دلنوشته تکمیل شده دلنوشته همآوا اثر F_PARDIS کاربر انجمن رمان بوک

PardisHP · 2021/07/26

***
می‌شنوم، آری می‌شنوم!
صدای نسیم را که در خانه‌ی بی‌ در و پیکر می‌پیچد، از لایه پنجره نیمه باز می‌گذرد. پنجره را محکم تکان می‌دهم و نور خورشید را روی من می‌اندازد. چه صدای دل نشینی دارد این نسیم، انگار هیچ از رنج‌های من نمی‌داند که این طور می‌چرخد.

PardisHP · 2021/07/26

***
او، آنها و همه را در قلبم کشتم!
اما هنوز زخم‌ها روی قلبم مانده.
پس باید، این بار قلبم را قربانی کنم؟!
تا شاید از سر این زخم‌های غمناک رهایی یابم... .

PardisHP · 2021/08/10

***
گاهی باید خیره شوی به آتش، همان آتشی که جنگل سرسبز را خاکستر می‌کند، همان که قلب یخ زده را جان دوباره می‌بخشد. همان که دشت‌ پر گل را آشفته می‌سازد، آری، حتی آتش هم همیشه مهربان نیست! انسان که سهل است... .

PardisHP · 2021/08/10

***
انسان‌ از دشت‌ می‌گذرد.
خورشید از آسمان می‌گذرد.
ماهی از آب خروشان می‌گذرد.
حتی عمر نیز می‌گذرد، اما نام تو از رشته‌ی افکارم، نمی‌گذرد که نمی‌گذرد!

PardisHP · 2021/08/10

***
می‌نویسم و دست به قلم می‌برم. حال دیگر نه انتقامی مانده و نه نامی!
حال تو یک غریبه‌ای در این شهر بزرگ و تنها فرق من با دیگران، دل‌تنگیم برای دیدن دوباره‌ی غریبه‌ است. شاید بهتر باشد گذشته را به آب روان بسپاریم و داستان را از سر نگارش کنیم.

PardisHP · 2021/08/10

***
نمی‌دانم تو نیز با من هم نظری یا می‌خواهی راه خود را در پیش بگیری و مرا در این تنگنای زندگی بگذاری. اما باز هم برایت نامه می‌نویسم، چون می‌دانم هیچ وقت نباید روزنه‌ی امید را نادیده گرفت. مهم نیست چقدر به طول بی‌انجامد، من تا ابد امیدوار خواهم ماند و با امید هم‌آوا خواهم شد.

PardisHP · 2021/08/10

***
آوای درونم می‌خواند، از گذشته، از اشتباهات اما نه برای سرزنش، بلکه فقط و فقط برای عبرت!
زیرا من باید عبرت بگیرم اگر قرار باشد دوباره همان‌گونه پیش بروم، آینده نیز هماننده گذشته در تاریکی گرفتار می‌شود.

PardisHP · 2021/08/10

***
می‌بینم، می‌بینم پاکت نامه را که از زیر در وارد خانه می‌شود، برش می‌دارم. فرستنده ندارد و مرا وادار به باز کردنش می‌کند. کمی تامل می‌کنم، اما مگر می‌شود؟! چطور ممکن است این نامه از او باشد؟! او که اهل نامه نوشتن نبود!

PardisHP · 2021/08/10

***
می‌شنوم صدایش را که از پشت در نیز می‌تواند تعجبم را برانگیزد. او این‌جاست؟! روبه‌روی من و پشت در بسته! آوایش را می‌شنوم ولی تکان نمی‌خورم، نمی‌دانم چه می‌شود اما آوای غریبی‌ست آوای دلم!

PardisHP · 2021/08/12

***
می‌لرزد دستم، اما باز می‌کنم در را و هم‌زمان باز می‌شود صندوقچه‌‌ی خاک آلود گذشته در دلم. خودش است! با همان آوای دلنشین در صدایش. چقدر دلنشین است دیدن گریه او که چیزی ما بین غم و شادی‌ست! چقدر هردو منتظر بودیم تا شاید امروز فرا رسد، آوای سکوت شکسته شود و به خوشی برسیم... .

جستجو

خوش آمدید

دلنوشته تکمیل شده دلنوشته همآوا اثر F_PARDIS کاربر انجمن رمان بوک

اطلاعات موضوع

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

PardisHP

𝓣𝓲𝓻𝓮𝓭

یکم راجب ما بدون:

دوست تو

جدیدترین کاربران

آمار بَرخط