مردم شناسی فرهنگی کولما، شهری که در آن مردگان سخن می‌گویند!

[Mahoora]

📍 موقعیت و راز آغازین

در جنوب سان‌فرانسیسکو، جایی میان همهمه‌ی مدرنیته و آسمان‌خراش‌ها، شهری آرام، کوچک و عجیب پنهان شده است.

 

[Mahoora]

کولما (Colma) شهری که نامش را کمتر کسی شنیده، اما در دل خود، تاریخ و فرهنگی را حمل می‌کند که برای مردم‌شناسان، گنجینه‌ای بی‌نظیر است.

 

[Mahoora]

شاید باورش سخت باشد اما در کولما، برای هر نفر زنده، بیش از هزار نفر مرده وجود دارد.
شهری با جمعیت رسمی زنده‌ای کمتر از ۲ هزار نفر و جمعیتی خاموش، آرام و جاودانه از بیش از ۱٫۵ میلیون متوفی...

 

[Mahoora]

🕰️ تاریخچه‌ای از مرگ

کولما در سال ۱۹۲۴ تأسیس شد، اما ریشه‌هایش به بحران شهری در سان‌فرانسیسکو برمی‌گردد. در اوایل قرن بیستم، مسئولان سان‌فرانسیسکو تصمیم گرفتند گورستان‌ها را به خارج از شهر منتقل کنند تا فضای شهری را گسترش دهند.

 

[Mahoora]

اجساد، تابوت‌ها و سنگ قبرها به تدریج به جنوب فرستاده شدند؛ و کولما متولد شد نه به‌عنوان شهری برای زندگی، بلکه شهری برای مرده‌ها.

 

[Mahoora]

امروز، بیش از ۱۷ گورستان بزرگ در کولما وجود دارد، شامل قبرستان‌های ایتالیایی، یهودی، چینی، یونانی، ارمنی، ارتدکس، نظامی و حتی بخش‌هایی برای مجهول‌الهویه‌ها.

 

[Mahoora]

🧬 ساختار فرهنگی و مردم‌شناختی کولما

در کولما، فرهنگ زندگی با مرگ، نه تنها عادی‌ست، بلکه هویتی جمعی‌ست. ساکنان شهر، چه مهاجران و چه بومیان، با نوعی احترام و آرامش در کنار مرگ زندگی می‌کنند.

 

[Mahoora]

👥 جامعه زنده‌ها:

عمدتاً شامل کارکنان آرامستان‌ها، متخصصان امور تدفین، هنرمندان سنگ‌تراش، راهبه‌ها، کشیش‌ها، راهنمایان تور و کارگران فصلی است.

 

[Mahoora]

مردم این شهر، نوعی «فرهنگ سکوت» دارند. رفتارها کم‌صدا، چهره‌ها آرام، و فضاها کاملاً مینیمال هستند.

 

[Mahoora]

کودکان در کولما از همان ابتدا با مفهوم مرگ، سوگواری، و آرامش پس از مرگ آشنا می‌شوند. این آموزش، جزئی از فرهنگ تربیتی آن‌هاست.