روانشناسی کودک گریه کردن والدین جلوی کودک

[aliasghar]

آیا گریه کردن والدین جلوی کودک اشکالی دارد؟​

پدر و مادر باید بدانند در صورتی که خودشان احساس غصه و ناراحتی را درک می‌کنند بچه ها هم این حس را دارند. همین طور چنانچه والدین جلوی کودکانشان گریه کنند اصلا اشکالی ندارد.

گریه کردن والدین جلوی کودک​

شما انسان هستید، یک سوپر قهرمان نیستید​

فرزندان شما باید بدانند که غمگین بودن چیز غیر عادی نیست، امکان دارد کودکان زمان هایی عمیقا حس ناراحتی کنند و با خود فکر کنند که آیا دیگران نیز این احساسات را در زندگی دارند یا نه، بعضی اوقات امکان دارد این گونه فکر کنند که گریه کردن یا احساس ناراحتی علامت ضعف آنها است، پس باید این احساسات را در خود از بین ببرند، ولی این کار به هیچ عنوان به قوی بودن آنها کمک نخواهد کرد، در مقابل چنانچه گریه کردن پدر و مادر خود را ببینند، می فهمند که گریه کردن علامت ضعیف بودن نیست، این یک اتفاق عادی است که افراد با این روش ناراحتی هایشان را برطرف میکنند.

یک همدلی رو در رو​

وقتی که فرزند شما گریه می کند، شانه های شما همیشه آماده این است که آنها را بپذیرید ، مشکلی نیست که آنها نیز این کار را برای شما انجام دهند،به طور مثال موقع دیدن یک فیلم غمگین، نتوانید جلوی اشک هایتان را بگیرید و فرندتان هم آنجا بود، تلاش نکنید که به جای دیگر بروید و اشک هایتان را از او مخفی کنید، چنانچه در کنار فرزندتان بمانید، یک ارتباط عمیق همراه با همدلی میان شما و فرزندتان به وجود خواهد آمد، چنانچه بسیار غمگین هستید و نمی توانید جلوی گریه خود را بگیرید، به آنها بگویید که سریع خوب می شوید؛ و هیچ نگران نباشند.



چنانچه در حال گریه کردن در مقابل چشم های کودکتان هستید، علت های گریه کردن خود را برای او بگویید، هر چند سن فرزند و توانایی او در فهمیدن مشکلات را در نظر بگیرید و مسئله را توضیح دهید، از سویی تلاش نکنید که زیاد وارد جزئیات ناراحت کننده مسئله شوید، چون امکان دارد با این کار او بترسد و نگران شود.

 

[aliasghar]

گریه کردن یک چیز عادی است​

گریه کردن برای هر فردی یک عمل عادی محسوب می شود، خیلی اهمیت دارد که فرزندان بدانند که مادر و پدرشان گاهی اوقات می خندند و خوشحال هستند و گاهی اوقات هم احساس ناراحتی، غم دارند و یا خسته و ناامیدی می شوند، وقتی که بچه ها گریه ما را می بینند، ما این زمان را در اختیار آنها می گذاریم تا احساسات دشوار را بفهمند، آنها درک می کنند که چنانچه بخواهند، می توانند گریه کنند و هیچ علتی برای خجالت کشیدن، مخفی کردن یا معذرت خواهی پس از گریه وجود ندارد.

 

[OVERDOS]

احساسات بد نیستند​

احساسات بد یا خوب نیستند، ولی کارهای ما به بد و خوب تقسیم می شوند، ما باید به بچه هایمان بیاموزیم که به طور مثال چنانچه به مهمانی تولد دعوت نشدند، می توانند احساس ناراحتی کنند ولی نباید بعدا سر دوست خود که او را دعوت نکرده، فریاد بکشد و یا اینکه مشکلی نیست که اگر خواهر یا برادرش اسباب بازی را به او نداد احساس ناراحتی کنند، ولی نباید او را بزند یا به او ناسزا بگوید.

 

[OVERDOS]

گریه کردن به معنی ضعف نیست​

خیلی از ما احساسات خود را به طور کامل نادیده می گیریم و به خودم اجازه گریه کردن نمی دهیم، ما از گریه ترس داریم، چون فکر می کنیم که با گریه ضعیف به نظر می آییم و آنگاه نگران نظرات دیگران در مورد خودمان می شویم، ولی اشخاص قوی انهایی نیستند که احساساتشان رانشان نمی دهند.

قوی بودن به معنی سرسخت بودن نیست، بلکه به معنی انعطاف پذیر بودن و آسیب پذیر بودن است، ما می توانیم به فرزندانمان بیاموزیم که انسان قدرتمند حقیقی فردی است که در موقع نیاز از دیگران کمک بخواهد، زمان ناراحتی گریه کند و زمان خوشحالی بخندد.

 

[OVERDOS]

گریه کردن به معنی این نیست که ما تا برای همیشه غمگین خواهیم بود​

به جز اینکه علل بسیاری برای گریه کردن (خستگی، مشکلات، درد) وجود دارد، ولی چنانچه گریه ما در اثر ناراحتی باشد، می توانیم این را به کودک خود بگوییم و متذکر شویم که خیلی زود دوباره خوشحال خواهیم شد، گریه کردن یک فرایند کوتاه است و همیشگی نخواهد بود.