معرفی کنگا

[اولدوز]

 

[اولدوز]

ساز تومبا (کنگا) در دسته ساز‌های کوبه‌ای قرار دارد که با هر دو دست نواخته می‌شود. تومبا یک ساز آکوستیک است که دامنه‌ی صوتی خوبی دارد. تومبا در واقع یکی از بزرگترین ساز‌های خانواده‌ی کنگا است.

 

[اولدوز]

ساز کونگا در مجموعه‌ی ساز‌های کوبه‌ای قرار دارد و از رایج‌ترین ساز دستی و کوبه‌ای است.

ریشه‌ی لغت کونگا از کنگوی آفریقا آمده است.

این ساز توسط غلامان سیاه پوست به آمریکای جنوبی انتقال پیدا می‌کند و کامل می‌شود. در سال ۱۹۴۰ کنگا به آمریکا وارد می‌شود و به سرعت جایگاه خوبی را در انواع سبک‌های موسیقی باز می‌کند.

وظیفه‌ی ساز‌های کوبه‌ای معمولا اجرای ضرب در متن آهنگ است، ولی برای ملودی نوازی هم استفاده می‌شوند. کنگا در موسیقی جاز، راک، بلوز، آر اند بی، پاپ و ورگا کاربرد دارد.

 

[اولدوز]

 

[اولدوز]

ری کوینتو:کنگایی که شامل چهار تکه باشد را ری کوینتو می‌نامند و دارای سایز ۱۵ است.

کوینتو: کوینتو دومین ساز این مجموعه است و دارای سایز ۱۱ است.

سی گاندو: سومین ساز مجموعه با سایز ۱۱،۳/۴ است.

تومبا یا تومبادورا: این ساز بزرگترین ساز این مجموعه با سایز ۱۲است که به طور کلی در ایران به مجموعه‌ی این ساز‌ها تومبا می‌گویند.

 

[اولدوز]

تومبا یک ساز آکوستیک با دامنه صدایی نسبتا خوب دربین ساز‌های کوبه‌ای است در حالی که دیجیتال پرکاشن سازی الکترونیکی است که دامنه صدایی محدودی دارد.
صدای دیجیتال پرکاشن تنها با آمپلی و باند پخش می‌شود در صورتی که صدای تومبا آکوستیک است و الزاما نیازی به آمپلی و باند ندارد.
صدا‌های مختلف دیجیتال پرکاشن توسط سمپل‌هایی که درون حافظه آن ریخته می‌شود و به وسیله صفحه‌های حساس به ضربه دیجیتالی اجرا می‌شود و محدود به همان سمپل‌هاست در حالی که صدای ساز تومبا از طریق قطعات مختلف ساز (معمولا بینگو و بانگو) اجرا می‌شود