آداب خارجی آداب و رسوم مردم ازبکستان
- نویسنده موضوع اورانوس
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
فرهنگ مردم ازبکستان
یکی از اصیل ترین فرهنگ های شرق، فرهنگ بومی ازبکستان است که شامل موسیقی، رقص، نقاشی، غذاهای بومی، لباس و سوغاتی های ازبکستان است. یکی از ویژگی های بارز مردم ازبکستان که به فرهنگ بومی مردمان این سرزمین مرتبط است، مهمان نوازی آن ها است که از گذشته تاکنون همچنان ادامه دارد. به طوری که مردمان ازبکی از مهمانان خود دعوت می کنند تا به خانه هایشان رفته و سپس با مهربانی از آن ها پذیرایی می کنند.ازبکی ها از نظر تعارف کردن به ایرانی ها شباهت زیادی دارند و تمام تلاش خود را می کنند تا مهمانان آن ها، لحظات خوشی را در کنارشان سپری کنند. ازبک ها هنگام دعوت مهمان به خانه خود، تدارکات ویژه ای برای او می بینند و غذاهای متنوعی را برای پذیرایی از میهمانان خود سر سفره می آورند.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
دین مردم ازبکستان
دین و مذهب یکی دیگر از عوامل موثر بر فرهنگ بومی ازبکستان است. اکثر مردم ازبکستان مسلمان هستند و مذهب مسلمانان ازبکی، تسنن است و پیرو مکتب حنفی هستند. بررسی های تاریخی صورت گرفته، حاکی از آن است که مسلمانان در اواسط قرن اول هجری برای اولین بار، وارد این سرزمین شده اند. از اواسط قرن 10 تا اواخر قرن 16 دین اسلام در این منطقه مهم ترین دین شناخته شد. دو شهر بخارا و سمرقند که متعلق به کشور ازبکستان هستند، از قرن سوم هجری عنوان کانون های فرهنگی جهان اسلام را از آن خود کرده اند. اکنون شهر بخارا به بخارای شریف شهرت دارد، زیرا علمای اسلامی زیادی در این شهر سکونت داشته اند.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
زبان مردم ازبکستان
ازبک ها به زبان ازبکی که از گروه ترکی شرقی است سخن می گویند این زبان از دو گویش عمده تشکیل شده است. گروه اول گویش های شرق ازبکستان و گروه دوم گویش های شمال غربی و جنوب را در بر می گیرند. واژگان زبان ازبکی ترکی است اما در طی زمان واژه هایی از زبان فارسی و عربی به آن وارد شده است. تاپیش از استقلال زبان روسی زبان رسمی بود و زبان ازبکی در کنار آن به کار می رفت و مشابه تمام کشور های ناحیه در امور اداری و سیاسی ازبکستاناز زبان روسی استفاده می شد پس از کسب استقلال زبان ازبکی زبان رسمی و زبان روسی به عنوان زبان دوم معرفی شد.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
در حال حاضر خط رسمی این کشور «کیریل» است و طبق مصوبه شورای عالی جمهوری ازبکستان در تاریخ 20 سپتامبر 1993 از سال 2000 میلادی خط لاتین به جای خط کیریل مورد استفاده قرار گرفت. هم چنین بر اساس مصوبه یازدهمین اجلاسیه شورای عالی ازبکستان در سال 1989 زبان رسمی این کشور به زبان ازبکی تغيير يافت. در مصوبه مذکور تصریح شده است که از سال 1997 استفاده از زبان ازبکی در کلیه محاورات رسمی الزامی است و لذا افرادی که از سال 1997 به زبان ازبکی آشنایی نداشته باشند نخواهند توانست به پست دولتی دست یابند.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
قابل ذکر است که در بین سالهای 1923-1865 خط عربی با تعدیل مختصری در ازبکستان مورد استفاده قرار می گرفته است. در سالهای 30-1923 تعدیل مجددی در خط عربی به عمل آمد. در سال های 40-1934 خط لاتین در این کشور به عنوان الفباي دوم و از سال 1940 خط کیرل (روسی) به عنوان تنها خط رسمی مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1956 در خط کریل نیز تعدیل هایی به عمل آمد.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
لباس سنتی مردم ازبک
ویژگی های لباس مردم بومی از قدیم الایام توسط شرایط اقلیمی، معیشتی و سنن قبیله ای مشخص می شد. تا قرن 19 میلادی لباس مردم ازبک خصوصیات خود را به همان شکل قدیمی حفظ کرده بود: عریض، دراز، دارای برشی در کنار و آزادانه بودن آن که شکل بدن انسان را می پوشاند. لباس های زمستانی و تابستانی، مردانه، زنانه و کودکانه از لحاظ شکل و برش تفاوت چندانی نداشتند.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
لباس مردانه ملی سنتی از خلعت بافته شدۀ گرم، کلاه توپی و همچنین چکمۀ ساخته شده از چرم نازک تشکیل می شد. مردها پیراهن هایی با دوخت مستقیم، لباس شخصی و رو می پوشیدند. خلعت می توانست سبک و یا گرم، بافته شده از پنبه باشد. خلعت مردانه چاک هایی در پهلو برای راحتی در رفت و آمد و نشستن روی کف داشت.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
لباس ملی ازبک ها برای جشن ها، با لباس روزانه آنها تفاوت داشت. این لباس از پارچه های مرغوب و گران قیمت تهیه می شد و دارای گلدوزی های زیبا بود.
پوشاک ملی زنانه از خلعت، لباس دوخته شده از اطلس و شلوار نازک عریض که در قسمت تحتانی تنگ می گردید تشکیل می شد. کلاه زنان متشکل از سه عنصر اساسی: کلاه، روسری و عمامه بود. کت و شلوار زنانه که برای جشن ها دوخته می شد با لباس عادی تفاوت داشت و از پارچه های مرغوب و گران بها تهیه می شد.
پوشاک کودکان، اشکال لباس بزرگ سالان را تکرار می کرد که تنها در اندازه تفاوت میکرد. لباس هر منطقه و یا قبیله توسط پارچه ها، شکل دوخت مورد استفاده و نقش و نگار های خاص خود تفاوت می کرد.
پوشاک ملی زنانه از خلعت، لباس دوخته شده از اطلس و شلوار نازک عریض که در قسمت تحتانی تنگ می گردید تشکیل می شد. کلاه زنان متشکل از سه عنصر اساسی: کلاه، روسری و عمامه بود. کت و شلوار زنانه که برای جشن ها دوخته می شد با لباس عادی تفاوت داشت و از پارچه های مرغوب و گران بها تهیه می شد.
پوشاک کودکان، اشکال لباس بزرگ سالان را تکرار می کرد که تنها در اندازه تفاوت میکرد. لباس هر منطقه و یا قبیله توسط پارچه ها، شکل دوخت مورد استفاده و نقش و نگار های خاص خود تفاوت می کرد.
موضوع نویسنده
- Mar
- 1,998
- 5,469
- مدال‌ها
- 8
توپی، این کلاه سخت و یا نرم آستردار همیشه یکی از محبوب ترین و معمول ترین کلاه ها در ازبکستان بوده است. توپی بصورت جزء جداء ناپذیر لباس ملی ازبکی درآمد و داخل زندگی و سنن مردم ازبک گردید. معمول ترین شکل توپی ازبکی، چهار گوش و کمی مخروطی شکل است. توپی را از دو و یا چندین لایه پارچه که توسط نخ ابرشیمی و یا پنبه ای بسته و محکم می شد، می ساختند. توپی ساخته شده توسط نخ ابریشمی، با پولک های طلایی و یا نقره ای گلدوزی می شد. اصولاً زنان از قدیم الایام مهارت گلدوزی این نوع کلاه را بخوبی می دانستند. نماد گل و بادام – نشانه زندگی و حاصلخیزی می باشد که به وفور در توپی های ازبکی خود را تکرار می کند. نقش و نگار «ایلان یزی» (اثر پای مار) که علامت محافظت از شخص است از معمول ترین نقش و نگار ها در آرایش توپی می باشد ولی نقش و نگار هندسی از محبوبیت کمتری برخوردار می باشد. توپی های ساخته شده در مناطق مختلف از حیث شکل، نقش و نگار و رنگ با یکدیگر تفاوت دارند.
