آموزشی ۷ نوع تضاد (کشمکش) در رمان نویسی

[-pariya-]

مورد عجیب دکتر جکیل و آقای هاید: در عمق تاریک لندن، دکتر جکیل با خلق یک معجون شوم، مرز بین خیر و شر را درنوردید و به موجودی تاریک و شیطانی به نام آقای هاید تبدیل شد. رابرت لوئیس استیونسون با الهام از رویدادهای واقعی، این داستان ماورایی را خلق کرد تا به عمق تاریک روح انسان و کشمکش بین خیر و شر بپردازد.

برای مبارزه‌ علیه نیروهای ماوراطبیعه به جهان‌سازی دقیقی نیاز است.

 

[-pariya-]

۶. انسان در برابر سرنوشت

این کشمکش دیرینه، که در بسیاری از متون ادبی و فلسفی به چشم می‌خورد، اغلب به چالش انسان با نیروهای برتر و تقدیر الهی می‌پردازد. قهرمانان این روایت‌ها، در تلاش برای اثبات اراده آزاد خود، با سرنوشتی که برایشان رقم خورده است، به مبارزه می‌پردازند. این مضمون، به ویژه در تراژدی‌های یونان با شکوهی خاص به تصویر کشیده شده است؛ جایی که شخصیت‌ها، محکوم به تحمل سرنوشتی‌اند که از پیش برایشان تعیین شده است

 

[-pariya-]

مثالی از دست درازی انسان در برابر سرنوشت:

مکبث: در نمایشنامه‌ی "مکبث" شکسپیر، مکبث پس از شنیدن پیشگویی سه ساحره مبنی بر پادشاه شدنش، درگیر یک کشمکش درونی می‌شود. اما پیشگویی دیگری مبنی بر پادشاه شدن فرزندان بانکو، دوست او، مکبث را به وحشت می‌اندازد. در تلاش برای مقابله با سرنوشت، مکبث دست به اقداماتی می‌زند که در نهایت به نابودی او منجر می‌شود.

 

[-pariya-]

تراژدی اودیپوس رکس، حماسه‌ای تاثیرگذار از سرنوشت شوم و تقدیر گریزناپذیر است. در این داستان، ادیپوس، با پیشگویی وحشتناکی مبنی بر کشتن پدر و ازدواج با مادر روبرو می‌شود. تلاش‌های او برای گریز از سرنوشت، به طرز تلخی به همان چیزی منجر می‌شود که از آن می‌گریخت. کشته شدن پدر و ازدواج با مادر، ادیپوس را به ورطه‌ای از اندوه و ناامیدی می‌کشاند، به‌گونه‌ای که در نهایت، برای رهایی از درد و عذاب، چشمان خود را کور می‌کند.

 

[-pariya-]

اگر از این داستان‌ها چیزی بیاموزیم، آن است که تراژدی‌ها اغلب نتیجه‌ی تصمیمات خودمان هستند.

تاکنون، قهرمانان داستان‌هایمان با نیروهای بیرونی مقابله می‌کردند. اما در آخرین بخش، به مهم‌ترین نوع تضاد خواهیم پرداخت.

 

[-pariya-]

۷. انسان در برابر خویشتن
ماکسول اندرسون، نویسنده نام‌آور، زمانی گفته بود: «داستان باید مملو از تضاد باشد؛ به‌ویژه تضادی که در درون یک شخصیت رخ می‌دهد و نیروهای خیر و شر را در مقابل هم قرار می‌دهد.» اگرچه این گفته ممکن است کمی ساده‌انگارانه به نظر برسد، اما واقعیت این است که هر داستانی که بتواند مخاطب را مجذوب کند، در نقطه‌ای به چالش‌های درونی شخصیت اصلی می‌پردازد.

 

[-pariya-]

جیمز ان. فری در کتاب «چگونه یک رمان لعنتی خوب بنویسیم» به این نکته اشاره می‌کند که خواننده بیش از هر چیز با شخصیتی همزاد پنداری می‌کند که درگیر یک تضاد درونی شدید است. این تضاد درونی از تقابل افکار، احساسات و خواسته‌های متفاوت در درون شخصیت سرچشمه می‌گیرد. شخصیت داستان برای رسیدن به خواسته‌های خود، باید انتخابی دشوار کند؛ انتخابی که ممکن است ماهیت وجودی او را به چالش بکشد.

 

[-pariya-]

مثالی از کشمکش درونی انسان:

بازی‌های گرسنگی: کیتنِس اِوِردین، دختری جوان و مهربان، به عنوان یک شرکت‌کننده در یک رقابت مرگبار تلویزیونی انتخاب می‌شود. این رقابت، که توسط یک حکومت استبدادی برگزار می‌شود، به گونه‌ای طراحی شده که شهروندان را سرگرم کند و قدرت حکومت را به نمایش بگذارد. طبق قوانین بی‌رحمانه بازی، در پایان تنها یک نفر زنده می‌ماند.

 

[-pariya-]

کیتنِس که از خشونت متنفر است، اکنون با یک دوراهی هولناک روبروست: برای زنده ماندن باید بر میل ذاتی خود برای حفظ جان دیگران غلبه کند یا به اصول انسانی خود پایبند بماند و احتمالاً جان خود را از دست بدهد. این کشمکش درونی، کیتنِس را در مرز بین خیر و شر قرار می‌دهد.