مشاعره کلمه‌ی" ابر"

[mobina01]

مشاعره‌ی مشروط به کلمه
با کلمه‌ی « ابر»

دیدار یار غائب‌ دانی چه ذوق دارد؟
ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

 

[Tara Motlagh]

پیداست ماه و ابر شب تار نازک است
امشب حجاب چهره‌ی دلدار نازک است

سرمست می‌نوازی با زلف او خوشی
آهسته‌تر نسیم! که این تار نازک است
حسین دهلوی

 

[Tara Motlagh]

به دندان هم نشد تا خیمه، مُشکِ آب را بردن
چه شرحِ جانگدازی داشت معنای وفاداری

بیابان داغ و مقصد دور، لب‌ها خشک و دل‌ها خون
مبار ای ابر دیگر! گر بر این صحرا نمی‌باری
فاضل نظری

 

[Tara Motlagh]

این زمانم گرچه ابر تیره پوشیده‌است
من همان خورشیدم اما، می‌‏شناسیدم...

این‌چنین بیگانه از من رو مگردانید
در مبندیدم به حاشا، می‌‏شناسیدم!
حسین منزوی

 

[Tara Motlagh]

ای گل سرخ که بر گریه‌ی من می‌خندی
منم آن ابر که می‌گریم و می‌خندانم

نتوانست دل سنگ تو را نرم کند
ناله‌ی بی‌اثر و گریه‌ی بی‌پایانم
احسان انصاری

 

[آوا...]

من به اندازه ی جفتمان دوستت دارم

من به اندازه ای که

ابر باران را

دریا موج را

موهات انگشتانم را

پیراهنت تنم را دوست دارد، دوستت دارم!

 

[Tara Motlagh]

کجاست بارشی از ابرِ مهربانِ صدایت؟
که تشنه مانده دلم در هوای زمزمه هایت

چگونه می‌طلبی هوشیاری از منِ سرمست
که رفته‌ایم ز خود، پیشِ چشمِ هوش‌رُبایت

 

[Tara Motlagh]

آهِ من طوفان تهران را به راه انداخته
پایتختت را به این روز سیاه انداخته

غیبتت، جز من که روی ابر را کم کرده ام
آسمان شهر را در اشتباه انداخته

 

[Tara Motlagh]

اگرچه دين مرا گيسوى رهاى تو برد
كسى كه بنده‌ى موى تو نيست بى‌دين است

تو هم تحمل اشک مرا نخواهى داشت
مخواه گريه كنم، بغض ابر سنگين است

سجاد سامانی

 

[amir mohamad]

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد
ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد

ای بوی آشنایی دانستم از کجایی
پیغام وصل جانان پیوند روح دارد