مشاعره مشاعره با حرف " م "

[فرهاد آزادی]

معشوق که او چابک و چالاک نباشد
آرام دل عاشق غمناک نباشد

از چرخ ستمکاره نباشد به غم و بیم
آن را که چو تو دلبر بی باک نباشد

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

 

[آراد]

معشوق که او چابک و چالاک نباشد
آرام دل عاشق غمناک نباشد

از چرخ ستمکاره نباشد به غم و بیم
آن را که چو تو دلبر بی باک نباشد

مرا شادی نکرد شاعر
من از غم شعر میگویم
مرا عاشق نکرد عشقی
من از خود شعر میگویم
مرا دردی نشد درمان
من از دردان نمی‌گویم
مرا جانی نشد مرحم
من از دل شعر می گویم
مرا دولت به ظه آورد
من از ذلت نمی‌گویم
من از جان شعر می خوانم
من از جان شعر میگویم

 

[amir mohamad]

مرا شادی نکرد شاعر
من از غم شعر میگویم
مرا عاشق نکرد عشقی
من از خود شعر میگویم
مرا دردی نشد درمان
من از دردان نمی‌گویم
مرا جانی نشد مرحم
من از دل شعر می گویم
مرا دولت به ظه آورد
من از ذلت نمی‌گویم
من از جان شعر می خوانم
من از جان شعر میگویم

مدارجبر هستی را فقط بیهوده می گردم
اسیرم کرده تکراری که فکرش را نمی کردم

خرابم می کند با اخم وبا لبخند می سازد
دلم را برده معماری که فکرش را نمی کردم

 

[آراد]

مدارجبر هستی را فقط بیهوده می گردم
اسیرم کرده تکراری که فکرش را نمی کردم

خرابم می کند با اخم وبا لبخند می سازد
دلم را برده معماری که فکرش را نمی کردم

مانده ام چشم انتظار یک خبر از سوے تو
راست گو آیا تو هم چشم انتظارم مانده ای؟

بوده ام با تو یه رنگ و صاف و صادق با وفا
نازنینم مثل من شعر وفا را خوانده ای؟

 

[amir mohamad]

مانده ام چشم انتظار یک خبر از سوے تو
راست گو آیا تو هم چشم انتظارم مانده ای؟

بوده ام با تو یه رنگ و صاف و صادق با وفا
نازنینم مثل من شعر وفا را خوانده ای؟

ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم
چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم

یک حمله مردانه مستانه بکردیم
تا علم بدادیم و به معلوم رسیدیم

 

[آراد]

ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم
چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم

یک حمله مردانه مستانه بکردیم
تا علم بدادیم و به معلوم رسیدیم

« من دل نفرین ندارم پس دعایت می‌کنم:

بعد من دلداده‌ی یاری شوی مثل خودت.. »

 

[فرهاد آزادی]

« من دل نفرین ندارم پس دعایت می‌کنم:

بعد من دلداده‌ی یاری شوی مثل خودت.. »

میزنم کبریت بر تنهایی ام
تا بسوزد ریشه بیتابی ام
میروم تا هر چه غم پارو کنم
خانه ام را باز هم جارو کنم

 

[آراد]

میزنم کبریت بر تنهایی ام
تا بسوزد ریشه بیتابی ام
میروم تا هر چه غم پارو کنم
خانه ام را باز هم جارو کنم

مرا ز یادِ تو بُرد و تو را ز دیده ی من

زمانه بیشتر از این، ستم چه خواهد ڪرد؟

 

[dela_m]

مرا ز یادِ تو بُرد و تو را ز دیده ی من

زمانه بیشتر از این، ستم چه خواهد ڪرد؟

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟

خُم گو سر خود گیر، که خُمخانه خراب است

 

[آراد]

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟

خُم گو سر خود گیر، که خُمخانه خراب است

ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم
چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم

یک حمله مردانه مستانه بکردیم
تا علم بدادیم و به معلوم رسیدیم