معرفی نویسنده یاسوناری کاواباتا

[baran-83]

نویسندگان اندکی در تاریخ ژاپن وجود دارند که بیشتر از «​

کاواباتا​

» مورد تحسین و احترام مخاطبین و منتقدین باشند. او که جایزه ی «​

نوبل ادبیات​

» را در سال 1968 از آن خود کرد، مانند پلی در نظر گرفته می شود که نویسندگان کلاسیک ژاپنی را با نویسندگان معاصر این کشور پیوند می دهد. ظرافت، احساس و جنبه ای شاعرانه در نثر این نویسنده به چشم می خورد که از آن زمان تا کنون در آثار سایر نویسندگان، کمتر دیده شده است. ​

 

[baran-83]

یکی از شناخته شده ترین آثار «​

کاواباتا​

»، کتاب "قلمروی رویای سپید" است. این رمان کوتاه اما متراکم، به داستان مردی می پردازد که از «توکیو» می گریزد و به مناطق وحشی و دورافتاده ی ژاپن پناه می برد. او در آنجا با یک «گیشا» آشنا می شود و پس از آن، عشق، کنترل امور را به دست می گیرد.​

 

[baran-83]

قطار از تونلی طولانی بیرون آمد و وارد سرزمین برف شد. زمین سپید، زیر آسمان شب، به خواب رفته بود. قطار سرعت خود را کم کرد و برای تعویض خط متوقف شد. دختر جوانی که آن طرف کوپه نشسته بود، بلند شد و پنجره ی مقابل شیمامورا را گشود. هوای سرد برفی به داخل روان شد. دختر تا کمر از پنجره خم شد و رئیس ایستگاه را طوری صدا زد که انگار در فاصله ی خیلی دوری است.​

 

[baran-83]

رئیس ایستگاه با قدم هایی آهسته در برف، در حالی که فانوسی در دست داشت، پیش آمد. صورتش تا روی بینی در شالی پشمی فرو رفته بود و لبه های کلاه پوستی اش را تا روی گوش هایش پایین کشیده بود. یعنی واقعا اینقدر سرد است، تا این اندازه؟ شیمامورا پیش خود چنین فکر کرد.​

از کتاب «قلمرو رویایی سپید»​