به عنوان مثال:

هر وقت اشتباه می کنید عذرخواهی کنید تا به او این فرهنگ را بیاموزید.
هر زمان که شکست می خورید و نمی توانید کاری را انجام دهید، دوباره برای آن تلاش کنید.
هنگامی که کسی از شما عذرخواهی می کند او را ببخشید و بخشش و مهربانی را به کودک خود نشان دهید.

شکست خوردن را به عنوان یک چیز مثبت به او نشان دهید
کودکان معمولاً در سنین پایین تر نمی توانند مشکلات را حل کنند. مشکلاتی که خیلی کودکانه هستند اما آن ها قادر به مدیریت این شرایط نیستند. شما باید سعی کنید که بعضی از شرایط را برای کودک تصویر سازی کنید.

برای او توضیح دهید که شکست خوردن اصلا اشکالی ندارد و می تواند دوباره برای کاری که می خواهد تلاش کند. شاید گاهی اوقات ناامید شود اما به او بیاموزید که این ناامیدی اصلا بد نیست و می تواند به راحتی از آن عبور کند.

به عنوان مثال:

به جای این که به او بگویید خواهر کوچکت را بغل نکن زیرا ممکن است از دست تو بیفتد، به او بگویید که تو خیلی مهربان هستی که مراقب خواهرتی، حتی اگر ناخواسته آسیبی به او رسیده باشد تقصیر تو نبوده و تو می توانی مراقبت و مهربانی بیشتر را در حق خواهر کوچکت یاد بگیری.

اجازه دهید که با نتایج کارهایش آشنا شود
تنبیه روشی برای نشان دادن نتیجه کار به کودک نیست. حقیقت زندگی با تنبیه متفاوت است. اجازه دهید نتایج طبیعی کارش به او آموزش داده شود. مجبور نیستید خودتان کاری انجام دهید، بلکه باید سعی کنید که بعضی از اوقات او با نتایج کار آشنا شود، بدون این که دخالت شما وجود داشته باشد.

به خاطر کارهای خوبی که انجام می دهد از او قدردانی کنید
کودکان عاشق دریافت توجه هستند و در نتیجه هنگامی که کار خوبی انجام می دهند، و از آن ها تشکر می کنید احساس خوبی پیدا می کنند و دوست دارند که با انجام آن، کار خوب را ادامه دهند. سعی کنید تشکر، قدردانی و افتخار کردن به کودک خود را جزو عادات روزانه قرار دهید؛ البته به شرطی که او کار خوبی انجام دهد.

هنگامی که کودک را تنبیه می کنید یا سر او فریاد می کشید، در واقع می گویید که کار بدی انجام داده و توجه شما از روی او برداشته شده است اما زمانی که کار خوبی انجام می دهد و تشکر می کنید، یعنی یک بازخورد مثبت به او نشان داده اید که حالش را خوب می کند و او را ترغیب به انجام کار های خوب خواهد کرد.