پاکت‌نامه ◇نامه‌‌هایی به خۆشه‌ویستم اثر عسل کاربر انجمن رمان بوک◇

[STARLET]

به نام تو
عنوان: خۆشه‌ویستم (عزیز دلم)
ژانر: تراژدی
نویسنده: عسل
مقدمه:
خۆشه‌ویستم،
هەر شەوێک کە چاوم لە نێوان تاریکی دەکەمەوە، یادت وەک شمعێک لە دڵم دەسووتێت. تۆیەک بوو کە ژیانم پڕ لە هیوای ناتەواو کرد، و بێتۆ هەموو ڕوژانم بێمەنە وەک بەرگی کەوتوو لە خەزان. بۆ هەزارجار هەوالم نادات، بەڵام دڵم ناتوانێت بەجێت بهێڵێت. تۆ چووی، بەڵام پەناڵم هەر لە پشت پەیڤەکانی تۆ دەگەڕێت. ئەو پەیوەندیمان وەک خوێنی لەو زەخمەیە کە هەرگیز ناچێت بکوژێت. منیش بەهۆی ئەو خۆشەویستیه‌، هەرگیز دڵی ترم نەدا بە هیچ کەس. هێشتا هەموو هیوام لەناو نازناوی تۆ دەپووستێت.

---

---

عزیز دلم،
هر شبی که چشمم را در میان تاریکی می‌دوزم، یادت همچون شمعی در دلم می‌سوزد. تو بودی که زندگی‌ام را پر از امید ناتمام کردی، و بی‌تو روزهایم بی‌معناست، مانند برگی افتاده در خزان. هزار بار هم اگر رهایم کنی، دلم نمی‌تواند تو را رها کند. تو رفتی، اما پناه روحم هنوز در پشت واژه‌هایت می‌گردد. پیوندمان همچون زخمی است که هرگز مرهم نمی‌گیرد. من نیز به خاطر این عشق، هرگز دل دیگری را به کسی نداده‌ام. هنوز همه‌ی امیدم در نام تو نفس می‌کشد.

 

[STARLET]

عرض ادب و احترام خدمت نویسندگان گرامی
رمان‌بوک.
با تشکر برای انتخاب "رمان‌بوک" برای انتشار
آثار ارزشمندتان.

لطفاً پیش‌از نگاشتن، تاپیک زیر را به خوبی مطالعه کنید:
[قوانین ساب پاکت‌نامه]

پس از گذاشتن ۱۵ پارت از اثرتان، می‌توانید برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دفترخاطرات و پاکت‌نامه]

همچنین پس از گذاشتن ۱۵ پارت از اثرتان، می‌توانید برای آن درخواست تگ دهید:
[تاپیک درخواست تگ پاکت‌نامه و دفترخاطرات]

بعد از قرار دادن حداقل ۲۰ پارت، می‌توانید در تاپیک زیر، اعلام پایان کنید:
[تاپیک اعلام پایان دفترخاطرات و پاکت‌نامه]

با آرزوی موفقیت روزافزون
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[STARLET]

خۆشه‌ویستم،
بێ‌تۆ هەموو ڕوژەکانم بە شەوێ تاریک دەگذرێن. دڵم هەرگیز ڕازا نەکردووە بەو قەیرانەی کە نایەتێ هەست بکەم لە دووری تۆ. تۆیەک بووی بۆ من وەک خوێن لە جەستە، بەڵام لەگەڵ خۆرگەڕانی خۆت لە ژیانم ده‌ڕۆیت. هەر پەیڤێک لە یادت دەکرێت وەک شێعرێک کە لە دڵ دەخوێنرێت. پێموا بوو کات هەرگیز ناتوانێت تۆ و من جیا بکات، بەڵام دەردی زمانمان هەموو هیوامان شکاو. هەرگیز ناگوڕم لەو ڕووناكییەی تۆ، ئەگەرچە هەموو ژیانم لە شێوەی تاریکی بڕوا. لە هەموو هەڵوەشانەدا، تۆش هێشتا ناسنامەی دڵی منی.

---

---

عزیز دلم،
بی‌تو همه‌ی روزهایم به شبی تاریک می‌گذرد. دلم هرگز با این اندوه کنار نیامده که باید دوری از تو را حس کنم. تو برای من همچون خون در رگ‌هایم بودی، اما با رفتنت از زندگی‌ام جاری شدی. هر واژه‌ای از یادت، مانند شعری از دل خوانده می‌شود. می‌پنداشتم زمان هرگز نمی‌تواند میان من و تو جدایی بیندازد، اما درد روزگار همه‌ی امیدمان را شکست. هرگز از آن روشنایی تو دست نمی‌کشم، حتی اگر تمام زندگی‌ام به تاریکی سپرده شود. در میان همه‌ی شکست‌ها، هنوز هم تو هویت دل منی.

 

[STARLET]

خۆشه‌ویستم،
لە هەر قەبارەی هەوا ھەڵمەتی تۆ دەگۆڕێت، من شینیارم لە نێوان هەوایەکان.
چاوم لە هەورەیەکی تاریک خۆماڵ دەکات، وەک بەرگی پەراوە لە دەستپێکی کات.
لە هەموو شوێنێکدا، بانگێکی تۆ لە ژەمەوە بۆ من دەگەیشت؛ و من وەک کێوڵێک کە هێشتا لە خۆراکەی تۆ دەخڕێت.
هەتا ئەو کاتەی کە ئارام بوونم لەو بەرزیە، دڵم هەرگیز ناگوڕاوە بۆ درێژبوونی تۆ.
تۆ چووی بەدەنگی خۆت، بەڵام ئاوازەکەت هێشتا لە پۆشی کەمەکانم دەگوێرێت.
دووریت چرچەری گەورەیە، بەڵام هەر پێڵەی یادت هەندێک گەرمم دەکات.
ئەگەرچی هەموو شت بۆ من بێگەرم بووە، من ئەمشەو هەتا بە ئاشکرا شمعێکت دەسووتم.

---

---

عزیز دلم،
در هر اندازه‌ای که باد می‌وزد، حال و هوای تو تغییر می‌کند؛ من خیسِ آن نسیم‌ها هستم.
چشمم در طوفانِ تاریکی خود را گم می‌کند، مانند برگی که در آغازِ فصل زمان می‌لرزد.
در هر جا، ندای تو از میانِ سکوت‌ها به من می‌رسد؛ و من مانند دانه‌ای که هنوز در خاکِ تو ریشه دارد، می‌رویَم.
تا آن لحظه‌ای که به بلندیِ آرامش رسیدم، دلم هرگز از خواستنِ تو دست نکشید.
تو بی‌صدا رفتی، اما نغمه‌ات هنوز در پسِ پرده‌هایم طنین‌انداز است.
دوری‌ات مثالی از وسعتِ جهان است، اما هر پله از یادِ تو کمی مرا گرم می‌کند.
اگرچه همه چیز برایم سرد و بی‌ثمر شد، امشب باز هم شمعِ تو را به‌صراحت در دل می‌افروزم.

 

[STARLET]

خۆشه‌ویستم،
زۆر جار خۆم دەکەمەوە بەوەی هەڵسەنگێنم ئایا تۆ هێشتا لە یادم دەکەیت؟ یان تەنها منم کە هەر ڕۆژ و هەر شەو ناوی تۆ لە دەم دەچێت؟ تۆ ئەو کەسەیت کە لە نێوان هەموو شتانم دڵم دەکاتەوە و وەک مناڵێکی لەگەڵ شەکرە دەکەن بۆت هەڵدەستێم. بەو خەنده‌ شیرینەتە دەمەوە وەک شەوی گوڵان، هەرگیز ناکرێت بێتۆ بمێنمەوە. ئەگەرچی زۆرجار دەڵێی «دەبێ جیا بنین»، منیش دەڵێم «ئێستا زۆر سەختە بێ تۆ بژیم». ئەوەی دەزانم، تۆ هێشتا لە دڵم دەژیت و منیش هەرگیز نابێ لە تۆ بڕۆم!

---

---

عزیز دلم،
خیلی وقت‌ها با خودم کلنجار می‌روم که آیا تو هنوز به یاد من هستی؟ یا فقط منم که هر روز و هر شب نامت روی لبانم می‌نشیند؟ تو کسی هستی که میان همه چیز دلم را می‌برد و مثل بچه‌ای که با شکلات بازی کند، با یاد تو سرگرم می‌شوم. با آن خنده‌ی شیرینت دلم روشن می‌شود مثل شبِ پر از گل، و هرگز نمی‌توانم بی‌تو بمانم. اگرچه بارها می‌گویی «باید جدا شویم»، من هم می‌گویم «حالا خیلی سخت است بی‌تو زندگی کنم». تنها چیزی که می‌دانم این است که تو هنوز در دل من زندگی می‌کنی و من هم هرگز از تو نمی‌روم!