بزرگان تاریخ 5 زن سامورایی که لرزه به تن مردان می‌انداختند.

[Avaexolover]

مدت ها قبل از اینکه واژه “سامورایی” مورد استفاده قرار بگیرد، این مبارزان ژاپنی ، مهارت زیادی در استفاده از شمشیر و نیزه داشتند. در قرن ۱۲ تا ۱۹، زنان زیادی از مردان سامورایی مهارت جنگیدن را آموختند که البته به منظور دفاع از خود و خانه هایشان بود. هرگاه که دشمن قلعه آنان را ویران میساخت و به آنها حمله میکرد، از زن ها انتظار می رفت تا آخرین نفس بجنگند و با افتخار بمیرند. برخی از زنان ها چندان شجاه بودند، که پا به پای مردان به جنگ می رفتند.

 

[Avaexolover]

۱.توموئه گوزن​

در طول جنگ جنپی از ۱۱۸۰ تا ۱۱۸۵، یک زن جوان زیبا به نام توموئه گوزن ، معروف ترین زن سامورایی ،همراه با همسرش ، یوشیناکا جنگید. توموئه گوزن (گوزن به معنای بانو) یک شمشیر زن معروف، سوارکار ماهر، و کماندار فوق العاده بود. او اولین کاپیتان میناموتو بود و در طول جنگ آوازو در ۱۱۸۴، سر تمام دشمنان را زد.

جنگ جنپی، یک درگیری داخلی در بین دو قبیله سامورایی میناموتو و تایرا بود. در نهایت قبیله میناموتو پیروز شد و در ۱۱۹۲ به قدرت رسید. میناموتو تنها علیه قبیله دیگر نمی جنگیدند، بلکه با قبیله خودی هم مبارزه می کردند. همسر توموئه گوزن در این درگیری ها کشته شد و پسر عمویش یوریتومو به قدرت رسید.

روایات مختلفی از سرنوشت بانو توموئه وجود دارد . برخی می گویند در جنگ ماند و مرد. برخی دیگر می گویند سر دشمن را زد و ناپدید شد و برخی بر این باورند که او با یوشیموری ازدواج کرد و پس از مرگ او راهبه شد.

 

[Avaexolover]

۲.هانگاکو گوزن
یک زن ژاپنی جنگجوی دیگر در جنگ جنپی، بانو هانگاکو نام داشت. البته او با قبیله تایرا همکاری می کرد که در نهایت بازنده شد. بعدها، هانگاکو گوزن و خواهر زاده اش، جو سوکموری، در ۱۲۰۱ به قیام کنین پیوستند و میخواستند شاه جدید را سرنگون کنند. او یک ارتشی ترتیب داد و نیروهای ۳۰۰۰ نفری اش را برای دفاع از قلعه توریساکایاما در برابر حمله ارتش ۱۰ هزار نفری وفاداران کاماکورا، رهبری کرد.

وقتی هانگاکو زخمی شد، ارتش او تسلیم شدند. هانگاگو اسیر شد و به عنوان زندانی نزد شوگان برده شد. یکی از سربازان میناموتو عاشق این زن اسیر شد و اجازه ازدواج با او را خواست. هانگاکو و شوهرش، آساری یوشیتو، حداقل یک دختر با هم داشتند و یک زندگی آرام را ادامه دادند.

 

[Avaexolover]

۳.یاماکاوا فوتابا​

جنگ جنپی در اواخر قرن ۱۲ ، الهام بخش زنان جنگجوی زیادی شد و آنها هم به جنگ پیوستند. جنگ بوشین هم یک جنگ داخلی دیگر بود که تخت توکوگاوا را لرزاند. امپراطور جوان، میجی، حمایت قبایل چوشو و ساتسوما را جلب کرد. نیروهای آنها از شوگان کمتر بود ولی از نظر تجهیزات، قوی تر بودند.

بعد از درگیری های شدید زمینی و هوایی، شوگان استعفا داد و وزیر نظامی شوگان هم ادو (توکیو امروزی) را در ۱۸۶۸ واگذار کرد. یکی از مهمترین جنگ ها علیه شورش میجی، که زنان سامورایی زیادی در آن شرکت کردند، جنگ آیزو در ۱۸۶۸ بود.

یاماکاوا فوتابا، به عنوان همسر و دختر مقامات شوگان، در جنگ آیزو ، آموزش داده شد تا بتواند از قلعه تسوروگا دفاع کند. بعد از یک ماه محاصره، منطقه آیزو واگذار شد. سامورایی ها به عنوان زندانی به اردوگاه های جنگی فرستاده شدند. ولی یاماکاوا فوتابا نجات پیدا کرد و برای آموزش زنان و دختران به کار گرفته شد.

 

[Avaexolover]

۴.یاماموتو یائکو​

یکی دیگر از مدافعان قلعه و زنان سامورایی شجاع در منطقه آیزو، یاماموتو یائکو بود که از ۱۸۴۵ تا ۱۹۳۲ زندگی می کرد. پدر او مربی تیراندازی بود و یائکو جوان، تحت نظر پدرش به یک تیرانداز برجسته تبدیل شد.

یاماموتو یائکو بعد از شکست نیروهای شوگان در ۱۸۶۹ به کیوتو رفت تا از برادرش مراقبت کند. او توسط قبیله ساتسوما در آخرین روزهای جنگ بوشین زندانی شد. یائکو بعد از آن مسیحی شد و با یک کشیش ازدواج کرد . او تا سن ۸۷ سالگی زندگی کرد و یک دانشگاه داشیشو به عنوان مسیحی در کیوتو، را تاسیس کرد.

 

[Avaexolover]

۵.ناکانو تاککو​

ناکانو تاککو ، دختر یکی از مقامات آیزو و سومین زن سامورایی در منطقه آیزو، از ۱۸۴۷ تا ۱۸۶۸ بود. او در رشته هنرهای رزمی آموزش دید و در نوجوانی به عنوان مربی مشغول به کار شد.

ناکانو تاککو، در طول نبرد آیزو ، یک گروه از زنان سامورایی را علیه نیروهای امپراطوری رهبری کرد.این جنگجو در ۲۱ سالگی مرد. شورش میجی در ۱۸۶۸، پایانی برای سامورایی ها بود. ولی همچنان تا آخر، زنان سامورایی همچون مردان، شجاعانه در میادین جنگ جنگیدند و مردند و یا پیروز شدند.