جدیدترین‌ها

خوش آمدید

با ثبت نام ، شما می توانید با سایر اعضای انجمن ما در مورد بحث کنید و همچنین تبادل نظر داشته‌باشید.

اکنون ثبت‌نام کنید!
  • هر گونه تشویق و ترغیب اعضا به متشنج کردن انجمن و اطلاع ندادن، بدون تذکر = حذف نام کاربری
  • از کاربران خواستاریم زین پس، از فرستادن هر گونه فایل با حجم بیش از 10MB خودداری کرده و در صورتی که فایل‌هایی بیش از این حجم را قبلا ارسال کرده‌اند حذف کنند.

پاکت‌نامه ◇نامه‌‌هایی به سپندیارِ جانانه اثر یگانه کاربر انجمن رمان بوک◇

اطلاعات موضوع

درباره موضوع به تاریخ, موضوعی در دسته پاکت‌نامه توسط YEGANEH.b با نام ◇نامه‌‌هایی به سپندیارِ جانانه اثر یگانه کاربر انجمن رمان بوک◇ ایجاد شده است. این موضوع تا کنون 198 بازدید, 13 پاسخ و 7 بار واکنش داشته است
نام دسته پاکت‌نامه
نام موضوع ◇نامه‌‌هایی به سپندیارِ جانانه اثر یگانه کاربر انجمن رمان بوک◇
نویسنده موضوع YEGANEH.b
تاریخ شروع
پاسخ‌ها
بازدیدها
اولین پسند نوشته
آخرین ارسال توسط YEGANEH.b
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
845
2,467
مدال‌ها
2
رقیمه نهم: عطش دیدار

از اندرونیِ شوش، در روز سوم از ماه تیر، سال سی‌و‌هشتم از عهد کوروش کبیر
ابراداتس، این روزها نامه‌هایت دیر می‌رسند، گویی راه میان ما به سنگلاخ بدل شده است.
هر بار که قاصدی از دور پیداست، قلبم به پرنده‌ای هراسان می‌ماند که می‌پندارد دانه‌ای از مهر تو به او رسیده، اما گاه جز فرمان‌های درباری یا اخبار جنگ چیزی در دستانش نیست.
دلم همچون زمینی ترک‌خورده در انتظار باران نگاهت است. هر تصویر، هر خاطره، هر زمزمه‌ای از تو، جرعه‌ای آب است که عطشم را اندکی می‌نشاند.
در خواب، بارها تو را دیده‌ام که از پس مه صبحگاهی می‌آیی و دستانم را در دست می‌گیری، اما پیش از آنکه بتوانم سخنی بگویم، نسیم بیداری همه‌چیز را می‌رباید.
در این کاخ، هر پله‌ای که بالا و پایین می‌روم، هر پرده‌ای که کنار می‌زنم، گویی راهی‌ست که مرا به سوی تو می‌برد، اما پایانش همیشه دیواری‌ست از فاصله و تدبیر دربار.
ای جان من، مرا از این عطش رها کن و بگذار حتی اگر دیدارمان کوتاه باشد، چشمانم بار دیگر تو را بنوشند.
از دل پانته‌آ، در انتظار باران حضور تو.
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
845
2,467
مدال‌ها
2
رقیمه دهم: شب چراغ

هفدهمین روز از ماه آذر، سال سی‌و‌هشتم پادشاهی کوروش بزرگ
ابراداتس، روشنی چشم و پیمان جاویدم، امشب در تالار آرامش، چراغی برافروخته‌ام که شعله‌اش به رنگ کهربا می‌سوزد. می‌گویند شب چراغ، نگاه‌ها را به راه بازمی‌گرداند، حتی اگر جاده از دل کوه‌ها و دشت‌های بی‌انتها بگذرد.
من این چراغ را نه برای گذر کاروان‌ها، که برای روح تو افروخته‌ام؛ تا اگر نگاهت در دل شبی بی‌ستاره گم شد، از روشنای این شعله راه خانه را بیابی.
ابراداتس، نور این چراغ بر دیوارها می‌لغزد و گویی تصویر تو را بر سنگ‌ها می‌کشد. سایه‌ات، کشیده و استوار، بر پرده‌ها می‌رقصد؛ و من، بی‌آنکه به خواب روم، در خیال دستم را به سوی آن دراز می‌کنم.
به یاد داری روزی که در رقیمه‌ات نوشتی: « اگر راه‌ها بر من بسته شود، به سوی تو می‌آیم از راه نور».
امشب، من به همان عهد پاسخ داده‌ام؛ با این شعله که میان بادِ سرد زمستان می‌لرزد، اما خاموش نمی‌شود.
شاید روزها و شب‌ها میان ما دیوار بکشند، شاید فرمان‌های شاهان، دیدارمان را به تعویق اندازند؛ اما این چراغ، گواهی خواهد داد که حتی در خاموش‌ترین ساعت‌ها، امید من زنده است.
اگر بادهای غریب خاموشش کنند، خودم به هزار جرقه دوباره روشنش می‌کنم. زیرا نوری که برای تو افروخته شود، سزاوار نیست در تاریکی بمیرد.

به امید آنکه روزی، نه با نامه که با گام‌های خود، از راه این نور به من برسی،
پانته‌آ
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
845
2,467
مدال‌ها
2
رقیمه یازدهم: سرود نی در باد

بیست‌وپنجمین روز از ماه دی، سال سی‌و‌هشتم پادشاهی کوروش بزرگ
ابراداتس، ای هم‌پیمان جاودانم، امروز، در حاشیه‌ی باغ جنوبی، نسیمی سرد از میان نیزارها گذشت و آوازی برآورد که گویی نی‌ای پنهان در دست باد می‌نواخت. نشستم و گوش سپردم. آن نغمه، نه از خاک بود و نه از آسمان، که از جایی میان هر دو برمی‌خاست؛ جایی که شاید روح تو ایستاده باشد و برای من می‌نوازد. ابراداتس، صدای نی در باد، قصه‌ای می‌گفت از مردی که به میدان رزم رفت، اما دلش را در خانه گذاشت. قصه‌ای که در هر پیچ آن، نام تو را شنیدم و تصویرت را دیدم. انگار باد، پیام‌آور دوری ما بود و نی، راوی سوگ شیرینش. یاد آوردم شبی را که پیش از حرکت به جنگ، در کنارم نشستی و گفتی: « اگر روزی صدای نی به گوشَت رسید، بدان که من به یاد تو نفس می‌کشم».
آن شب، باوری چون مُهر بر دلم نهادی. و امروز، در میان نیزار یخ‌زده، آن مهر دوباره گرم شد. شاید باد، نی را برای خود می‌نوازد و از اندوه خویش می‌گوید، اما برای من، این آواز سوگنامه‌ی نبود توست و هم‌زمان، پیمان‌نامه‌ای برای بازگشت.
ابراداتس، من نی را از دست باد گرفتم و در صندوقچه‌ی چوبی نهادم. روزی که بازگردی، آن را برایت خواهم نواخت، تا بدانی که در سال سی‌و‌هشتم کوروش، زنی در این سرزمین، با هر نسیم، نام تو را نفس کشیده است. تا آن دم که نسیم‌ها خاموش شوند و من، دوباره صدای گام‌هایت را بشنوم.
پانته‌آ
 
موضوع نویسنده

YEGANEH.b

سطح
0
 
همیار سرپرست ادبیات
پرسنل مدیریت
همیار سرپرست ادبیات
مدیر آزمایشی
منتقد ادبیات
ناظر ادبیات
مترجم انجمن
عضو تیم تعیین سطح ادبیات
Jul
845
2,467
مدال‌ها
2
رقیمه دوازدهم: بیم سفر

دهمین روز از ماه بهمن، سال سی‌و‌هشتم پادشاهی کوروش بزرگ
ابراداتس، ای دل‌آرام و هم‌پیمان جانم، سایه‌های سنگین سفر، چون ابرهای تیره بر دل من افکنده است. در سکوت زندان، هر لحظه در ذهنم تصویر قدم‌های تو در راه‌های دور دست نقش می‌بندد و هراس آن روزگار را می‌خورم. نمی‌دانم بادِ غربت، تو را به کدام سوی می‌کشاند و چه سرنوشت در انتظار توست.
هرگز ندیدم کسی را که به سفر برود و بازنگردد، اما دلم را بیمی است که نمی‌خواهم آن را بر زبان آورم. چه دشوار است که دل را به جدا شدن عادت دهی، وقتی هنوز آغوش تو گرم است و نگاهت، قوت جان من. شب‌ها در خلوت این حجره، با نغمه‌ی نی در گوشم، زمزمه می‌کنم که شاید سفر تو نه پایان، که آغازی باشد بر وصالی نو. اما در دل، آن بیم همواره زنده است؛ بیم از بادهای سرد و راه‌های تاریک است.
ابراداتس، این دل دیوانه‌ام به ستاره‌ای چنگ می‌زند، همان ستاره‌ای که روزی تو نشانم دادی. شاید آن ستاره، راه بازگشت تو باشد.
باشد که سفر تو، رنج نباشد بلکه پلکانی به سوی روزهای روشن‌تر؛ و ما را دوباره به هم رساند، بی‌هیچ درد جدایی. تا بازگشتت، دلم را به یاد تو زنده نگه می‌دارد.
پانته‌آ
 
بالا پایین