- Jul
- 529
- 1,366
- مدال‌ها
- 4
مشاعره مشاعره با حرف "ب"
- نویسنده موضوع ! ~ ARYA TOSI ~ !
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- Jul
- 529
- 1,366
- مدال‌ها
- 4
- Jul
- 529
- 1,366
- مدال‌ها
- 4
به قدر جستجو روزی بدست آید، ز پا منشین
که رزق مـــور بــا آن ناتــوانــی در قــدم باشد
صائب تبریزی
- Dec
- 7,765
- 46,814
- مدال‌ها
- 7
با خدایم عهد بستم تا نبینم مهر تو
در قنوتم ذکر گویم با تمنا هر اذان
من به رویاهای خود جان می‌دهم در هر شبی
عطر موهایت گلاب کاشمر در بیکران
در قنوتم ذکر گویم با تمنا هر اذان
من به رویاهای خود جان می‌دهم در هر شبی
عطر موهایت گلاب کاشمر در بیکران
- Jul
- 1,014
- 8,157
- مدال‌ها
- 3
با توام ای ماه پاره ؛ چشم و اَبرویت کجاست ؟
باد می‌آید به سویت ؛ رقصِ گیسویت کجاست ؟
آن تبسّم‌های شیرین ؛ آن نگاهِ آتشین
آن همه نازک خیالی‌های ابرویت کجاست ؟
بعد از این در زیرِ بالم لانه دارد آسمان
راستی ای آسمان ؛ خیلِ پرستویت کجاست ؟
ناگهان در کوچه‌های دل ؛ کسی فریاد زد
وعده‌گاهِ دوستی ؛ اَنفاسِ شب‌بویت کجاست ؟
زخم دارم بی‌شمار از دوستانی ناشکیب
ای رفیقِ مانده در دل ؛ نوشدارویت کجاست ؟
گفتم امشب تا سحر خاموش باشم ؛ ماه گفت :
ذکر لاحَولُ وَلایت ؛ بانگ هوهویَت کجاست ؟
باد می‌آید به سویت ؛ رقصِ گیسویت کجاست ؟
آن تبسّم‌های شیرین ؛ آن نگاهِ آتشین
آن همه نازک خیالی‌های ابرویت کجاست ؟
بعد از این در زیرِ بالم لانه دارد آسمان
راستی ای آسمان ؛ خیلِ پرستویت کجاست ؟
ناگهان در کوچه‌های دل ؛ کسی فریاد زد
وعده‌گاهِ دوستی ؛ اَنفاسِ شب‌بویت کجاست ؟
زخم دارم بی‌شمار از دوستانی ناشکیب
ای رفیقِ مانده در دل ؛ نوشدارویت کجاست ؟
گفتم امشب تا سحر خاموش باشم ؛ ماه گفت :
ذکر لاحَولُ وَلایت ؛ بانگ هوهویَت کجاست ؟
- Jul
- 1,014
- 8,157
- مدال‌ها
- 3
بعدِ تو عمراً کسی ، در سی*ن*ه ام غوغا کند
روز و شب های مرا، درگیـر یک رؤیا کند
یا که در قـابِ زمان یا خاطراتِ کهنـه ام
یک نفـر آید کنـارِ تـو خودش را جا کُند
نـه نمی آیـد "زبانم لال" حتـی در خیال
یکنفر شب تاسحر درگوشِ من نجوا کند
تاکه شاید با خیالِ وعده های رنگی اَش
جا کند خود را به دل، قلبِ مرا شیدا کند
درخیالم هم نمیگنجد که بعداز تو کسی
شعـرِ بی روحِ مـرا، ماننـدِ تـو معنا کنـد
هرکه آمدمیهمان شد،چندروزی و سپس
رفت تا جایی دِگر عشقی ز نـو برپـا کند
روز و شب های مرا، درگیـر یک رؤیا کند
یا که در قـابِ زمان یا خاطراتِ کهنـه ام
یک نفـر آید کنـارِ تـو خودش را جا کُند
نـه نمی آیـد "زبانم لال" حتـی در خیال
یکنفر شب تاسحر درگوشِ من نجوا کند
تاکه شاید با خیالِ وعده های رنگی اَش
جا کند خود را به دل، قلبِ مرا شیدا کند
درخیالم هم نمیگنجد که بعداز تو کسی
شعـرِ بی روحِ مـرا، ماننـدِ تـو معنا کنـد
هرکه آمدمیهمان شد،چندروزی و سپس
رفت تا جایی دِگر عشقی ز نـو برپـا کند
