- May
- 167
- 1,789
- مدال‌ها
- 2
احسنت آدمهای سمّی زندگی بدترین اتفاق دنیا هستن.متاسفانه.
متفرقه حرف دلت را بگو:)
- نویسنده موضوع Kiana'
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- May
- 167
- 1,789
- مدال‌ها
- 2
چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه هاییم
وبه عبورشان میخندیم...
و چه آسان لحظه ها را به کام
هم تلخ میکنیم! و چه ارزان به اخمی میفروشیم ، لذت باهم بودن را...
چه زود دیر میشود و نمیدانیم
فردا می آید و شاید ما نباشیم....
سید علی صالحی
وبه عبورشان میخندیم...
و چه آسان لحظه ها را به کام
هم تلخ میکنیم! و چه ارزان به اخمی میفروشیم ، لذت باهم بودن را...
چه زود دیر میشود و نمیدانیم
فردا می آید و شاید ما نباشیم....
سید علی صالحی
- Jul
- 23
- 136
- مدال‌ها
- 2
عاقبت به هم رسیدن دلامـــــــون
پس از اون همه جداییهامـــــــــون
بیا فریاد كنیم عشقو همین امشــــب
تا توی گوش شب بپیچه صدامــــــــون
بده دستاتو به من عروسك آرزوهام
خدا تورو داده به من، من دیگه هیچی نمیخوام
باز در چهره خاموش خیال
خنده زد چشم گناه آموزت
باز من ماندم و در غربت دل
حسرت بوسه هستی سوزت
پس از اون همه جداییهامـــــــــون
بیا فریاد كنیم عشقو همین امشــــب
تا توی گوش شب بپیچه صدامــــــــون
بده دستاتو به من عروسك آرزوهام
خدا تورو داده به من، من دیگه هیچی نمیخوام
باز در چهره خاموش خیال
خنده زد چشم گناه آموزت
باز من ماندم و در غربت دل
حسرت بوسه هستی سوزت
- Jul
- 23
- 136
- مدال‌ها
- 2
باز من ماندم و یک مشت هوس
باز من ماندم و یک مشت امید
یاد آن پرتو سوزنده عشق
که ز چشمت به دل من تابید
باز در خلوت من دست خیال
صورت شاد ترا نقش نمود
بر لبانت هوس مستی ریخت
در نگاهت عطش طوفان بود
یاد آن شب که ترا دیدم و گفت
دل من با دلت افسانه عشق
چشم من دید در آن چشم سیاه
نگهی تشنه و دیوانه عشق
یاد آن بوسه که هنگام وداع
بر لبم شعله حسرت افروخت
باز من ماندم و یک مشت امید
یاد آن پرتو سوزنده عشق
که ز چشمت به دل من تابید
باز در خلوت من دست خیال
صورت شاد ترا نقش نمود
بر لبانت هوس مستی ریخت
در نگاهت عطش طوفان بود
یاد آن شب که ترا دیدم و گفت
دل من با دلت افسانه عشق
چشم من دید در آن چشم سیاه
نگهی تشنه و دیوانه عشق
یاد آن بوسه که هنگام وداع
بر لبم شعله حسرت افروخت
- Jul
- 23
- 136
- مدال‌ها
- 2
یاد آن خنده بیرنگ و خموش
که سراپای وجودم را سوخت
رفتی و در دل من ماند به جای
عشقی آلوده به نومیدی و درد
نگهی گمشده در پرده اشک
حسرتی یخ زده در خنده سرد
آه اگر باز بسویم آیی
دیگر از کف ندهمآسانت
ترسم این شعله سوزنده عشق
آخر آتش فکند بر جانت
که سراپای وجودم را سوخت
رفتی و در دل من ماند به جای
عشقی آلوده به نومیدی و درد
نگهی گمشده در پرده اشک
حسرتی یخ زده در خنده سرد
آه اگر باز بسویم آیی
دیگر از کف ندهمآسانت
ترسم این شعله سوزنده عشق
آخر آتش فکند بر جانت
