دلنوشته {گذری از قلب} | اثر •مریم فواضلی•

[MARYM.F]

***
آرام آرام بگذر از قلب‌ِ شکست خورده‌ام،
زیرا زخمی که زده‌ای هیچ‌وقت کهنه‌ نمی‌شود؛
از بی رحم بودنت؛
خدشه‌ها جوانه زدند،
آرام بگذر که درد عمیق‌ایی هنوز از قدم‌هایت جا مانده.​

 

[MARYM.F]

***
دل‌تنگی را چگونه می‌توان خواند؟
عطشِ، که سیراب نمی‌شود؟
یا؛
یتیمی که به کودکان دیگر حسادت می‌کند؟
یا؛
تاریکِ که تشنه‌ی، ذره‌ای از نور است؟​

 

[MARYM.F]

حالم را توصیف دهم؟
همانند، سپهر نیاز به آغو*ش نورانی شید است.
همانند، یتیمِ که دنبال خانه می‌گردد.
بی خبر از حال معشوقه‌ام، من را به کالبد بی‌جان تبدیل کرده‌.​