درمان کزاز در حیوانات

[DOonYa]

​

​

 

[DOonYa]

کزاز در حیوانات از علت تا درمان​

کزاز، ناشی از نوروتوکسین تولید شده توسط کلستریدیوم تتانی است که در خاک و مجاری روده یافت می شود. معمولاً از طریق زخم های عمیق ایجاد شده بر روی بدن، وارد بافت ها می شود. این سم باعث فلج اسپاستیک عضلانی عمومی می شود.

مشاهده علائم بالینی و بررسی سابقه، معمولاً برای تشخیص این بیماری در حیوانات، کافی است. به طور کلی، درمان این بیماری، حمایتی است.

 

[DOonYa]

برخی از روش های حمایتی درمان بیماری کزاز، شامل شستشوی کامل زخم، همراه با تزریق آنتی توکسین کزاز است. توکسوئید کزاز برای ایمنی زایی فعال تجویز می شود.

توکسمی کزاز ناشی از نوروتوکسین خاصی است که توسط Clostridium tetani در بافت نکروتیک تولید می شود. تقریباً همه پستانداران مستعد ابتلا به این بیماری هستند. اگرچه سگ ها و گربه ها نسبت به سایر پستانداران خانگی یا وحشی، در برابر این بیماری، نسبتاً مقاوم تر هستند.

 

[DOonYa]

کزاز در پرنده ها​

همچنین، پرندگان در برابر این بیماری، کاملاً مقاوم هستند. دوز کشنده برای کبوترها و مرغ ها، ۱۰۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ برابر بیشتر (بر اساس وزن بدن) از مقدار اندازه گیری شده برای اسب ها است. به نظر می رسد اسب ها و بره ها، از همه گونه های دیگر، به استثنای انسان، نسبت به این بیماری، حساس تر هستند.

 

[DOonYa]

اگرچه بروز بیماری کزاز در سراسر جهان شایع است، اما برخی از مناطق، مانند بخش شمالی کوه راکی در ایالات متحده، مکانی که موجودات زنده به ندرت در خاک یافت می شوند و کزاز تقریباً ناشناخته است، بیشتر از سایر نقاط یافت می شود. به طور کلی، وقوع C tetani در خاک، به ویژه در خاک زیر کشت، و بروز کزاز در انسان، اسب و بره در مناطق گرمتر قاره های مختلف بیشتر است.

 

[DOonYa]

علت کزاز در حیوانات​

C tetani، بی هوازی بوده و با اسپورهای انتهایی و کروی، در خاک، به ویژه خاک زیر کشت و مجاری روده ای یافت می شود. در بیشتر موارد، از طریق زخم ها، به ویژه زخم های عمیق، که بافت بی هوازی مناسبی را ایجاد می کنند، به بافت ها وارد می شود.

 

[DOonYa]

اگر بافت در پتانسیل طبیعی کاهش اکسیداسیون خون در گردش، باقی بماند، اسپورهای C tetani قادر به رشد در بافت سالم یا حتی در زخم ها نخواهند بود. شرایط مناسب برای بروز بیماری، زمانی ایجاد می شود که مقدار کمی خاک یا یک جسم خارجی باعث نکروز بافت شود.

باکتری ها در بافت نکروتیک در محل اولیه عفونت موضعی باقی مانده و تکثیر می شوند. همانطور که سلولهای باکتریایی تحت اتولیز قرار می گیرند. در این مورد، نوروتوکسین قوی آزاد می شود. نوروتوکسین یک پروتئاز متصل کننده به روی است که سیناپتوبروین، پروتئین غشایی مرتبط با وزیکول را می شکند.

 

[DOonYa]

کزاز پیشرفته​

معمولاً سم توسط اعصاب حرکتی موجود در ناحیه جذب می شود. از راه عصبی ایجاد شده به سمت عقب، به نخاع حرکت می کند، شرایطی که باعث بروز بیماری کزاز پیشرفته می شود.

این سم با تداخل در انتشار انتقال دهنده های عصبی بازدارنده، از انتهای عصب پیش سیناپسی، باعث انقباضات اسپاسمی و تونیک عضلات ارادی می شود. اگر سم بیشتری در محل عفونت ترشح شود تا اعصاب اطراف، آن را جذب کنند. مازاد آن توسط لنف به جریان خون و در نتیجه به CNS منتقل می شود، شرایطی که باعث بروز کزاز نزولی می شود.

 

[DOonYa]

حتی تحریک جزئی حیوان مبتلا ممکن است باعث بروز اسپاسم عضلانی کزاز شود. اسپاسم ممکن است به حدی شدید باشد که باعث شکستگی استخوان شود. اسپاسم های حنجره، دیافراگم و ماهیچه های بین دنده ای منجر به نارسایی تنفسی می شوند. دخالت سیستم عصبی خودکار منجر به آریتمی های قلبی، تاکی کاردی و فشار خون بالا می شود.

 

[DOonYa]

علائم کزاز در حیوانات​

دوره نهفتگی کزاز از یک تا چند هفته متغیر است. اما معمولاً به طور متوسط ۱۰-۱۴ روز است. سفتی و اسپاسم موضعی که اغلب عضلات و ماهیچه های گردن، اندام های عقبی و ناحیه زخم را درگیر می کند، در ابتدای ابتلا به این بیماری، مشاهده می شود.

اسپاسم و سفتی عمومی ۱ روز بعد مشخص می شود و اسپاسم های تونیک و هیپرستزی آشکار می شوند. سگ ها و گربه ها به دلیل مقاومت بالا در برابر سم کزاز، اغلب دوره نهفتگی طولانی دارند. این حیوانات، در اغلب موارد، کزاز موضعی ایجاد می کنند. با این حال، کزاز عمومی نیز در این گونه ها ایجاد می شود.