مشاعره مشاعره با حرف " خ "
- نویسنده موضوع mobina01
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- Jul
- 1,014
- 8,157
- مدال‌ها
- 3
خسته ام از زندگی اما جوانی میکنم
دفترم را میگشایم شعر خوانی میکنم
دفتر شعرم سفید است و میان برگها
من هنوزم نام او را گل فشانی میکنم
عشق خود با او روایت کرده ام اما دگر
دفترم را کنج گنجه بایگانی میکنم
من برای درد و رنج وغصه های عاشقی
اشکها می ریزم و با غم تبانی میکنم
رفته عمری و هنوزم من برای وصل او
رو به درگاه و دعای آسمانی میکنم
دفترم را میبرم باخود از این دنیا ولی
قصه این عاشقی را جاودانی میکنم
دفترم را میگشایم شعر خوانی میکنم
دفتر شعرم سفید است و میان برگها
من هنوزم نام او را گل فشانی میکنم
عشق خود با او روایت کرده ام اما دگر
دفترم را کنج گنجه بایگانی میکنم
من برای درد و رنج وغصه های عاشقی
اشکها می ریزم و با غم تبانی میکنم
رفته عمری و هنوزم من برای وصل او
رو به درگاه و دعای آسمانی میکنم
دفترم را میبرم باخود از این دنیا ولی
قصه این عاشقی را جاودانی میکنم
- Jul
- 1,014
- 8,157
- مدال‌ها
- 3
آنکه می‌خندد غمش بی انتهاست ..
- Dec
- 7,765
- 46,818
- مدال‌ها
- 7
خاک را زنده کند تربیت باد بهار
سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم
سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم
- Jul
- 1,014
- 8,157
- مدال‌ها
- 3
.
خستہ ام از این شلوغی تار میخواهددلم
شعرو باران دردلِ کُهسار میخواهددلم
دور از چشم همه محو نگاه گرم تو
شاخہ ای گل با کمی دیدارمیخواهددلم
کلبہ ای در جنگل ودستان گرم عاشقت
با توبودن را فقط تڪرار میخواد دلم
یڪ شب مهتابی و رویای ناب عاشقی
پیله ی آغوشِ چون تو یارمیخواددلم
خستہ ام از این شلوغی تار میخواهددلم
شعرو باران دردلِ کُهسار میخواهددلم
دور از چشم همه محو نگاه گرم تو
شاخہ ای گل با کمی دیدارمیخواهددلم
کلبہ ای در جنگل ودستان گرم عاشقت
با توبودن را فقط تڪرار میخواد دلم
یڪ شب مهتابی و رویای ناب عاشقی
پیله ی آغوشِ چون تو یارمیخواددلم
- Jun
- 2,702
- 16,388
- مدال‌ها
- 6
خدا را اگر دوست داریم باید
کجا در حقیقت خدا دوست باشیم
نباشیم تا با خدا دوستان دوست
کجا درحقیقت خدا دوست باشیم
کجا در حقیقت خدا دوست باشیم
نباشیم تا با خدا دوستان دوست
کجا درحقیقت خدا دوست باشیم
- Jul
- 1,014
- 8,157
- مدال‌ها
- 3
خداحافظ پرستویی که دیگر برنمی گردی
پریشان کرده گیسویی که دیگر برنمی گردی
تمامِ شهر، پاییزِ غم و درد است بعد از تو
گُلِ زیبا و خوشبویی که دیگر برنمی گردی
چه باید گفت از دردت، به جایِ خالی و سردت
شبِ تاریک، سوسویی که دیگر برنمی گردی
دلم آشوب چون امواجِ توفان خورده یِ دریا
شده غرقِ هیاهویی که دیگر برنمی گردی
به تو با بغض می گویم بمانم چشم بر راهت؟
به من با اشک می گویی که دیگر برنمی گردی
از اینجا رفته ای و ردِ پایت مانده در باران
دو چشمم خیره بر سویی که دیگر برنمی گردی...
پریشان کرده گیسویی که دیگر برنمی گردی
تمامِ شهر، پاییزِ غم و درد است بعد از تو
گُلِ زیبا و خوشبویی که دیگر برنمی گردی
چه باید گفت از دردت، به جایِ خالی و سردت
شبِ تاریک، سوسویی که دیگر برنمی گردی
دلم آشوب چون امواجِ توفان خورده یِ دریا
شده غرقِ هیاهویی که دیگر برنمی گردی
به تو با بغض می گویم بمانم چشم بر راهت؟
به من با اشک می گویی که دیگر برنمی گردی
از اینجا رفته ای و ردِ پایت مانده در باران
دو چشمم خیره بر سویی که دیگر برنمی گردی...
