بزرگان تاریخ کوروش کبیر
- نویسنده موضوع اولدوز
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Nov
- 7,202
- 9,221
- مدال‌ها
- 7
رفتار و کردار کوروش کبیر در میان جهانیان بسیار مشهور است. او در حین اینکه فردی جنگاور و شجاع بود، با دیگران محترمانه رفتار می کرد. کوروش بسیار بردبار بود. حتی هنگامی که سرزمینی را فتح می کرد، با مغلوبین رفتار محترمانه ای داشت و این امر موجب شهرت جهانی وی شده است.
کوروش هنگامی که بابل را فتح کرد، به یهودیان ساکن بابل، اجازه ی بازگشت به سرزمین موعود را داد و با اعتقادات مذهبی و آداب و رسوم نژادهای دیگر، رفتاری سرشار از احترام و مدارا داشت.
پس از مشاهده ی این رفتار کوروش، به او لقب فاتح آزادی بخش را دادند. این خصلت های کوروش کبیر موجب شد تا به عنوان یکی از محبوب ترین و مورد احترام ترین امپراتوران در تاریخ به ثبت برسد و در میان تمام جهان دوستداران زیادی پیدا کند.
کوروش هنگامی که بابل را فتح کرد، به یهودیان ساکن بابل، اجازه ی بازگشت به سرزمین موعود را داد و با اعتقادات مذهبی و آداب و رسوم نژادهای دیگر، رفتاری سرشار از احترام و مدارا داشت.
پس از مشاهده ی این رفتار کوروش، به او لقب فاتح آزادی بخش را دادند. این خصلت های کوروش کبیر موجب شد تا به عنوان یکی از محبوب ترین و مورد احترام ترین امپراتوران در تاریخ به ثبت برسد و در میان تمام جهان دوستداران زیادی پیدا کند.
موضوع نویسنده
- Nov
- 7,202
- 9,221
- مدال‌ها
- 7
اما چرا هفتم آبان روز بزرگداشت کوروش است ؟ دلیل این امر این است که در این روز تصرف امپراتوری بابل به دست ارتش ایران (اکتبر سال ۵۳۹ پیش از میلاد) تکمیل شد و دوران ستمگری در باستان پایان یافت.
در هفتم آبان کوروش دروازه های شهر بابل را باز کرد و فرمان آزادی و برابری داد. هنگام تصرف بابل، مردم آن شهر فکر می کردند که قرار است فرمانروایی ستمگر وارد شهر شود و به قتل و غارت بپردازد. اما کوروش بزرگ چنین کاری نکرد و این همان فرمانی بود که بر منشور کوروش نوشته شده است.
در هفتم آبان کوروش دروازه های شهر بابل را باز کرد و فرمان آزادی و برابری داد. هنگام تصرف بابل، مردم آن شهر فکر می کردند که قرار است فرمانروایی ستمگر وارد شهر شود و به قتل و غارت بپردازد. اما کوروش بزرگ چنین کاری نکرد و این همان فرمانی بود که بر منشور کوروش نوشته شده است.
موضوع نویسنده
- Nov
- 7,202
- 9,221
- مدال‌ها
- 7
درمورد مرگ کوروش بزرگ حکایت های زیادی وجود دارد. اما آنچه هرودوت نقل کرده است، به حقیقت نزدیک تر است. برخی از مورخین یونانی گفته اند که کوروش در جنگ با ماساگتها کشته شده است. اما برخی دیگر می گویند که این بیشتر جنبه ی افسانه و رمان دارد.
اگر کوروش در این جنگ کشته شده باشد، جنازه ی او از دشمن پس گرفته شده و در پاسارگاد دفن شده است. کتزیاس می‌گوید که کمبوجیه باگاپاتس – یکی از درباریان – را همراه جسد کوروش به مراسم دفن فرستاده است.
انتقال جسد کوروش به پاسارگاد، نشانه ای از نادرست بودن این موضوع که کوروش در جنگ با ماساگتها کشته شده است، می باشد. چون اگر ملکه تهم رییش در این جنگ کوروش را کشته باشد و سر او را جدا نموده باشد، چگونه هخامنشیان جسد او را به ایران آورده اند ؟
دو لوح گلی یافت شده نشان می دهد که کوروش در فاصلهٔ بین ۱۲ تا ۳۱ اوت سال ۵۳۰ پیش از میلاد درگذشته است و یا حداقل، خبر درگذشت وی و بر تخت‌نشینی کمبوجیه در این تاریخ به بابل رسیده است.
ولی اخیراً سندی در بابل منتشر شده که مورخ نوزدهم ماه ارخسمنه در سال نهم سلطنتی کوروش است که برابر با ۴ دسامبر ۵۳۰ قبل از میلاد می شود. از این رو به نظر می‌رسد جنگ با ماساگت ها در اواخر سال ۵۳۰ قبل از میلاد رخ داده باشد.
اگر کوروش در این جنگ کشته شده باشد، جنازه ی او از دشمن پس گرفته شده و در پاسارگاد دفن شده است. کتزیاس می‌گوید که کمبوجیه باگاپاتس – یکی از درباریان – را همراه جسد کوروش به مراسم دفن فرستاده است.
انتقال جسد کوروش به پاسارگاد، نشانه ای از نادرست بودن این موضوع که کوروش در جنگ با ماساگتها کشته شده است، می باشد. چون اگر ملکه تهم رییش در این جنگ کوروش را کشته باشد و سر او را جدا نموده باشد، چگونه هخامنشیان جسد او را به ایران آورده اند ؟
دو لوح گلی یافت شده نشان می دهد که کوروش در فاصلهٔ بین ۱۲ تا ۳۱ اوت سال ۵۳۰ پیش از میلاد درگذشته است و یا حداقل، خبر درگذشت وی و بر تخت‌نشینی کمبوجیه در این تاریخ به بابل رسیده است.
ولی اخیراً سندی در بابل منتشر شده که مورخ نوزدهم ماه ارخسمنه در سال نهم سلطنتی کوروش است که برابر با ۴ دسامبر ۵۳۰ قبل از میلاد می شود. از این رو به نظر می‌رسد جنگ با ماساگت ها در اواخر سال ۵۳۰ قبل از میلاد رخ داده باشد.
موضوع نویسنده
- Nov
- 7,202
- 9,221
- مدال‌ها
- 7
بنابر گزارش هرودوت، کمبوجیه به اردوی جنگ علیه ماساگتها پیوست اما پس از چندی، پیش از نبرد قطعی که طی آن کوروش به قتل رسید، به عنوان جانشین تاج و تخت به ایران برگردانده شد.
در حال حاضر مقبره کوروش کبیر در پاسارگاد می باشد و مقصد دوستداران او قرار دارد.
در حال حاضر مقبره کوروش کبیر در پاسارگاد می باشد و مقصد دوستداران او قرار دارد.
موضوع نویسنده
- Nov
- 7,202
- 9,221
- مدال‌ها
- 7
وصیت نامه کوروش کبیر
اکنون که من از دنیا می روم، بیست و پنج کشور جز امپراتوری ایران است و در تمامی این کشورها پول ایران رواج دارد و ایرانیان در آن کشورها دارای احترام هستند و مردم آن کشورها نیز در ایران دارای احترامند.
جانشین من کمبوجیه باید مثل من در حفظ این کشورها کوشا باشد و راه نگهداری این کشورها این است که در امور داخلی آن ها مداخله نکند و مذهب و شعائر آنان را محترم شمرد.
هرگز دوستان و ندیمان خود را به کارهای مملکتی نگمار و برای آنها همان مزیت دوست بودن با تو کافیست، چون اگر دوستان و ندیمان خود را به کارهای مملکتی بگماری و آنان به مردم ظلم کنند و استفاده نامشروع نمایند نخواهی توانست آنها را مجازات کنی چون با تو دوست اند و تو ناچاری رعایت دوستی نمایی.
توصیه دیگر من به تو این است که هرگز دروغگو و متملق را به خود راه نده، چون هر دوی آنها آفت سلطنت اند و بدون ترحم دروغگو را از خود بران.
افسران و سربازان ارتش را راضی نگاه دار و با آن ها بدرفتاری نکن، اگر با آنها بد رفتاری نمایی آن ها نخواهند توانست مقابله به مثل کنند، اما در میدان جنگ تلافی خواهند کرد ولو به قیمت کشته شدن خودشان باشد و تلافی آن ها این طور خواهد بود که دست روی دست می گذارند و تسلیم می شوند تا این که وسیله شکست خوردن تو را فراهم کنند.
امر آموزش را که من شروع کردم ادامه بده و بگذار اتباع تو بتوانند بخوانند و بنویسند تا این که فهم و عقل آنها بیشتر شود و هر چه فهم و عقل آنها بیشتر شود تو با اطمینان بیشتری حکومت خواهی کرد.
همواره حامی کیش یزدان پرستی باش، اما هیچ قومی را مجبور نکن که از کیش تو پیروی نماید و پیوسته و همیشه به خاطر داشته باش که هر کسی باید آزاد باشد تا از هر کیشی که میل دارد پیروی کند.
بعد از این که من زندگی را بدرود گفتم، بدن من را بشوی و آنگاه کفنی را که من خود فراهم کردم بر من بپیچان و در تابوت سنگی قرار بده و در قبر بگذار، اما قبرم را مسدود مکن تا هر زمانی که می توانی وارد قبر بشوی و تابوت سنگی من را آنجا ببینی و بفهمی که من پدرت پادشاهی مقتدر بودم و بر بیست و پنج کشور سلطنت می کردم.
مردم و تو نیز خواهید مرد زیرا که سرنوشت آدمی این است که بمیرد، خواه پادشاه بیست و پنج کشور باشد، خواه یک خارکن و هیچ ک.س در این جهان باقی نخواهد ماند، اگر تو هر زمان که فرصت بدست می آوری وارد قبر من بشوی و تابوت مرا ببینی، غرور و خودخواهی بر تو غلبه نخواهد کرد،
اما وقتی مرگ خود را نزدیک دیدی، بگو قبر مرا مسدود کنند و وصیت کن که پسرت قبر تو را باز نگه دارد تا این که بتواند تابوت حاوی جسدت را ببیند.
زنهار، زنهار، هرگز خودت هم مدعی و هم قاضی نشو، اگر از کسی ادعایی داری موافقت کن یک قاضی بی طرف آن ادعا را مورد رسیدگی قرار دهد و رای صادر کند، زیرا کسی که مدعیست اگر قضاوت کند ظلم خواهد کرد.
هرگز از آباد کردن دست برندار زیرا که اگر از آبادکردن دست برداری کشور تو رو به ویرانی خواهد گذاشت، زیرا قائده این است که وقتی کشوری آباد نمی شود به طرف ویرانی می رود، در آباد کردن، حفر قنات، احداث جاده و شهرسازی را در درجه اول قرار بده.
عفو و دوستی را فراموش مکن و بدان بعد از عدالت برجسته ترین صفت پادشاهان عفو است و سخاوت، ولی عفو باید فقط موقعی باشد که کسی نسبت به تو خطایی کرده باشد و اگر به دیگری خطایی کرده باشد و تو عفو کنی ظلم کرده ای زیرا حق دیگری را پایمال نموده ای.
بیش از این چیزی نمی گویم، این اظهارات را با حضور کسانی که غیر از تو اینجا حاضراند کردم تا این که بدانند قبل از مرگ من این توصیه ها را کرده ام و اینک بروید و مرا تنها بگذارید زیرا احساس می کنم مرگم نزدیک شده است.
اکنون که من از دنیا می روم، بیست و پنج کشور جز امپراتوری ایران است و در تمامی این کشورها پول ایران رواج دارد و ایرانیان در آن کشورها دارای احترام هستند و مردم آن کشورها نیز در ایران دارای احترامند.
جانشین من کمبوجیه باید مثل من در حفظ این کشورها کوشا باشد و راه نگهداری این کشورها این است که در امور داخلی آن ها مداخله نکند و مذهب و شعائر آنان را محترم شمرد.
هرگز دوستان و ندیمان خود را به کارهای مملکتی نگمار و برای آنها همان مزیت دوست بودن با تو کافیست، چون اگر دوستان و ندیمان خود را به کارهای مملکتی بگماری و آنان به مردم ظلم کنند و استفاده نامشروع نمایند نخواهی توانست آنها را مجازات کنی چون با تو دوست اند و تو ناچاری رعایت دوستی نمایی.
توصیه دیگر من به تو این است که هرگز دروغگو و متملق را به خود راه نده، چون هر دوی آنها آفت سلطنت اند و بدون ترحم دروغگو را از خود بران.
افسران و سربازان ارتش را راضی نگاه دار و با آن ها بدرفتاری نکن، اگر با آنها بد رفتاری نمایی آن ها نخواهند توانست مقابله به مثل کنند، اما در میدان جنگ تلافی خواهند کرد ولو به قیمت کشته شدن خودشان باشد و تلافی آن ها این طور خواهد بود که دست روی دست می گذارند و تسلیم می شوند تا این که وسیله شکست خوردن تو را فراهم کنند.
امر آموزش را که من شروع کردم ادامه بده و بگذار اتباع تو بتوانند بخوانند و بنویسند تا این که فهم و عقل آنها بیشتر شود و هر چه فهم و عقل آنها بیشتر شود تو با اطمینان بیشتری حکومت خواهی کرد.
همواره حامی کیش یزدان پرستی باش، اما هیچ قومی را مجبور نکن که از کیش تو پیروی نماید و پیوسته و همیشه به خاطر داشته باش که هر کسی باید آزاد باشد تا از هر کیشی که میل دارد پیروی کند.
بعد از این که من زندگی را بدرود گفتم، بدن من را بشوی و آنگاه کفنی را که من خود فراهم کردم بر من بپیچان و در تابوت سنگی قرار بده و در قبر بگذار، اما قبرم را مسدود مکن تا هر زمانی که می توانی وارد قبر بشوی و تابوت سنگی من را آنجا ببینی و بفهمی که من پدرت پادشاهی مقتدر بودم و بر بیست و پنج کشور سلطنت می کردم.
مردم و تو نیز خواهید مرد زیرا که سرنوشت آدمی این است که بمیرد، خواه پادشاه بیست و پنج کشور باشد، خواه یک خارکن و هیچ ک.س در این جهان باقی نخواهد ماند، اگر تو هر زمان که فرصت بدست می آوری وارد قبر من بشوی و تابوت مرا ببینی، غرور و خودخواهی بر تو غلبه نخواهد کرد،
اما وقتی مرگ خود را نزدیک دیدی، بگو قبر مرا مسدود کنند و وصیت کن که پسرت قبر تو را باز نگه دارد تا این که بتواند تابوت حاوی جسدت را ببیند.
زنهار، زنهار، هرگز خودت هم مدعی و هم قاضی نشو، اگر از کسی ادعایی داری موافقت کن یک قاضی بی طرف آن ادعا را مورد رسیدگی قرار دهد و رای صادر کند، زیرا کسی که مدعیست اگر قضاوت کند ظلم خواهد کرد.
هرگز از آباد کردن دست برندار زیرا که اگر از آبادکردن دست برداری کشور تو رو به ویرانی خواهد گذاشت، زیرا قائده این است که وقتی کشوری آباد نمی شود به طرف ویرانی می رود، در آباد کردن، حفر قنات، احداث جاده و شهرسازی را در درجه اول قرار بده.
عفو و دوستی را فراموش مکن و بدان بعد از عدالت برجسته ترین صفت پادشاهان عفو است و سخاوت، ولی عفو باید فقط موقعی باشد که کسی نسبت به تو خطایی کرده باشد و اگر به دیگری خطایی کرده باشد و تو عفو کنی ظلم کرده ای زیرا حق دیگری را پایمال نموده ای.
بیش از این چیزی نمی گویم، این اظهارات را با حضور کسانی که غیر از تو اینجا حاضراند کردم تا این که بدانند قبل از مرگ من این توصیه ها را کرده ام و اینک بروید و مرا تنها بگذارید زیرا احساس می کنم مرگم نزدیک شده است.
