انشاء ۵ انشا با موضوع کرونا

[ادوارد کلاه به سر]

مقدمه: بیش از دو سال که از ورود ویروس کرونا به جهان می‌گذرد. ویروسی که با حضور یکباره‌اش درس بزرگی به همه مردم جهان و دولت‌ها داد. درس‌هایی که تا قبل از کرونا حتی به گوشمان هم نخورده بود. هر چند که در این مدت خانواده‌های بسیاری عزیزان خود را از دست دادند ولی امیدواریم با رعایت پروتکل‌ها و مهم‌تر از همه زدن واکسن، کرونا شرش را از سرمان بردارد.

بدنه: پدر یکی از دوستان مدتی درگیر کرونا بود و در نهایت جان خود را از دست داد. به قول او کرونا برای ما دیگر بیماری نیست. داغی است طولانی که تا آخر عمر فراموشش نخواهیم کرد. چه روزهای سختی در سراسر جهان و در همین کشور خودمان گذراندیم. پیک اول، دوم، سوم و … چه جوان‌هایی را به زیر خاک نکشاندند. اما حالا قضیه فرق کرده‌است. بشر در تلاش برای بقای نسل خود است. واکسن! دنیا نتیجه استفاده از واکسن را به چشم خود دیده ولی همچنان تعداد زیادی مخالف زدن آن هستند. همیشه همینطور بوده، در قرن 21 هنوز کسانی هستند که می‌گویند زمین صاف بوده و گرد نیست. همین افراد از جمع شدن این بیماری جلوگیری می‌کنند. چرا که نمی‌توان از گردش آن بدون زدن واکسن بر همه انسان‌ها گذر کرد.

نتیجه: مهمترین نتیجه این انشا و همه اطلاعات علمی زدن واکسن است. حتی اگر نیاز به دوز سوم، چهارم یا سالانه باشد. شما راه حل بهتری در اختیار دارید؟ آیا به نظر شما قرنطینه گزینه مناسبی است؟

 

[ادوارد کلاه به سر]

مقدمه: کرونا نام ویروسی است که این روزها سرو صدای زیادی برپا کرده است و افراد زیادی را مبتلا کرده است. این ویرویس ابتدا از ووهان چین به جهان سرایت کرد و گفته می‌شود که عامل اصلی آن، خفاش ها باشند. با اینکه کرونا کشندگی کمتری نسبت به آنفولانزا دارد، ولی قدرت سرایت آن به حدی بالاست که در کمتر از یک ماه ، به کشورهای زیادی، از جمله ژاپن ، آمریکا ، ایتالیا و حتی ایران رسیده است.

بدنه: لازم است که در این شرایط بهداشت فردی و عمومی را رعایت کنیم تا از گسترش آن پیشگیری کنیم.مثلاً تا می‌توانیم از رفتن به مکان‌های شلوغ مثل اتوبوس، مترو، سینما و … خود داری کنیم و اگر در مکان‌های شلوغ حضور داشتیم، حتماً از ماسک استفاده کنیم و پس از رسیدن به خانه، دست‌هایمان را با آب و صابون بشوییم و ضد عفونی کنیم. همچنین از دست دادن و روبوسی کردن با دیگران پرهیز کنیم.

علائم اولیه کرونا، شباهت زیادی به آنفولانزا دارد و در نگاه اول ممکن است با سراخوردگی اشتباه گرفته شود. ازجمله این علائم می‌توان به تب، سرفه، تنگی نقس، آبریزش بینی و… اشاره کرد. درصورتی که این علائم را داشتید، حتماً به پزشک مراجعه کنید و از میوه‌های دارای ویتامین ث و مایعاتی مانند آش و سوپ استفاده کنید. همچنین تا زمانی که کاملاً خوب نشده‌اید، در خانه بمانید و استراحت کنید.

کرونا با تمام نگرانی‌ها و مشکلاتی که با خود آورده، حاشیه‌های زیادی هم به دنبال داشته. از جمله آن‌ها، می‌توان به کمبود ماسک و وسائل بهداشتی در داروخانه‌ها و مراکز بهداشتی اشاره کرد که مردم را نگران کرده است. افرادی که از وضعیت موجود در جامعه در جهت رسیدن به سود بیشتر استفاده می‌کنند و جان مردم را به خطر می‌اندازند، باید خود را به جای مبتلایان به این ویروس و مردم نگران بگذارند و در جهت حل مشکلات تلاش کنند.

نتیجه: “بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یکگوهرند – چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار.”
این شعر سعدی هشداری است برای همه جهانیان تا دست در دست یکدیگر دهند و مرزهای جغرافیایی را نادیده بگیرند. رنگ پوست، نژاد، زبان، اختلافات و تنش‌ها را کنار بگذارند و بدانند که با هم می‌توانند جهانی بهتر برای خودشان بسازند، در مواقعی نظیر این، از هرگونه کمک مالی، دارویی و بهداشتی دوری نکنند و مبتلایان به ویروس را همانند خانواده خودشان حمایت کنند.

 

[ادوارد کلاه به سر]

مقدمه: کرونا ، کلمه‌ای که به همراه خود وحشت مردم، استرس مبتلایان از مرگ و اندوه خانواده‌هایشان را به دوش می‌کشد، شاید کمتر کسی قبل از اتفاقات اخیر از وجود چنین ساختاری خبر داشت ولی این اتفاق نیز مانند بمبی در زندگی ما منفجر شد.

بند : ویروس کرونا ، مثال بارزی است برای این مثل که مرگ در نمی‌زند!، کرونا، ترسی آموزنده است، کرونا به ما یادآوری می‌کند که گاهی چه زود دیر می‌شود، به ما یادآوری می‌کند که امروز و فردا نکنیم و از فرصت اندکی که در زندگی در اختیار داریم برای دوست داشتن، ریسک کردن، به معنای واقعی زندگی کردن استفاده کنیم!

کرونا به ما یادآوری کرد، زمان کمی برای موفقیت و در آغوش کسیدن عزیزان خود داریم، به ما یادآوری کرد تمامی انسان‌ها، چه فقیر یا ثروتمند، چه سفید یا سیاه از نظر خدواند یکی هستند و هیچکدام با نژاد و رنگ خود نمی‌توانند جلوی بیماری یا عذاب الهی را بگیرند، همانطور که این ویروس در تمامی دنیا پخش شد!

فارغ از بحث احساسی، به ما یادداد که پیشرفت در علم، همکاری و وحدت مردم چقدر می‌تواند جلوی بزرگ شدن مشکل را بگیرد، مانند مردم چین و به ما یادداد که آر موقعیت‌ها و انسان‌هایی که به ویروس بدبینی و منفی نگری مبتلا هستند دوری کنیم و خودرا با ماسک آگاهی و بصیرت و انسان دوستی مجهز کنیم.

گاهی اوقات اینگونه مشکلات به ما شخصیت اصلی افراد را نمایان می‌کنند، کسانی که در هنگام آسانی وعده و وعیدهایی می‌دهند و در هنگام سختی تنها چیزی که به آن فکر می‌کنند و نجات می‌دهند، خودشان هستند، چه بسا که افرادی از خانواده‌ی خود در این سختی باشد و از ترس مبتلا شدن حتی به آن‌ها نزدیک هم نشوند.

نتیجه : فارغ از موارد منفی و مضر بی شمار ویروس‌ها، فهمیدیم که می‌توان اندکی خوشبین بود و از تک تک عناصر زندگانی لذت برد و خوشحال بود و از آن‌ها به عنوان کلیدی برای درب زندگانی خود استفاده کرد.

 

[ادوارد کلاه به سر]

مقدمه : سلام، اسم من کرونا است!، من فقط یک عضو از میلیون‌ها عضو این خانواده هستم، بعد از اینکه خانواده‌ام به من بی توجهی کردند، حاضر شدم تا این مصاحبه را با شما انجام دهم.

بدنه : در این مصاحبه می‌خواهم از نقاط قوت و ضعف خانواده‌مان و نکات مثبت و منفی همه گیری ویروسمان برای شما صحبت کنم، البته باید قول بدهید که از من به خاطر حرف‌هایم محافظت کنید!

شنیده‌ام که تقریباً تمامی مردم از ما بیزارند و می‌خواهند هرچه زودتر از شر ما خلاص شوند، راه حل اش خیلی ساده است، ولی باید تمامی مردم این موارد را که نقاط ضعف ما محسوب می‌شوند رعایت کنند، اولی و مهم‌تر از همه اینکه بهتر است در خانه بمانید، یعنی قرنطینه شوید، که مدت این قرنطینه به میزان همکاری شما وابسته است، و دومی اینکه ما نمی‌توانیم از پس دیواری به نام ماسک عبور کنیم یا از الکل جان سالم به در ببریم تا به شما آسیب برسانیم، به طور کلی باید تمام پروتکل‌های بهداشتی رعایت شود تا نسل ما منقرض شود.

تعریف از خود نباشد یکی از نقاط قوت ما ترسناک بودن و ماندگار بودن ما است که وجود این صفات به دلیل رفتارهای نا مناسب برخی افراد در جامعه است، افرادی مانند کسانی که به مسافرت می‌روند و باعث می‌شوند اخباری مانند: ((کرونا تا آخر عمر با ماست!)) را از تلویزیون بشنویم.

نتیجه : از نکات منفی وجود ما هرچه بگویم کم گفته‌ام!، اما در خصوص نکات مثبت اگر بخواهم گلچین کنم، می‌توانم به قدر شناسی مردم از نعمت سلامتی و در آغوش کشیدن عزیزان گرفته تا حسرت امروز و فردا کردن کارهای دلخواه در زندگی قبل از کرونایشان اشاره کنم!؛ اگر مصاحبه تمام شد می‌خواهم بروم…!

 

[ادوارد کلاه به سر]

مقدمه: کوچک و بزرگ هر روز می‌شنویم که ویروس کرونا در ایران و در سطح جهان، تا چه اندازه کشته گرفته است. اما باور نمی‌کردم که صدای شیون از مرگ کرونا را در نزدیکی خود بشنوم. باور نمی‌کردم که این می‌تواند تا این اندازه نزدیک و واقعی باشد. گویا اخبار برای من از سیاره‌ای دیگر مخابره می‌شد، اما صدای شیون مریم، دوست نزدیک و همسایه ما، مانند پتکی بر سرم کوبیده شد و باور کردم که کرونا در همین نزدیکی است.

بدنه: می‌دانستم که خانواده مریم علی‌رغم شنیدن نکات مهم در خصوص خارج نشدن از خانه برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، بارها و بارها منزل را ترک کرده و حتی چند بار میهمانی‌های کوچک و دورهمی در منزل خود برگزار کرده بودند. اما فکرش را هم نمی‌کردم که این رفتارها، سرانجام باعث شود تا مریم، دوست نزدیکم، مادر و پدرش را از دست بدهد. این اتفاقی سخت وحشتناک بود که دختری نوجوان در یک زمان هر دوی والدین خویش را از دست بدهد.

باور نمی‌کردم، اما این موضوع واقعیت داشت. پدر و مادر مریم به ویروس کرونا مبتلا شده و او هر دوی آن‌ها را بر اثر ابتلا به این ویروس از دست داد. اگر چه خود او نیز دوران سختی از بیماری را سپری کرد، اما به دلیل سن کم و قوای بدنی، توانست بر بیماری غلبه کند. چه سود که این غلبه بر بیماری و زنده ماندن مریم، اگر چه جای شکر خداوند دارد، اما زندگی بدون پدر و مادرش از این پس، اندوهی بزرگ و غم تنهایی طولانی مدت به همراه دارد.

چه تنهایی و سوگواری طولانی که حتی نمی‌توانیم درب خانه‌اش را زده و برای دلداری نزد او برویم. این اتفاق به راحتی می‌توانست رخ ندهد و اکنون پدر و مادر مریم در سلامت کامل کنارش باشند. چیزی که اگر توصیه‌های پیشگیری از کرونا را جدی گرفته بودند، به راحتی می‌توانست دفع شود. کافی بود که خانواده مریم، در خانه مانده و برای این حجم از کارهای غیرضروری و دید و بازدید، با سایر افراد و محیط‌های احتمالا آلوده در تماس قرار نمی‌گرفتند و توصیه های بهداشتی این روزها را رعایت می‌کردند.

نتیجه‌گیری: اگر چه اکنون دیگر زاری و تنهایی مریم، درمانی جز گذشت زمان ندارد و او حتی قادر نیست که روند طبیعی سوگواری را طی کند، اما آرزو می‌کنم که دیگر دوستان و آشنایان و به طور کلی تمام مردم جهان، با جدیت کامل با این موضوع روبرو شوند. جدی گرفتن ویروس کرونا و قطع زنجیره آن، تنها راهی است که برای از دست ندادن عزیزانمان پیش رو داریم.