دلنوشته {ساج وحشی} اثر •baran.kh کاربر انجمن رمان بوک•

[BARAN_KH_Z]

و یا شاید قصهٔ حال من، همانند آن بید در گوشه‌ای از خیابان شلوغی، سردرگم از عالم و آدم به احترام آدمیان بی‌ارج سر و تنش را خم کرده‌‌ و شاخه‌هایش تابع کائنات و سرشت، آزرده و خمیده متولد شده‌اند.

 

[BARAN_KH_Z]

مانندی جسدی بی‌حیات چشم به انتظار تنی سرد با چشم
مانند جنازه‌ای بی‌جان با چشم‌های پف کرده بر روی تخت دراز کشیدم،
چشمانم را با درد بستم، لحظه به لحظه آن زمان در رفت و آمد خطوط ذهنم بود.

 

[BARAN_KH_Z]

حرف‌هایت مانند پتکی بر سرم کوبیده می‌شد،
وقتی که از عروسک خیمه‌شب بازی‌ات حرف می‌زدی، ترس و وحشت درونم موج می‌زد.

 

[BARAN_KH_Z]

رویای داستانِ عشق دیو و دلبر را داشتم،
اما، این عشق دروغین ختم شد به گریستن‌های، شب‌های دردناک، آخر این داستان چیزی جز نفرت به تو نبود.

 

[BARAN_KH_Z]

می‌دانی که با رفتنت درد در تمام اجزای بدنم مانند سمی کشنده پخش شد؟
لبخند غمگینی زدم و با عاجزیت تمام لب تر کردم و گفتم:
- کی می‌رسد آن روزی را که سرم را بر روی قبرت بگذارم؟

 

[BARAN_KH_Z]

شاید دیوانگی باشد،
اما تو این دلِ ساده را به خاک و خون کشاندی.
من دیوانه عشق تو بودم،
عشقی که بی‌بندوبار بود؛ عشقی که از زهرِ مار هم سمی‌تر بود.

 

[BARAN_KH_Z]

شاید این آخر زندگی‌ام باشد!
شاید درست گفتی،
من تنها یک عروسک خیمه‌شب بازی‌ در دستان خلقِ مخلوق بوده‌ام.

 

[BARAN_KH_Z]

خاطراتِ قبل از رفتنت را مرور کردم،
گفته بودم که عشق و دل بستن به تو مانند آتش‌بازی‌ است؟
هم خطرناک و هم لذت‌بخش.

 

[BARAN_KH_Z]

چشمانم را بستم آهی کشیدم،
و به دنبال اشتباهی از خود درون خاطراتم بودم،
تا شاید مقصر رفتن تو من باشم!
اما هرچه فکر می‌کردم به ذات تو پی ‌می‌بردم.

 

[BARAN_KH_Z]

به ذاتی پی‌ می‌بردم که قبلاً،
تسکین دهنده قلب و روحم بودی. اما، حالا تو مانند ابلیسی هستی که احساساتش یخ‌زده است و دل بستن به تو سناریوی مرگ می‌دهد.