مشاعره مشاعره با حرف " د"
- نویسنده موضوع mobina01
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- Jul
- 1,014
- 8,157
- مدال‌ها
- 3
دوباره عشق دوباره هوا، دوباره نفس
دوباره عشق،دوباره هوی،دوباره هوس
دوباره ختم زمستان،دوباره فتح بهار
دوباره باغ من و فصل تو نسیم نفس
دوباره‌بادبهاری -همان‌نه‌گرم و نه‌سرد -
دوباره‌آن وزش میخوش آن نسیم‌مَلَس
دوباره مزمزه‌ای از شراب کهنه‌ی عشق
دوباره جامی از آن تند تلخواره ی گس
دوباره همسفری با تو تا حوالی وصل
دوباره طنطنه ی کاروان ، طنین جرس
دوباره عشق،دوباره هوی،دوباره هوس
دوباره ختم زمستان،دوباره فتح بهار
دوباره باغ من و فصل تو نسیم نفس
دوباره‌بادبهاری -همان‌نه‌گرم و نه‌سرد -
دوباره‌آن وزش میخوش آن نسیم‌مَلَس
دوباره مزمزه‌ای از شراب کهنه‌ی عشق
دوباره جامی از آن تند تلخواره ی گس
دوباره همسفری با تو تا حوالی وصل
دوباره طنطنه ی کاروان ، طنین جرس
- Dec
- 7,765
- 46,814
- مدال‌ها
- 7
دل‌رُبایانه دگر بر سرِ ناز آمده‌ای
از دلِ ما چه به جا مانده که باز آمده‌ای
از دلِ ما چه به جا مانده که باز آمده‌ای
- Sep
- 242
- 1,331
- مدال‌ها
- 3
دل می رود زدستم صاحب دلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
- Sep
- 417
- 5,469
- مدال‌ها
- 2
دشت خشکید و زمین سوخت و باران نگرفت
زندگی بعـــد تــــو بر هیـــچ‌ک.س آسان نگرفت
چشمم افتاد به چشمِ تو، ولی خیره نماند؛
شعله‌ای بود که لرزید، ولـی جان نگرفت...
جز خودم هیچ‌کسی در غمِ تنهایی من
مثلِ فوّاره سرِ گــریه به دامان نگرفت
دل به هر ک.س که رسیدیم، سپردیم ولی؛
قصّه‌ی عاشــقی ما ســـر و سامان نگرفت
هرچه در تجربه‌ی عشق، سرم خورد به سنگ
هیچ‌ک.س راه بر این رودِ خــــــروشان نگرفت
مثل نوری که به سوی ابدیّت جاری‌ست
قصّه‌ای با تو شد آغاز که پایان نگرفت...
#فاضل_نظری
زندگی بعـــد تــــو بر هیـــچ‌ک.س آسان نگرفت
چشمم افتاد به چشمِ تو، ولی خیره نماند؛
شعله‌ای بود که لرزید، ولـی جان نگرفت...
جز خودم هیچ‌کسی در غمِ تنهایی من
مثلِ فوّاره سرِ گــریه به دامان نگرفت
دل به هر ک.س که رسیدیم، سپردیم ولی؛
قصّه‌ی عاشــقی ما ســـر و سامان نگرفت
هرچه در تجربه‌ی عشق، سرم خورد به سنگ
هیچ‌ک.س راه بر این رودِ خــــــروشان نگرفت
مثل نوری که به سوی ابدیّت جاری‌ست
قصّه‌ای با تو شد آغاز که پایان نگرفت...
#فاضل_نظری
- Sep
- 417
- 5,469
- مدال‌ها
- 2
در ایـن بیـابـان ز نـاتـوانی
فتادم از پا چنان که دانی...
صبا پیامی ز مهربانی
ببر ز مجنون به‌سوی لیلا...
به عقل نازی حکیم تا کی؟
به فکرت این ره نمی‌شود طی...
به کنه ذاتش خِرد بَرد پی
اگر رسد خس به قعر دریا...
فتادم از پا چنان که دانی...
صبا پیامی ز مهربانی
ببر ز مجنون به‌سوی لیلا...
به عقل نازی حکیم تا کی؟
به فکرت این ره نمی‌شود طی...
به کنه ذاتش خِرد بَرد پی
اگر رسد خس به قعر دریا...
- Sep
- 1,442
- 4,062
- مدال‌ها
- 2
در غم من دلبرم هر چند بی تقصر نیست
من خودم عاشق شدم خود کرده را تدبیر نیست
من خودم عاشق شدم خود کرده را تدبیر نیست
