- Dec
- 7,765
- 46,783
- مدالها
- 7
نخست، رویکردی سوسوری- پرسی است که در آثار گرماس تجلی خاص دارد و به عنوان مکتب پاریس شناخته میشود. این مکتب بیشتر حوزهی معنایی و نحوی متن را مطالعه میکند. از پیروان این نحله میتوانگرماس متأخر، اریک لاندوفسکی، ژاک فونتانیو برخی دیگر را نام برد. گرماس در کارهای اخیر خود بر ساخت نحو گفتمانی براساس نمودهایی چون فرایندهای زمانی آغازه، طول مدت، پایانه تمرکز میکند. او و فونتانی برای ایجاد روششناسی منسجمی برای ارتباط میان نشانهشناسی و فلسفه و همچنین بازنگری نظریهی نشانهشناسی تلاش میکنند. در این نظریهی جدید آنها دربارهی عوامل کنشی و شناختی مبتنی بر بعد عاطفی مطالعه میکنند.