای بندر اشاره کرد.

آنی مصرانه گفت: زنده چی؟ کسی که گوشت و خون داشته باشد؟

دوشیزه کورنیلیا با حالتی حاکی از تایید گفت: چرا، چند تایی هستند؛

آنها هم به این منظور به دنیا آمده اند که ثابت شود خداوند قدرت انجام هر کاری را دارد.

 

[شهرزاد قصه گو]

آنی گفت: «خوشحالم که تصمیم گرفتیم ماه عسل مان را اینجا بگذرانیم، اینطوری خاطراتی که در ذهنمان می‌ماند به جای آنکه از یک مکان نا آشنا باشد مربوط به خانه رؤیاهای خودمان است.»