معرفی کتاب کتاب ستاره بخش

[STARLET]

معرفی کتاب ستاره بخش
کتاب ستاره بخش جدیدترین و مهم‌ترین اثر جوجو مویز، یکی از جذاب‌ترین روایت‌های نوشته شده در مورد زنان است که عشق، دوستی و خودآگاهی را در جامعه‌ای عقب مانده به تصویر می‌کشد. قصه‌ای براساس واقعیت که در سال 2019 نامزد بهترین رمان سال به انتخاب کاربران گودریدز شده است.

 

[STARLET]

آثار گذشته جوجو مویز (Jojo Moyes) به سبب خلاقیت و تبحر این نویسنده‌ی مشهور تاکنون بیش از 40 میلیون نسخه فروش داشته و چندین فیلم سینمایی با اقتباس از آن‌ها ساخته شده است. رمان جدید او با نام ستاره بخش (The Giver of Stars) که بر مبنای ماجرایی حقیقی است، در دوران شرایط بد اقتصادی در کنتاکی می‌گذرد و حکایت گروهی از زنان جوانی را روایت می‌کند که سعی بر این دارند تا با کنار گذاشتن روزمرگی‌ها، دانش و قدرت را برای جامعه دور افتاده کوهستانی خود به ارمغان آورند.

 

[STARLET]

نویسنده‌ی کتاب دروغ‌های کوچک بزرگ، آلیس رایت به امید گریز از زندگی سخت در انگلستان با یک مرد امریکایی به نام بنت ون کلیو ازدواج می‌کند، ولی خیلی زود درمی‌یابد شهر کوچک کنتاکی هم به اندازه‌ی انگلستان برای او ناخوشایند است. برای همین آلیس بعد از آگاهی از اطلاعیه‌ی تشکیل تیمی از زنان برای رساندن کتاب به نقاط مختلف، با شوق و ذوق داوطلب می‌شود.

 

[STARLET]

مارجری، زنی باهوش و مستقل که رهبری این تیم را به عهده دارد، خیلی زود دوست و متحد آلیس می‌شود. در ادامه سه زن مجرد دیگر به آن‌ها ملحق می‌شوند که به کتابداران پک هورس کنتاکی معروف می‌شوند. تعهد به رساندن کتاب به مردمانی که هرگز کتابی نداشته‌اند و مواجه کردن آن‌ها با حقایقی که زندگی‌شان را تغییر می‌دهد و اتفاقاتی که در این مسیر برای کتابداران پک هورس کنتاکی و مردانی که عاشقشان هستند رخ می‌دهد، نمایشی فراموش نشدنی از وفاداری، عدالت، انسانیت و شوق رقم می‌زند.

 

[STARLET]

شاید بتوان گفت جوجو مویز برای خلق اثری چون ستاره بخش متولد شده است. قصه‌ای که با الهام بخشی به افراد قصد متحد کردنشان را دارد، و قدرت ادبیاتش را به شدت رخ‌تان می‌کشد. روایت قصه پنج زنی که بی‌گمان به اندازه لو کلارک، شخصیت مشهور «من پیش از تو» دوست داشتنی خواهند بود.

 

[STARLET]

کتاب حاضر برگرفته از داستانی واقعی‌ست که ریشه در تاریخ آمریکا دارد. به بیان خود مویز، تا به امروز نگارش هیچ کدام از آثارش همانند ستاره بخش برایش لذت بخش نبوده است. او نویسنده انگلیسی تباری است که پیش از نوشتن رمان‌های پرفروشش، روزنامه‌نگار بوده و از سال 2002 به نوشتن رمان‌های عاشقانه علاقمند شده است. مویز دو بار برنده جایزه سال رمان عاشقانه از انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه شده است. نخستین اثر او «باران پناه‌بخش» نام دارد اما همه او را با رمان‌هایی نظیر من پیش از تو، پس از تو، آخرین نامه معشوق، و میوه خارجی می‌شناسند.

 

[STARLET]

جملات برگزیده کتاب ستاره بخش:

- هیچ دینی بدون عشق وجود ندارد. ممکن است افراد به هر اندازه‌ای که دوست دارند درباره‌ی دین خود صحبت کنند، اما اگر دین به آن‌ها نیکی و مهربانی با انسان و حیوان را نیاموزد ساختگی است.
- بهترین راه برای از سرگذراندن زندگی این است که به چیزها زیاد فکر نکنیم.
- زندگی پیچیده‌ست. به خاطر همین پیدا‌ کردن کمی تفریح و لذت از هر جایی که می‌توانید اهمیت دارد.
- زندگی همیشه شادی‌بخش نیست. مسئولیت و رضایت از انجام کارهای صحیح هم بخشی از زندگی است.

 

[STARLET]

در بخشی از کتاب ستاره بخش می‌خوانیم:

بیلی‌ویل شهرِ غیرقابل توجهی در میانِ شهرهای جنوب آپالاچیا بود. بینِ دو رشته کوه قرار گرفته بود و از دو خیابان اصلی تشکیل می‌شد با ترکیبی نامنظم از ساختمان‌های آجری و چوبی. این دو خیابان با زاویه‌ی تندی به هم می‌رسیدند که از آن چندین راه و مسیر پرپیچ‌وخم بیرون می‌زد که از پایین منتهی به دره‌های دور می‌شدند. به عبارتی دره‌های کوچک از بالا به چند خانه‌ی کوهستانی پراکنده در پهنه‌ی دامنه‌های پردرخت منتهی می‌شدند. خانه‌های نزدیک به قسمت‌های بالاییِ نهر معمولاً متعلق به خانواده‌های ثروتمندتر و معروف‌تر بود، چراکه کسب درآمد قانونی در زمین‌های پایین‌دست راحت‌تر بود و پنهان‌کردنِ نوشیدنی در قسمت‌های بالاتر و وحشی‌تر آسان‌تر. اما با گذشت زمان، با سرازیر‌ شدنِ کارگران و ناظران معدن و دگرگونی‌های ریز و ظریفی که در بافت مردم این شهر کوچک و شهرستانِ آن به وجود آمد، دیگر نمی‌شد فقط با دانستنِ این که یک نفر کجای خیابان زندگی می‌کند فهمید چه خبر است.

 

[STARLET]

کتابخانه‌ی هورس‌پکِ اداره‌ی پیشرفتِ کاریِ بیلی‌ویل قرار بود در آخرین کلبه‌ی چوبی بالای جویبار اسپلیت مستقر شود، پیچی به سمت راست در خیابان مِین و خیابانی که کارمندان اداره و مغازه‌داران و کسانی را در خود جای داده بود که بیشتر با فروش محصولات کشاورزی‌شان امرار معاش می‌کردند. برخلافِ خانه‌های پایین‌تر که روی پایه‌های چوبی ساخته شده بودند تا از سیلاب‌های بهاری محافظت شوند، این ساختمان مستقیم روی زمین ساخته شده بود. درختِ بلوطِ بسیار بزرگی در سمت چپ، روی آن نیمه سایه‌ای انداخته بود و مساحتش حدود پانزده قدم در دوازده قدم بود. در قسمت جلوییِ آن، پله‌های چوبیِ سست و کوچکی داشت و در قسمت عقب، درِ چوبی عریضی بود که زمانی گاوها از آن رد می‌شدند.