معرفی کتاب گریه آرام

[STARLET]

معرفی کتاب گریه‌ی آرام


گریه‌ی آرام یکی از آثار بی‌نظیر نویسنده ژاپنی برنده نوبل ادبی ۱۹۹۴، کنزابورو اوئه است. اوئه گریه‌ی آرام را در سال ۱۹۶۷ نوشته و در نگارش آن مانند کتاب‌های دیگرش همچون «یک موضوع شخصی»، «گل‌ها را بچین، کودکان را بکش»، «به ما یاد بده دیوانه نباشیم» و «روزی که او خودش اشک‌هایم را پاک می‌کند» از تاثیر تولد پسر عقب افتاده‌اش بر زندگی خود الهام گرفته است.

 

[STARLET]

گریه‌ی آرام در واقع تلاشی است برای برداشتن نقاب از زندگی مبهم و پیچیدهٔ انسان‌های سردرگم در این مدرنیته پرهیاهو و روایتی است تازه و غریب از امیدها، سرخوردگی‌ها، آرزوها و دغدغه‌های بشر امروز...

 

[STARLET]

درباره کتاب گریه‌ی آرام

داستان از زبان مرد بیست‌و هفت‌ساله‌ای روایت می‌شود که پسر معلول خود را به آسایشگاه سپرده است. مردی که خودش می‌گوید زشت‌روی است و البته چشم راستش را هم در یک حادثه از دست داده است. او در یک صبح زود، در خانه‌اش دراز کشیده و حس می‌کند ته گودالی نشسته است. ذهنش مدام به سوهای مختلفی می‌رود و خاطراتی را مرور می کند که توالی زمانی آنها مشخص نیست. خاطراتی از خودش، همسرش، دوست مرده‌اش و عقاید، افکار و دغدغه‌هایش درباره زندگی.

 

[STARLET]

این اثر یک رمان مدرن است که جنبه‌های روانشناختی غنی و پرمحتوایی دارد. زمان در این رمان نامشخص است و مرزی میان حال، گذشته و آینده وجود ندارد و وقایع همگی بر حسب سیلان ذهن راوی بیان می‌شوند.

« خواندن کتاب گریه‌ی آرام را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم»

علاقه‌مندان به ادبیات داستانی به ویژه رمان های مدرن را به خواندن این کتاب دعوت می‌کنیم.

 

[STARLET]

«قسمتی از کتاب»

برای اولین بار طی این چند ماه سرم را زیر پتو بردم و بوی گرم تن خودم را به ریه ها فرستادم؛ انگار که آدم ژرفای خودش را ببوید. یک مهره دار بودم به طول یکصد و هفتاد سانتیمتر که سرم را درون روده هایم فرو برده بودم تا حلقه ی ساده ی جسم خودم را ببندم. انگار که درد اندک بدنم و حس خالی وجودم به یک نوع احساس ناشناس و پرگناه لذت تبدیل شده بود، لذت این که از شر نگاه دیگران رها هستم. حس می کردم شاید با این احساسات حتی باردار شوم و مانند پست ترین موجودات به تولیدمثل از راه تقسیم سلولی دست یابم. در حالی که با ناراحتی نفس می کشیدم، سرم را زیر پتوی گرم، تاریک و بدبو نگه داشتم و تلاش کردم تصویر خودم را که خفه شده ام در ذهن بازسازی کنم، با سری به رنگ قرمز...

 

[STARLET]

درباره کنزابورو اوئه «نویسنده»
کنزابورو اوئه نویسنده ژاپنی برنده نوبل ادبیات است که در داستان‌هایش عموما موقعیتی مشترک تکرار می‌شود، مردی غربی و بدذات مردی شرقی و بدبخت و راوی سوم منفعل است که کاری نمی‌کند. درون مایه آثارش گاه به سمتی می‌رود که موقعیت‌های جنسی در آن زیاد است. کنزابورو اوئه متولد سال ۱۹۳۵ در روستای اوچیکو در شیکوکو است او در کتاب‌هایش رنج‌های کودکی‌اش را به تصویر کشیده است.