مشاعره مشاعره با حرف " د"

[-پریزاد-]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد

جز غم که هزار آفرین بر غم باد



مولانا

 

[-پریزاد-]

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟ طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[پایان]

دل اگر پاک بود جلوه گه نور خداست
سی*ن*ه پاک دلان آینه دوست نماست

 

[amir mohamad]

دل به سوز تو چو پروانه به آتش مایل
جان به درد تو چو بیمار به درمان مشتاق

جان محبوس تن من به تمنای رخت
عندلیبی است مقفس به گلستان مشتاق

 

[پایان]

دیدن تو به صد چو جان ارزان

عوض نیم جانم ارزان‌تر

گر چه این چرخ نیک گردانست

چرخ افلاک عشق گردان‌تر

 

[Tara Motlagh]

دنیا هم که از آن تو باشد
تا زمانی که درون قلب یک زن جایی نداشته باشی
تا درون آوازهای عاشقانه زنی زندگی نکنی
و سهمی از دلشوره‌های زنی نداشته باشی
فقیرترین مردی

 

[پایان]

دلم را ناله سرنای باید
که از سرنای بوی یار آید

به جان خواهم نوای عاشقانه
کز آن ناله جمال جان نماید

 

[Tara Motlagh]

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان! ای که ماندگار تویی

جهانیان همه گر تشنگان خون منند
چه باک زان همه دشمن، چو دوستدار تویی

دلم صراحی لبریز آرزومندی است
مرا هزار امید است و هر هزار تویی

 

[amir mohamad]

داده چشمان تو در کشتن من دست بهم
فتنه برخاست چو بنشست دو بد سرخوش بهم

هر یک ابروی تو کافیست پی کشتن من
چکنم با دو کماندار که پیوست بهم

 

[پایان]

در دامن تو، دیده جز آلودگی ندید

بر عیبهای روشن خویشت، نگاه نیست

حکم دروغ دادی و گفتی حقیقت است

کار تباه کردی و گفتی تباه نیست