فایل شده دلنوشته خدای بی‌گناه آدم‌ها اثر شهریار
- نویسنده موضوع DLVAN
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Sep
- 1,080
- 5,381
- مدال‌ها
- 5
***
زندگی زیباتر می‌شد اگر آدم‌ها مهربان‌تر بودند، اگر زودتر یاد می‌گرفتند چرا خدا آن‌ها را آفریده است.
غمگین گوشه‌ای از آسمان نشسته بودم که سنجاقکی کنارم نشست و گفت:
- آدم‌ها دارند ناسزا می‌گویند!
خندیدم و گفتم:
- نکند تازه به دنیا آمدی؟ آدم‌ها همین‌گونه‌اند.
زندگی زیباتر می‌شد اگر آدم‌ها مهربان‌تر بودند، اگر زودتر یاد می‌گرفتند چرا خدا آن‌ها را آفریده است.
غمگین گوشه‌ای از آسمان نشسته بودم که سنجاقکی کنارم نشست و گفت:
- آدم‌ها دارند ناسزا می‌گویند!
خندیدم و گفتم:
- نکند تازه به دنیا آمدی؟ آدم‌ها همین‌گونه‌اند.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
موضوع نویسنده
- Sep
- 1,080
- 5,381
- مدال‌ها
- 5
***
بدون قلبم، به سمت خدا حرکت کردم، زیاد نزدیک نبودم اما صدایش را شنیدم:
- میکائیل روشنایی را روزیشان می‌کنم. نمی‌توانند دل‌هایشان را پیدا کنند!
به سرعت به زمین رفتم و دل‌های آدم‌ها را روشن کردم.
بدون قلبم، به سمت خدا حرکت کردم، زیاد نزدیک نبودم اما صدایش را شنیدم:
- میکائیل روشنایی را روزیشان می‌کنم. نمی‌توانند دل‌هایشان را پیدا کنند!
به سرعت به زمین رفتم و دل‌های آدم‌ها را روشن کردم.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
موضوع نویسنده
- Sep
- 1,080
- 5,381
- مدال‌ها
- 5
«این دلنوشته ساخته ذهن نویسنده است و موضوع آن کنایه‌ای است به افراد نادان روزگار که پند دانایان را نه تنها به گوش نمی‌گیرند بلکه با تهمت و عملکرد نادرست آن‌ها را می‌آزارند! امیدوارم برداشت نادرستی از دلنوشته نداشته باشید.»
«پایان دلنوشته»
«پایان دلنوشته»